Dünyadaki başlıca sağlık sorunlarından biri olan tüberküloz, her yıl çok sayıda ölüme neden olmaktadır. Dünya Sağlık Örgütünün (DSÖ) 2018 raporuna göre 2017 yılında 6.7 milyon yeni tüberküloz vakası bildirilmiştir. Hastalık etkeni, kişileri enfekte ettikten sonra çok uzun süre latent evrede kalabilmektedir. Enfekte olan kişilerden bazıları hasta olurken bazı kişilerde ise hastalık hiçbir zaman gelişmemekte hatta bunların yaklaşık %90’ı bağışıklık sisteminin verdiği cevapla kendiliğinden iyileşmektedir. Birçok enfektif hastalıkta olduğu gibi, enfekte olan kişi sayısı ve hasta olan kişi sayısı arasındaki farklılığa konakçı savunması ve organizmanın virülansı arasındaki denge farklılıkları neden olmaktadır. Yapılan çalışmalarda bu farklılığın sebebi çoğunlukla, konağın bağışıklık sisteminin durumu ile ilişkilendirilmiş ancak yeterli bir cevap olarak görülmemiştir. Bu durumda, enfektif hastalıklarla konak arasındaki ilişkiyi anlayabilmek için enfektif ajanlara verilen cevabın genetik temellerinin araştırılması gerekmektedir. Bu derlemede Mycobacterium tuberculosis’e immun cevapta ya da yatkınlıkta söz konusu olan TLR genlerindeki polimorfizmlerin etkisini inceleyen çalışmalar özetlenmiştir.

Tuberculosis, one of the major health problems,causes many deaths every year in the world. According to the World Health Organization (WHO) 2018 report, 6.7 million new tuberculosis cases were reported in 2017. The disease can remain in the latent phase for a very long time after infecting the affected individual. Although some of the infected people are showing the symptoms, while in some people the disease never develops, even about 90% of them are improved by the immune system's response. As in many infectious diseases, the difference between the number of infected people and the number of people with the disease is caused by differences in balance between host defense and the virulence of the organism. In studies conducted this difference was mostly attributed to the state of the immune system of the site, but not to an adequate response. In this case, the genetic basis of the response to infectious agents needs to be investigated in order to understand the relationship between infectious diseases and host. In this review we summarized the studies on the effect of polymorphisms of TLR genes which are involved in immune response to susceptibility to Mycobacterium tuberculosis.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Menenjit ve ensefalit, tanısının hızla konarak erken tedavi yapılması gereken komplikasyonları yüksek enfeksiyon hastalıklarıdır. Bu çalışmada, bölgemizde santral sinir sistemi (SSS) enfeksiyonları düşünülen olgulardan gönderilen beyin omurilik sıvısı (BOS) örneklerinin bakteriyolojik kültür üremeleri ile Herpes Simplex virüsü (HSV-1/2) sıklığının araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: SSS enfeksiyonu şüpheli 192 hastanın BOS örneği retrospektif olarak incelendi. BOS örneklerinden üreme olan kolonilerin tür düzeyinde tanımlamaları ve antibiyotik duyarlılıklarının tespiti için VITEK 2 otomatize sistemi (BioMerieux, Fransa) kullanıldı. BOS glukoz, protein ölçüm değerleri de kaydedildi. BOS örneklerinin HSV-1/2 yönünden kalitatif olarak incelenmesinde, Artus® HSV ½ QS-RGQ kiti (Qiagen, Almanya) ve Rotor-Gene Q 5Plex HRM (Corbett Research 6000, Avusturalya) real-time PZR sistemi kullandı.
BULGULAR: 192 BOS örneğinin 11’inde (%6) üreme saptandı. İzole edilen mikroorganizmalar arasında Streptococcus pneumoniae (%45), Staphylococcus epidermidis (%18), Klebsiella pneumoniae (%9), Citrobacter koseri (%9), Pseudomonas aeuroginosa (%9) ve Listeria monocytogenes (%9) saptandı. Laboratuvarımıza viral etken düşünülerek gönderilen 110 örneğin beşinde (%4.5) HSV-1 DNA saptandı. BOS’un biyokimyasal paremetreleri değerlendirildiğinde; üreme saptanan 11 örneğin tümünde glukoz düzeyleri düşük, protein düzeyleri ise yüksek bulundu. HSV-1 pozitif hastaların BOS glukoz düzeyi dördünde yüksek, protein düzeyi ise üç hastada yüksek bulundu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bölgemizde menenjit ve ensefalite neden olan patojenlerin epidemiyolojisi sürveyans verilerine katkı sağlayacaktır. İzole edilen bakterilerin antibiyotik duyarlılık profillerinin düzenli olarak izlenmesi de etkin tedavi stratejilerinin geliştirilmesine katkı sağlayabilir.

INTRODUCTION: Meningitis and encephalitis are infectious diseases with high risk of complications that must be diagnosed and treated immediately. In this study we aimed to investigate the bacteriological culture of cerebrospinal fluid (CSF) samples and the frequency of Herpes Simplex Virus (HSV-1/2) in suspected cases of viral infections of central nervous system (CNS).
METHODS: 192 CSF samples taken from patients with suspected CNS infection were evaluated retrospectively. VITEK 2 (bioMérieux, France) automatised system was used for identification and antibiotic susceptibility tests. Also, protein and glucose levels in CSF samples were recorded. HSV-1/2 DNA presence was evaluated with Real-time PCR technique by using Artus® HSV ½ QS-RGQ (Qiagen, Germany) kits on Rotor-Gene system (Qiagen, Germany).
RESULTS: Bacteria were isolated in 11 (6%) of 192 CSF samples. Isolated organism were Streptococcus pneumoniae (45%), Staphylococcus epidermidis (18%), Klebsiella pneumoniae (9%), Citrobacter koseri (9%), Pseudomonas aeuroginosa (9%), and Listeria monocytogenes (9%). HSV-1 DNA was detected in five (4.5%) of the 110 patients sending to our laboratory with the concern of viral agent. The CSF glucose levels were low and protein levels were found high in 11 patients which isolated from culture. The CSF glucose levels of the patients, who were found to be positive for HSV-1 were high in four patients. Also CSF protein levels in HSV-1 positive group were detected high in 3 patients.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Epidemiology of pathogens causing menengitis and encephalitis in our region will contribute to surveillance datas. Also monitoring the antibiotic sensitivities of the isolated bacteria regularly can contribute to improve efficient theraphy strategies.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Karbapeneme dirençli Klebsiella pneumoniae ile gelişen enfeksiyonların tedavisinde yaşanan kısıtlılıklar, son yıllarda yüksek morbidite ve mortalite ile ilişkilendirilmiştir. Bu enfeksiyonlara karşı son seçenek ilaç olarak görülen kolistinin yaygın kullanımı sonucu kolistin direncinde artış görülmektedir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada Eylül 2018-Aralık 2018 tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Merkez Laboratuvarı’nda çeşitli klinik örneklerden izole edilmiş ve karbapenem direnci tespit edilmiş 81 K. pneumoniae izolatında kolistine duyarlılık sıvı mikrodilüsyon yöntemiyle EUCAST standartlarına göre belirlenmiştir.
BULGULAR: Test edilen izolatların %39.5’inde (n=32) kolistin direnci saptanmıştır. İdrar izolatlarının %35’i, kan izolatlarının %56’sı kolistin dirençli bulunmuştur. Çalışmaya dahil edilen 3 beyin omurilik sıvısı örneği de kolistin dirençli olarak tespit edilmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Yüksek kolistin direnç oranları çoklu ilaç dirençli K. pneumoniae enfeksiyonlarının tedavilerinde sorun yaşanmasına neden olacaktır.

INTRODUCTION: The limitations of treatment options in carbapenem resistant Klebsiella pneumoniae infections have related to high morbidity and mortality in recent years. The wide useage of colistin as last-line treatment for that infections has led to an increasing resistance to colistin.
METHODS: In the present study, total of 81 carbapenem resistant K. pneumoniae, which were isolated from various clinical specimens in Central Laboratory of Hacettepe Universiy Medical Faculty between September 2018-December 2018, were tested against colistin by using broth microdilution method accroding to the EUCAST standards.
RESULTS: Colistin resistance was determined in 39.5% (n=32) of the isolates. According to the sample site, 35% of the urine isolates and 56% of the blood isolates were resistant to colistin. All of the total 3 cerebrospinal fluid isolates were also resistant to colistin.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The high prevelance of colistin resistance may cause limitations in treatment options in multiple drug resistant K. pneumoniae infections.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Günümüzde, tüm dünyada, Candida albicans dışı invazif kandidozun önemli bir etkeni Candida parapsilosis’dir. Birbirine yakın üç tür olan C. parapsilosis, C. orthopsilosis ve C. metapsilosis, “Candida parapsilosis grubu” olarak tanımlanmaktadır. Candida parapsilosis; insan florası, çevresel ortamlar ve henüz nedeni açıklanamamış olmakla birlikte ev-içi ekstrem ortamlarda sıklıkla rastlanmaktadır. Bu çalışmada, C. parapsilosis’in ev-içi bulaşık ve çamaşır makinelerindeki benzer koşullara karşı tolerans özelliklerinin incelenmesi amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmada; C. parapsilosis (n = 8), C. orthopsilosis (n = 7) ve C. metapsilosis (n = 6) olmak üzere toplam 21 referans kökenin sıcaklık, tuz, pH ve siklohekzimit tolerans özellikleri incelendi.
BULGULAR: İzolatların tümü 40°C sıcaklıkta üremelerine karşılık; 42°C ve üstü (45°C ve 50°C) sıcaklıklarda üreme görülmedi. Candida parapsilosis, C. metapsilosis ve C. orthopsilosis kökenlerinin tamamının %5–10 NaCl, pH 2.5–10 ve %0.01 siklohekzimit ortamlarına tolerans gösterdikleri belirlendi. Buna karşılık, izolatlardan hiçbirinin pH 12.5 veya %0.1 siklohekzimit ortamlarında üremediği görüldü. Dikkat çekici şekilde, çalışmada incelenen C. parapsilosis grubuna ait tüm kökenlerin %10 NaCl ve %0.01 siklohekzimit içeren ve pH 2.5–10 arası ortamlardan en az birine tolerans gösterebildiği saptandı. Candida parapsilosis, C. metapsilosis ve C. orthopsilosis izolatlarının 45°C’de canlı kalabilme oranları, sırası ile, %50, %16.6 ve %14.2 olarak saptandı. Ayrıca, C. parapsilosis izolatlarının %75’inin %17 NaCl’e tolerans göstermesine karşılık, C. metapsilosis ve C. orthopsilosis izolatlarının bu koşula uyum sağlamadığı görüldü.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Candida parapsilosis’in ev-içi aletlerindeki ekstrem koşullara karşı gösterdiği tolerans mekanizmasında termofilik ve halofilik özeliklerinin önemli bir rol oynadığı düşünülmektedir.

INTRODUCTION: Currently, Candida parapsilosis is an emerging cause of non-C. albicans related invasive candidiasis worldwide. Three phenotypically close species, C. parapsilosis, C. orthopsilosis and C. metapsilosis defined as "Candida parapsilosis group". Candida parapsilosis is frequently found in human commensal flora, natural environments, and inexplicably, in extreme indoor environments. This study aimed to examine the tolerance properties of C. parapsilosis to similar conditions of domestic dishwashing and washing machines.
METHODS: We investigated the thermo-, halo-, pH and siglohegzimide tolerance of 21 reference strains of C. parapsilosis (n = 8), C. orthopsilosis (n = 7), and C. metapsilosis (n = 6).
RESULTS: All isolates grew at 40°C but showed no growth at temperatures at or above 42°C (45°C and 50°C). All C. parapsilosis, C.metapsilosis, and C. orthopsilosis strains tolerated 5–10% NaCl, pH 2.5–10, and 0.01% cycloheximide. However, the isolates did not grow at pH 12.5 or in the presence of 0.1% cycloheximide. Notably, all the examined isolates of the C. parapsilosis species group tolerated at least 10% NaCl, pH 2.5–10, and 0.01% cycloheximide. The survival rates of Candida parapsilosis, C. metapsilosis and C. orthopsilosis isolates at 45 °C were 50%,16.6%, and 14.2%, respectively. In addition, although 75% of Candida parapsilosis isolates were tolerant to 17% NaCl, C. metapsilosis and C. orthopsilosis isolates were not tolerant to the condition
DISCUSSION AND CONCLUSION: Thermophilic and halophilic properties of Candida parapsilosis are thought to play an important role in the tolerance mechanism against extreme conditions in household appliances.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Boğaz kültürü ve hızlı antijen testleri grup A streptokok (GAS) farenjitinin tanısında sıklıkla kullanılmaktadır. Tanı için örnek alınmasında tekli veya ikili sürüntü çubukları kullanılabilmektedir. Genellikle tek sürüntü çubuğu her iki test için laboratuvara gönderilmekte, önce kültür besiyerine ekimi yapılmakta daha sonra antijen testi için kullanılmaktadır. İkili çubuklar antijen testi ve kültür için aynı anda örnek alımını mümkün kılması nedeniyle kullanım kolaylığı sunmaktadır, ancak maliyeti daha yüksektir. Bu çalışmada amaç, boğaz sürüntü örneklerinde kültür ve antijen testiyle GAS tespitinde ikili sürüntü çubuğunun etkinliğini ve gerekliliğini değerlendirmektir..
YÖNTEM ve GEREÇLER: 17.02.2017-27.02.2017 tarihleri arasında laboratuvarımıza ikili sürüntü çubuğuyla (BD BBL CultureSwab EZ II) gönderilen boğaz sürüntü örnekleri prospektif olarak değerlendirilmiştir. Birinci sürüntü çubuğuyla hızlı antijen testi (BD Veritor™ System Strep A Test) pozitif saptanan 100 hasta örneğinin ikinci sürüntü çubuğu önce kültür için kullanılmış, sonrasında aynı çubukla hızlı antijen testi tekrar çalışılmıştır. Her iki test sonucunda saptanan pozitiflik oranları karşılaştırılmıştır.
BULGULAR: İkili sürüntü çubuğuyla gönderilen örneklerde 100 antijen pozitifliği belirlenmiş, bu örneklerin 99’unda (%99) kültürde GAS saptanmıştır. Bu 100 örnek kültür için kullanılan ikinci sürüntü çubuğuyla tekrar test edildiklerinde antijen pozitifliği 76’ya (%76) düşmüştür. 100 pozitif test sonucunun 76’sının kuvvetli, 24’ünün zayıf bant oluşturduğu gözlenmiştir. Kuvvetli bant oluşturan 76 örneğin 74’ü(%97), zayıf bant oluşturan 24 örneğin ikisi(%8) ikinci çubukla pozitif saptanabilmiştir. Kültür negatif olan tek örneğin ilk çubukla zayıf bant oluşturduğu, ikinci çubukla negatif sonuç verdiği gözlenmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Boğaz sürüntü örneklerinde tek sürüntü çubuğunun hem kültür hem hızlı antijen testi için kullanılması antijen testi pozitifliğini önemli oranda düşürmektedir. İkili sürüntü çubuğu kullanımı inokülüm miktarını artırarak GAS tespitini

INTRODUCTION: The throat culture and rapid antigen tests are frequently used to diagnose group A beta-hemolytic streptococcal (GAS) pharyngitis. Specimen collection may be carried out by using single throat swabs or by double swabs. Generally, one single throat swab is sent to laboratory for both test; it is first used to inoculate culture media and then used for rapid antigen tests. Double swabs provide ease of use by allowing the sample to be taken for both culture and antigen testing at the same time, but it has a higher cost. The aim of the present study was to evaluate the efficiency and necessity of double swabs in detection of GAS by culture and antigen testing.
METHODS: The throat swab specimens sent to our laboratory with double swab (BD BBL CultureSwab EZ II) between 02.17.2017-02.27.2017 were evaluated prospectively. The second swabs of 100 specimens, that were found as positive by antigen testing (BD Veritor™ System Strep A Test) with the first swab, were first used for culture, and then reused for antigen testing. The positivity rates in both tests were compared.
RESULTS: A total of 100 antigen positivity was determined in the samples sent with double swabs. GAS was identified by culture in 99 (99%) of these samples. When these 100 samples were retested with the second swab used for culture, antigen positivity decreased to 76 (76%). Of the 100 positive test results, 76 samples had strong bands while the remaining 24 samples showed a relatively weak reaction. Seventy four of the 76 samples (97%)that produced strong bands, and two of the 24 samples (8%) that formed weak bands were positive with the second swab. It was observed that the culture negative sample formed a weak band with the first swab and gave a negative result with the second swab.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The use of a single swab for both culture and rapid antigen testing in throat swab specimens significantly reduces the antigen test positivity. Using double swabs could increase the inoculum size and improve the performance of the rapid antigen test offering a more robust detection of GAS.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Kan dolaşımı enfeksiyonları hastanede yatan hastalarda önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Bu çalışmada, kan kültürlerinde üreyen metisilin dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) ve metisilin dirençli koagülaz negatif stafilokoklar (MRKNS)'da seftarolin, linezolid ve vankomisine duyarlılığın in vitro olarak araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamıza, Ocak 2015-Şubat 2018 arası dönemde kan kültürlerinden izole edilen 50 MRSA ve 50 MRKNS suşu dahil edilmiştir. Aynı hastanın kan kültürlerinden elde edilmiş tek izolat kullanılmıştır. MRSA ve MRKNS izolatlarının identifikasyonu; Gram boyama, katalaz testi, koagülaz testi ve European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing (EUCAST)'in önerileri doğrultusunda 30 µg'lık sefoksitin diski ile yapılan Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemiyle çalışılmıştır. Vankomisin ve linezolid için minimum inhibitör konsantrasyon (MİK) değerleri gradiyent strip difüzyon yöntemine göre belirlenmiştir. Seftarolin için MİK değerleri sıvı mikrodilüsyon yöntemi ile CLSI'ın önerileri doğrultusunda çalışılmıştır.
BULGULAR: Tüm izolatlar vankomisin (MİK<2 µg/ml) ve linezolid'e (MİK<1 µg/ml) duyarlı bulunmuştur. Seftarolin MRSA izolatlarının 45/50 (%90)'sinde duyarlı tespit edilmiştir. Seftarolin'in, MRSA izolatlarında MİK50/90 değeri 0.5/1 μg/ml ve MİK aralığı 0.125-2 µg/ml iken; MRKNS'de MİK50/90 değeri 0.25/0.5 μg/ml ve MİK aralığı 0.125-2 µg/ml olarak bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ülkemizde henüz kullanımına başlanmamış 5. kuşak sefalosporin olan seftarolin MRSA ve MRKNS izolatlarında vankomisin ve linezolid'e yakın bir in vitro etkinlik göstermiştir. Bu bulgular, bu etkenlerin neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde seftarolinin iyi bir seçenek olduğunu düşündürmektedir.

INTRODUCTION: Bloodstream infections are an important cause of morbidity and mortality in hospitalized patients. The objective of this investigation was to evaluate the in vitro activities of ceftaroline, linezolid and vancomycin, against methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) and coagulase-negative staphylococci (MRCoNS) strains isolated from blood cultures.
METHODS: A total of 50 MRSA and 50 MRCoNS strains isolated from blood cultures between January 2015-February 2018, were included in this study. Bacterial identification was performed by conventional methods (Gram staining, catalase, coagulase testing) and the resistance of the isolates to methicillin has been determined with cefoxitin (30 µg) Kirby-Bauer disk diffusion method according to EUCAST susceptibility criteria. The minimum inhibitory concentration (MIC) values for vancomycin and linezolid were determined according to the gradient strip diffusion method. Susceptibility testing of ceftaroline was performed by using the broth microdilution method as recommended by CLSI.
RESULTS: All Gram positive cocci tested were found to be susceptible to linezolid (MIC<1 µg/ml) and vancomycin (MIC<2 µg/ml). Ceftaroline was detected to be susceptible in 45/50 (90%) MRSA isolates. Ceftaroline MIC50 and MIC90 values for MRSA were found as 0.5 µg/ml and 1 µg/ml, respectively, with a MIC range of 0.125-2 µg/ml. Ceftaroline MIC50 and MIC90 values for MRCoNS were found as 0.25 µg/ml and 0.5 µg/ml, respectively, with a MIC range of 0.125-2 µg/ml.
DISCUSSION AND CONCLUSION: These findings suggest that ceftaroline could be a good therapeutic option for the treatment of infections caused by MRSA and MRCoNS.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Hepatit B enfeksiyonu aslında kalıcı olarak tedavi edilebilir bir hastalık değildir ve amaç sadece viral replikasyonun baskılanması olduğundan genellikle ömür boyu tedavi gerektirmektedir. Uzun süreli antiviral tedavi beraberinde dirençli mutant virüslerin ortaya çıkışına neden olmaktadır. Nüleoz(t)id analoglarının ana hedef bölgesi olan revers transkriptaz gen bölgesindeki mutasyonlar tedavideki en büyük sorundur. Bu çalışmada; tedavi başarısızlığı görülen kronik hepatit B’li hastalardaki nükleoz(t)id direnç mutasyonlarının restrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada; 2006-2018 yılları arasında, İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesinin çeşitli kliniklerde takip edilen ve tedavi başarısızlığı gösteren, toplam 120 kronik hepatit B hastasına ait HBV ilaç direnci sonuçları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. İlaç direncinin belirlenmesinde; ticari ters hibridizasyon temelli testler ve pirosekanslama yöntemi kullanılmıştır.
BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 120 hastanın yaklaşık %52’sinde tekli ve %48’inde çoklu baz mutasyonu tespit edilmiştir. Çoğunluğu lamivudin/telbivudin direncinden sorumlu olmak üzere, rtA181T/V ve rtN236T gibi aynı zamanda adefovir direncine de neden olan çeşitli primer mutasyonların yanı sıra; rtL180M, rtL80V/I ve rtV173L gibi kompensatuvar mutasyonlar da saptanmıştır. Tekli baz mutasyonlarından en sık rtM204V/I (%34,16) ve çoklu baz mutasyonları içerisinde ise en sık rtM204V/I+rtL180M (%18,33) görülmüştür.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Hepatit B virüs direnç mutasyonlarının uzun süreli ve kalıcı olarak izlenmesi gerekmektedir. Özellikle tedavi başarısızlığı durumunda önce ilaç uyumu sorgulanmalı, sonra direnç varlığı araştırılmalıdır. Direnç varlığından şüphelenildiğinde, geniş çaplı mutasyon analizlerinin yapılması ve tedavi rejimlerinin bu mutasyonların varlığına bağlı olarak sürekli güncellenmesi gerekmektedir.

INTRODUCTION: HBV infection is not actually a curable disease, and the goal is only suppression of viral replication and therefore often requires lifelong treatment.This leads to the emergence of resistant mutant viruses. Mutations in the reverse transcriptase gene, which is the main target region of the nuleos(t)id analogues, is the major problem in the treatment. The aim of this study was to evaluate the NA resistance mutations in patients with chronic HBV treatment failure.
METHODS: In this study; the results of HBV drug resistance of 120 patients with chronic HBV who were followed-up in various clinics of Inonu University Medical Faculty, between 2006-2018 were evaluated retrospectively. In determining the drug resistance; commercial reverse hybridization-based tests and pyrosequencing method were used.
RESULTS: Approximately 52% single and 48% multiple base mutations were detected in 120 patients included in the study. In addition to various primary mutations, most of which are associated with lamivudine/telbivudine resistance, as well as leading to adefovir resistance such as rtA181T/V and rtN236T, compensatory mutations such as rtL180M, rtL80V/I and rtV173L have also been found. rtM204V/I (34.16%) was the most common among single base mutation and rtM204V/I+rtL180M (% 18.33) was the most common among multiple base mutations.
DISCUSSION AND CONCLUSION: HBV resistance mutations should be monitored for long-term and permanent. Especially in cases such as treatment failure, drug compliance should be questioned, then presence of resistance should be investigated. In case of resistance suspicion, more extensive mutation analyzes should be performed and treatment regimens should be continuously updated depending on the presence of these mutations.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Tüm dünyada gıda endüstrisinde kullanılan kimyasal koruyucu maddelerin zararlı etkileri konusunda ciddi endişeler söz konusudur. Bu çalışmada amaç, nutrasötik madde olan klorojenik asit bazlı kontrollü salım sisteminin üretimi ve antimikrobiyal aktivitesinin belirlenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Klorojenik asit yüklü PLGA nanopartikülleri çift emülsiyon yöntemi ile sentezlenmiş, Zeta Sizer cihazı ile karakterize edilmiş, enkapsülasyon verimi ve yükleme kapasitesi belirlenmiştir. Ayrıca klorojenik asit yüklü PLGA nanopartiküllerinin gıda patojenlerinden olan Pseudomonas aeruginosa (ATCC 15442), Salmonella thyphimurium (ATCC 14028) ve Listeria monocytogenes (ATCC 10033) üzerindeki antimikrobiyal etkinliği mikrodilüsyon yöntemi ile test edilmiştir.
BULGULAR: Klorojenik asit yüklü PLGA nanopartiküllerinin ortalama partikül boyutunun 228.5±27.8 nm, polidispersite indeksinin 0.127, zeta potansiyel değerinin -4.87±4.82 mV olduğu bulunmuştur. Klorojenik asit yüklü PLGA nanopartiküllerinin enkapsülasyon veriminin %99, yükleme veriminin ise %68 olduğu hesaplanmıştır. Pseudomonas aeruginosa üzerinde 62.5±0.024 µg/mL ve Salmonella thyphimurium üzerinde 62.5±0.111 µg/mL, ve Listeria monocytogenes üzerinde 125±0.097 µg/mL konsantrasyonlarında inhibitör etki gösterdiği tespit edilmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Kontrollü salım özelliği ile klorojenik asit yüklü PLGA nanopartiküllerinin Pseudomonas aeruginosa ve Salmonella thyphimurium üzerindeki antimikrobiyal etkisinin önemli düzeyde arttığı, Listeria monocytogenes’de ise daha az etki gösterdiği belirlenmiştir. Üretilen nanopartiküllerin ileriki çalışmalar ile gıda alanında koruyucu olarak kullanım potansiyeline sahip olabileceği düşünülmektedir.

INTRODUCTION: There are serious concerns about the harmful effects of chemical preservatives used in the food industry all over the world. The aim of this study is to determine the antimicrobial activity of controlled release system based on chlorogenic acid as a nutraceutical agent.
METHODS: Chlorogenic acid-loaded PLGA nanoparticles were synthesized by double emulsion method and characterized by Zeta Sizer device. The encapsulation efficiency and loading capacity were determined. In addition, antimicrobial activity of chlorogenic acid-loaded PLGA nanoparticles on food pathogens Pseudomonas aeruginosa (ATCC 15442), Salmonella thyphimurium (ATCC 14028) and Listeria monocytogenes (ATCC 10033) was investigated by microdilution method.
RESULTS: PLGA nanoparticles with chlorogenic acid loaded was found an average particle size of 228.5±27.8 nm, a polydispersity index of 0.127, and a zeta potential of -4.87±4.82 mV. It was calculated that the encapsulation efficiency of PLGA nanoparticles loaded with chlorogenic acid was 99% and the loading efficiency was 68%. Pseudomonas aeruginosa on 62.5±0.024 µg/mL and Salmonella thyphimurium on 62.5±0.111 µg/mL, and Listeria monocytogenes 125±0.097 µg/mL concentrations were found to show inhibitory effect.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was determined that the antimicrobial effect of the chlorogenic acid-loaded PLGA nanoparticles on the Pseudomonas aeruginosa and Salmonella thyphimurium increased significantly and the results showed less antimicrobial effect on Listeria monocytogenes. It is thought that the produced nanoparticles may have the potential to be used as a preservative in the field of food with further studies.

Makale Özeti | Tam Metin PDF