Escherichia coli insanlarda hem mikrobiyota hem de patojenite açısından en önemli bakterilerden biridir. E. coli ekstraintestinal ve intestinal gruplarda yer alan farklı patolojik etkiler gösteren farklı patotiplere sahiptir. Ekstraintestinal E. coli grubunda üropatojenik E. coli, sepsis ilişkili E. coli ve neonatal menenjit ilişki E. coli yer almaktadır. Bunlar arasında en sık enfeksiyon etkeni üropatojenik E. coli’dir. Farklı patolojik etkilere sahip enfeksiyonlara neden olması ekstraintestinal E. coli’de çeşitli virülans faktörlerinin varlığına bağlıdır. Bu faktörler arasında başlıca adezinler, invazinler, sideroforlar, protektinler/serum direnci ve toksinler yer almaktadır. Bu derlemede ekstraintestinal patojenik E.coli enfeksiyonlarının patogenezinde rol alan bu virülans faktörleri ele alınmıştır.

Escherichia coli is one of the most important bacteria in humans in terms of both microbiota and pathogenicity. E. coli has different pathotypes with different pathological effects in the extra-intestinal and intestinal groups. The extra-intestinal E. coli group includes uropathogenic E. coli, sepsis-associated E. coli and neonatal meningitis-associated E. coli. Among them, the most common infectious agent is uropathogenic E. coli. Cause of infections with different pathological effects depends on the presence of various virulence factors in extra-intestinal E. coli. These factors include mainly adhesins, invasins, siderophores, protectins/serum resistance and toxins. In this review, these virulence factors that play a role in the pathogenesis of extra-intestinal pathogenic E. coli infections were discussed.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Karbapenem direnci, yüksek mortalitesi ve sınırlı tedavi seçenekleri nedeniyle önemli bir halk sağlığı sorunu haline gelmiştir. Bu nedenle karbapenem direnç mekanizmasını kısa sürede saptayan güvenilir ve basit testlere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmanın amacı, karbapenem dirençli Klebsiella spp. ve E. coli izolatlarında karbapenemaz, GSBL ve AmpC varlığını aynı plak üzerinde disk difüzyon, kombine disk ve disk antagonizma test yöntemleri ile belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya Aralık 2017 ile Aralık 2018 tarihleri arasında bir üniversite hastanesinde rutin hasta kültür örneklerinden izole edilen karbapenem dirençli Klebsiella spp. ve Escherichia coli izolatları dahil edildi. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing önerileri doğrultusunda GSBL, KPC-tip ve metalo-beta-laktamaz için doğrulama testi olarak kombine disk yöntemi ve OXA-48 tipi karbapenemaz için temosilin disk difüzyon testi uygulandı. Plazmit aracılı AmpC beta-laktamaz tanımlaması için disk difüzyon testi ve indüklenebilir (kromozomal) AmpC beta-laktamaz için disk antagonizma testi kullanıldı. Kontrol suşu olarak KPC-2 tipi karbapenemaz üreten BAA-1705 K. pneumoniae kullanıldı.
BULGULAR: Karbapenem direnci 56’sı (%74,6) Klebsiella pneumoniae, 17’si (%22.6) E.coli, biri (%1.3) Klebsiella ozaenae ve biri (%1.3) Klebsiella aerogenes olmak üzere toplam 75 izolatta tespit edildi. Metallo-beta-laktamaz tipi karbapenemaz ile ilişkili direnç 24 (%31.5) izolatta, GSBL 17 (%22.3) izolatta, AmpC 4 (%5.2) izolatta ve OXA-48 ile ilişkili direnç 31 (%40.7) izolatta belirlendi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Direnç mekanizmalarının hızlı tespiti uygun antimikrobiyal tedavi ve enfeksiyon kontrol önlemleri açısından önemlidir. Çalışmada uyguladığımız yöntem, kolay ve uygulanabilir bir algoritma oluşturmaktadır.

INTRODUCTION: Carbapenem resistance has become an important public health problem due to its high mortality and limited treatment options. Therefore, there is a need for reliable and simple tests that detect the carbapenem resistance mechanism in a short time. The aim of this study was to determine the presence of carbapenemase, ESBL, and AmpC in carbapenem-resistant Klebsiella spp. and Escherichia coli isolates using disc diffusion, combined disc and disc antagonism test methods on the same plate.
METHODS: Carbapenem-resistant Klebsiella spp. and E.coli isolates routinely isolated from patient culture samples in a university hospital between December 2017 and December 2018, were included in the study. Combined disk method was used as confirmatory test for ESBL, KPC type and metallo-beta-lactamase, and temocillin disk diffusion test was used for OXA-48 type carbapenemase in line with the recommendations of the European Committee for Antimicrobial Susceptibility Testing. The disc diffusion test was used for plasmid-mediated AmpC beta-lactamase identification and the disc antagonism test for inducible (chromosomal) AmpC beta-lactamase. BAA-1705 K. pneumoniae producing KPC-2 type carbapenemase was used as the control strain.
RESULTS: Carbapenem resistance was detected in a total of 75 isolates, of which 74.6% (n=56) were Klebsiella pneumoniae, 22.6% (n=17) Escherichia coli, 1.3% (n=1) Klebsiella ozanea and 1.3% (n=1) were Klebsiella aerogenes. Metallo-beta-lactamase type carbapenemase-associated resistance was determined in 24(31,5%) isolates, ESBL in 17(22,3%), AmpC in 4 (5,2%) isolates, and OXA-48-related resistance in 31(40,7%) isolates.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Rapid detection of resistance mechanisms is important for appropriate antimicrobial therapy and infection control measures. The method we used in the study creates an easy and applicable algorithm.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Tüberküloz, tüm dünyada görülen önemli mortalite ve morbidite ile sonuçlanan, tek bir enfeksiyöz ajanının neden olduğu bakteriyel bir hastalıktır. Tüberküloz basili ile dünya nüfusunun neredeyse dörtte biri enfektedir ve bu hastalıktan dolayı her yıl yaklaşık iki milyon kişi ölmektedir. Bu çalışmada ilimizdeki Mycobacterium tuberculosis kompleks (MTK) izolatlarının genotiplendirilmesi ve bu izolatlara ait moleküler epidemiyolojik verilerinin elde edilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmada Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Mikobakteriyoloji Laboratuvarı’ndaki 103 MTK izolatının MIRU-VNTR ve spoligotiplendirme yöntemleri ile genotiplendirilmesi yapıldı.
BULGULAR: Moleküler genotiplendirme sonucunda 103 izolatın 10 spoligotiplendirme kümesi içerisinde dağıldığı görüldü. T ailesinin 48 (%46.6) izolat ile en büyük kümeyi oluşturduğu belirlendi. Bunu 16 (%15.5) izolat ile Haarlem ailesinin, 13 (%12.6) izolat ile TUR ailesinin, 10 (%9.7) izolat ile S ailesinin, dörder (%3.9) izolat ile Beijing ve LAM ailelerinin, üçer (%2.9) izolat ile Bovis ve NEW-1 ailelerinin, birer (%0.9) izolat ile Delhi/CAS ve H37Rv ailelerinin izlediği görüldü.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışma sonucunda, en yaygın görülen ailenin %46.6 oranıyla T ailesi olduğu tespit edildi. Daha önce yapılan çalışmalarda özellikle çok ilaca dirençli tüberküloz ile ilişkili olduğu bildirilen Beijing ailesi de artık bölgemizde saptanmıştır. MIRU-VNTR ve spoligotiplendirme yöntemlerinin kombinasyonu ile M. tuberculosis’in, moleküler epidemiyolojik çalışmaların yapıldığı bölgedeki hareketliliğinin izlenmesi ile o bölgedeki popülasyonda tüberkülozun kontrolünde ve eliminasyonunda yararlı olacağı düşünülmektedir.

INTRODUCTION: Tuberculosis is a bacterial disease caused by a single infectious agent, resulting in significant mortality and morbidity worldwide. Almost a quarter of the world’s population is infected with tuberculosis bacillus, and about two million people die each year from this disease. In this study, it was aimed to genotyping Mycobacterium tuberculosis compleks (MT) isolates in our province and to obtain molecular epidemiological data of these isolates.
METHODS: In the study, genotyping of 103 MTC isolates in the Mersin University Faculty of Medicine Department of Medical Microbiology Mycobacteriology Laboratory was performed using spoligotyping and MIRU-VNTR methods.
RESULTS: As a result of molecular genotyping, it was observed that 103 isolates were distributed in 10 spoligotyping clusters. It was determined that the T family constituted the largest cluster with 48 (46.6%) isolates. This was followed by 16 (15.5%) isolates of the Haarlem family, 13 (12.6%) isolates of the TUR family, 10 (9.7%) isolates of the S family, four (3.9%) isolates of the Beijing and LAM families, three (2.9%) isolates of the Bovis and NEW-1 families were followed by Delhi/CAS and H37Rv families, with one (0.9%) isolate.
DISCUSSION AND CONCLUSION: As a result of the study, it was determined that the most common family was the T family with a rate of 46.6%. The Beijing family, which was reported to be associated with multi-drug resistant tuberculosis in previous studies, has now been identified in our region. It is thought that the combination of MIRU-VNTR and spoligotyping methods will be useful in the control and elimination of tuberculosis in the population in that region by monitoring the motility of M. tuberculosis in the region where molecular epidemiological studies are carried out.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Hepatit delta virüsü, hepatit B virüsü varlığında enfeksiyon yapabilen defektif bir RNA virüsüdür. Bu virüs, yakın zamanda Kolmioviridae ailesi içinde yeniden sınıflandırılmıştır. Bu çalışmada, Ankara bölgesinde HBsAg pozitif hastalarda hepatit delta virüs seroprevalansının araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya Ankara Şehir Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Gastroenteroloji polikliniklerine Şubat 2019-Eylül 2022 tarihleri arasında başvuran ve anti-HDV çalışılmak üzere Mikrobiyoloji Laboratuvarına kan örneği gönderilen toplam 6817 HBsAg pozitif hasta retrospektif olarak dâhil edilmiştir. Hastaların demografik verileri ve hepatit B serolojik belirteçleri (HBsAg, anti-HBc IgM) hastane bilgi sisteminden alınarak analiz edilmiştir. HBsAg, anti-HBc IgM testleri kemilüminesans yöntemi ile ve anti-HDV total mikro-ELISA yöntemi ile, üretici firmaların talimatlarına uygun olarak çalışılmıştır. HDV RNA testi ise plazma örneklerinde gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu yöntemi ile analiz edilmiştir.
BULGULAR: Hepatit B enfeksiyonu olan hastaların 186’sında (%2.7) anti-HDV total pozitif bulunmuştur. Bu hastaların 108’inde polimeraz zincir reaksiyonu çalışılmış ve HDV RNA 54 hastada pozitif saptanmıştır. HDV RNA ve anti-HDV total, birlikte 54 hastada pozitif bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ankara merkezli çalışmamızda hepatit delta virüs seroprevalansı %2.7 bulunmuştur. Delta hepatitinin morbidite ve mortalitesi göz önüne alındığında, HBsAg pozitif bulunan tüm hastalara klinik durumuna bakılmaksızın refleks test olarak anti-HDV çalışılmalıdır.

INTRODUCTION: Hepatitis delta virus is a defective RNA virus that can cause infection in the presence of hepatitis B. This virus has recently been reclassified into Kolmioviridae family. In this study, it was aimed to investigate the seroprevalence of hepatitis delta virus in HBsAg positive patients in Ankara region.
METHODS: A total of 6817 HBsAg positive patients who applied to Infectious Diseases and Gastroenterology clinics between February 2019 and September 2022 and whose blood samples were sent to Microbiology Laboratory for anti-HDV study were retrospectively included in this study. The demographic data and hepatitis B serological markers (HBsAg, anti-HBc IgM) were obtained from the hospital information system. HBsAg and anti-HBc IgM tests were studied by the chemiluminescence method, and anti-HDV total test by the micro-ELISA method, in accordance with the manufacturer’s instructions. HDV RNA was analyzed by real-time PCR.
RESULTS: Total Anti-HDV was positive in 186 (2.7%) patients with hepatitis B infection. PCR was studied in 108 patients and HDV RNA was positive in 54 patients. HDV RNA and anti-HDV total together were positive in 54 patients.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In our Ankara-based study, the seroprevalence of hepatitis delta virus was found to be 2.7%. Considering the morbidity and mortality of delta hepatitis, all patients with positive HBsAg should be tested for anti-HDV as a reflex test, regardless of the clinical status of patients.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Boğmaca karakteristik öksürük ile ayırt edilen oldukça bulaşıcı akut solunum yolu hastalığıdır. Vakaların çoğunda Bordetella pertussis etkendir. Kültür, antijen saptama, polimeraz zincir reaksiyonu ve serolojik yöntemler tanıda kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı boğmaca teşhisi için IS481 genini hedefleyen iki ticari polimeraz zincir reaksiyonu testinin performansını değerlendirmekti.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmaya klinik olarak pertussis düşünülen 77 hastanın nazofaringeal aspirat örneği alındı. Numuneler uygun besiyerlerine ekildi. Bordetella pertussis tespiti için örnekler üç farklı polimeraz zincir reaksiyonu testi ile değerlendirildi: Diagenode Bordetella pertussis ve parapertussis gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu kiti (Diagenode Diagnostics, Liège, Belçika), BORDETELLA R-gene™ kiti (Argene, Verniolle, Fransa) ve konvansiyonel polimeraz zincir reaksiyonu testi. Gerçek pozitif ve gerçek negatif sonuçlar ile iki gerçek zamanlı polimeraz zincir sonuçları karşılaştırıldı.
BULGULAR: Çalışmaya katılanların yaşları 10-50 arasında (Ortalama yaş 26.5±9.2 yıl) değişmekteydi. Boğmacalı hastalarda paroksismal öksürük ve kusma sıklığı istatistiksel olarak daha yüksekti. Bordetella pertussis kültürü üç örnekte (%3.9) pozitifti. BORDETELLA R-gene™ kitinin pozitif yüzde uyumu ve negatif yüzde uyumu sırasıyla %100 ve %97 idi. Diagenode Bordetella pertussis ve parapertussis gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu kitinin pozitif yüzde uyumu ve negatif yüzde uyumu sırasıyla %91 ve %100 olarak hesaplandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Her iki gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu ticari kitinin Bordetella pertussis tanısında duyarlılığı ve özgüllüğü literatürde bildirilen oranlarla benzerdir. Testler arasındaki uyum ve korelasyon katsayısı da yüksektir.

INTRODUCTION: Pertussis is a highly contagious acute respiratory disease distinguished by its characteristic cough. Bordetella pertussis is the causative agent in most of the cases. Culture, antigen detection, polymerase chain reaction and serological methods are used in diagnosis. The aim of this study was to evaluate the performance of two commercial polymerase chain reaction tests targeting the IS481 gene for the diagnosis of pertussis.
METHODS: Nasopharyngeal aspirate samples of 77 patients with clinically suspected pertussis were included in this study. The samples were cultivated in appropriate media and assessed with three different polymerase chain reaction tests for the detection of Bordetella pertussis: Diagenode Bordetella pertussis and parapertussis real-time polymerase chain reaction kit (Diagenode Diagnostics, Liège, Belgium), BORDETELLA R-gene™ kit (Argene, Verniolle, France) and conventional polymerase chain reaction test. The true positive and true negative results were compared with the results of two real-time polymerase chain reaction.
RESULTS: The ages of the study participants ranged from 10-50 years (Mean age 26.5±9.2 years). The frequencies of paroxysmal cough and vomiting were statistically higher in patients with pertussis. Bordetella pertussis culture were positive in three (3.9%) samples. The positive and negative percent agreements of BORDETELLA R-gene™ kit were 100% and 97%, respectively. The positive and negative percent agreements of Diagenode Bordetella pertussis and parapertussis real-time polymerase chain reaction kits were calculated as 91% and 100%, respectively.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The sensitivity and specificity of both real-time polymerase chain reaction commercial kits in the diagnosis of Bordetella pertussis are similar to the rates reported in the literature. The agreement and correlation coefficient between the tests are also high.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, çeşitli çevresel örneklerden n-dekan yüzeyine en iyi şekilde adsorbe olan bakterilerin izolasyonu, biyodegredasyon yetenekleri ile çeşitli fizyolojik özelliklerinin belirlenmesi ve yağ/su ara yüzü ile bakteriyel etkileşimlerin incelenmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmanın amacına uygun olarak çevresel örneklerden bakteri izolasyonları yapılmıştır. İzolatlar koloni ve hücre morfolojileri ile Gram reaksiyonları bakımından incelenmiştir. İzolatların yağ/su ara yüzü etkileşimleri ve yağa tutunma durumları hidrokarbona bakteriyel adezyon (HBA) testi ile belirlenmiştir. Ayrıca, izolatların n-dekan giderim yetenekleri kantitatif olarak yağ parçalama oranı (YPO) analizi ile gerçekleştirilmiştir.
BULGULAR: n-dekan içeren besiyeri kullanılarak n-dekan parçalanması ve yağ/su ara yüzü etkileşimleri ile ilgili yapılan çalışmalardan 12 bakteriyel izolat elde edilmiştir. İzolatların agar petri üzerinde farklı koloni morfolojileri sergiledikleri gözlenmiştir. Hücre boyama sonucu, izolatların çoğunluğunun çubuk morfolojide olduğu ve Gram reaksiyonlarının değişkenlik gösterdiği tespit edilmiştir. Yağ/su ara yüzüne adsorbsiyon analizlerinde, izolatların çoğunun değişen oranlarda (%3-25) yağ/su ara yüzüne tutunduğu tespit edilmiştir. Bunun yanında, bazı izolatların ise hidrofobik özellik sergilemediği saptanmıştır. Çalışmadan elde edilen izolatların %48-97 oranında n-dekan giderimi yapabildikleri tespit edilmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ön çalışma niteliğinde yapılan yağ/su ara yüzü çalışmalarından elde edilen mevcut verilere göre, bakteriyel hidrofobisite/adsorpsiyon ile biyofilm oluşumu arasında doğrudan bir ilişki kurulamasa da, hidrofobik özellikteki bakterilerin yağ/su ara yüzünde iyi derecede biyofilm yapısı oluşturduğu söylenebilir. Ayrıca, n-dekana iyi adsorbe olan izolatların aynı zamanda yüksek bir n-dekan giderim yeteneğine sahip oldukları gözlenmiştir.

INTRODUCTION: This study aimed to isolate bacteria capable of adsorbing to the n-decane surface from various environmental samples, determine their biodegradation abilities, and study the bacterial interactions with the oil/water interface.
METHODS: In accordance with the purpose of the study, bacterial isolations were made from environmental samples. The isolates were examined for colony and cell morphologies and Gram reactions. The oil/water interface interactions of the isolates and their adhesion to the oil were determined by the bacterial adhesion to hydrocarbon (BATH) test. In addition, the n-decane removal ability of the isolates was quantitatively determined by oil degradation rate analysis.
RESULTS: Twelve bacterial isolates were obtained from the studies related to n-decane degradation and interactions of oil/water interface using n-decane-containing media. The isolates exhibited different colony morphologies on the agar media. It was determined that the isolates were mostly in rod shape and Gram reactions were variable. In the adsorption analysis to the oil/water interface, most of the isolates adhered to the oil/water interface at varying rates (3-25%). It was determined that some isolates did not exhibit hydrophobic properties. n-decane removal rates of the isolates were 48-97%.
DISCUSSION AND CONCLUSION: According to the results of this study, although a direct relationship cannot be established between bacterial hydrophobicity/adhesion and biofilm formation, it can be commented that hydrophobic bacteria form a good biofilm structure at the oil/water interface. It was observed that isolates that adsorb well to n-decane also had a high n-decane removal ability.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Helicobacter pylori kronik gastrit, dispepsi, peptik ülser, gastrik kanser, mukoza ile ilişkili lenfoid doku kökenli lenfomayla olan ilişkisi ortaya konmuş bir enfeksiyon etkenidir. Non-invaziv bir yöntem olan dışkıda antijen testi rutin laboratuvar tanısında en sık kullanılan yöntemdir. Bu çalışmada 5 yıllık süre boyunca dışkıda H. pylori antijen testi sonuçlarının değerlendirilmesi ve ülkemizde yapılan prevalans çalışmalarına katkı sağlanması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamızda 2014-2018 yılları arasında dışkıda H. pylori antijen testi sonuçları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. H. pylori antijen testi için immunokromatografik yöntemle çalışan kit kullanılmıştır.
BULGULAR: Laboratuvarımıza dışkıda H. pylori antijen testi isteğiyle gönderilen toplam örnek sayısı tekrarlayan testler hariç 9766’dır. Pozitif sonucu olup tekrarlayan testlerde sonucu değişen hastalara ait veriler ayrıca değerlendirilmiştir. Toplam pozitiflik oranı %31.1 olup 2014-18 arası yıllara göre pozitiflik oranları sırasıyla %14.9, %37.2, %35.9, %29.6, %34.9’dur. Toplam pozitiflik oranı sırasıyla kadın ve erkeklerde %31.9 ve %29.9, çocuk ve erişkinlerde ise sırasıyla %27.1 ve %33.5’tir. Pozitif sonucu olan hastalara ait tekrarlayan testlerde sonuçların değişimi incelendiğinde eradikasyon oranı %14.4, rekürrens oranı %2.2 olarak hesaplanmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: H. pylori pozitifliği dünya geneline benzer şekilde ülkemizde de yüksektir. Dışkıda antijen tespiti yöntemi tedavi sonrası eradikasyon ve rekürrensi göstermek için de kullanılabilir. H. pylori pozitifliğinin yıllar içindeki değişimini anlayabilmek için daha uzun süreli ve devam çalışmalarına ihtiyaç vardır. Ülkemizde bu kapsamda yürütülecek çalışmalar toplumda H. pylori prevalansının belirlenmesi ve izlemi açısından önem taşımaktadır.

INTRODUCTION: Helicobacter pylori is a causative agent of chronic gastritis, dyspepsia, peptic ulcer, gastric cancer, mucosal and lymphoid tissue-derived lymphoma. Stool antigen test, which is a non-invasive method, is the most frequently used test in the routine laboratory diagnosis. This study aims to determine the prevalence of H. pylori by analyzing stool antigen test results over a 5-year period and contributing to studies in Turkey that have been conducted on the topic.
METHODS: We analyzed retrospectively the results of H. pylori stool antigen test between 2014 and 2018. Immunochromatography based assay was used for the detection of H. pylori antigen.
RESULTS: The number of samples submitted to our laboratory for H. pylori stool antigen test within the five-year period was 9766; repetitive tests were excluded. If any positive results changed in subsequent tests, they were assessed separately. Total positivity rate was 31.1%, positivity rates according to years were 14.9%, 37.2%, 35.9%, 29.6%, 34.9% respectively from 2014 to 2018. Total positivity rates were 31.9% in females, 29.9% in males, and 27.1% and 33.5% in children and adults, respectively. Based on the changes in the repetitive tests that were positive at first, eradication rate was 14.4%, and the recurrence rate was 2.2%.
DISCUSSION AND CONCLUSION: H. pylori positivity rate is high, which is in line with the rest of the world. As well as proving post-treatment eradication, stool antigen tests could be used to detect recurrent infections. In order to understand the change in H. pylori positivity rates over time, it is necessary to conduct long-term and extension studies. Studies in this context to be carried out in our country are essential for the determination and follow-up of H. pylori prevalence in the population.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Viral hepatitler ve HIV önemli bir halk sağlığı problemidir. Bu çalışmada, Kars ilinde HBsAg, anti-HBs, anti-HCV ve anti-HIV seropozitifliklerinin belirlenmesi, yaş gruplarına ve cinsiyetlere göre dağılımının araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2020 ve Aralık 2022 yılları arasında, hastanemize çeşitli nedenlerle başvuran hastalara ait HBsAg, anti-HBs, anti-HCV ve anti-HIV test sonuçları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Hasta örnekleri, kemiluminesans mikropartikül immuno assay yöntemiyle ELISA cihazında çalışılmıştır.
BULGULAR: Çalışmamızda, HBsAg, anti-HBs, anti-HCV ve anti-HIV seropozitiflikleri sırasıyla %1.6 (355/22.635), %26.8 (5.455/20.381), %0.1 (33/22.176) ve %0.03 (6/21.801) oranlarında tespit edilmiştir. HbsAg pozitif saptanan hastaların %5.6 (20/355)’sında ve anti-HCV pozitif saptanan hastaların %45.4 (15/33)’ünde anti-HBs pozitifliği; HIV pozitif saptanan hastaların %16.7 (1/6)’sinde HBsAg pozitifliği tespit edilmiştir. HBsAg, anti-HCV ve anti-HIV pozitif saptanan hastaların sırasıyla %60.8 %60.6 ve %100’ünün erkek; anti-HBs pozitif saptanan hastaların %51.6’sının kadın olduğu görülmüştür. HBsAg, anti-HBS ve anti-HIV pozitif saptanan hastaların cinsiyetleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu saptanmıştır (p=<0.001, p=<0.001 ve p=0.022). HBsAg, anti-HBs, anti-HCV ve anti-HIV testleri için, en fazla pozitiflik saptanan hastaların sırasıyla 51-64 (%34.4), 19-30 (%44.3), 19-30 (%36.3) ve 31-50 (%50) yaş aralıklarında olduğu tespit edilirken, en düşük seropozitiflik oranlarının 18 yaş altında olduğu görülmüştür. HBsAg ve anti-HBS pozitif saptanan hastaların yıllara göre, yaş grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu saptanmıştır (p=<0.001).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ülkemizdeki viral hepaitit ve HIV seropozitifliklerinin belirlenmesi, tanı ve tedavinin yanı sıra korunma ve kontrol stratejilerinin de geliştirilmesine katkı sağlayacaktır.

INTRODUCTION: Viral hepatitis and HIV are important public health problems. This study was aimed to determine the seropositivity of HBsAg, anti-HBs, anti-HCV, and anti-HIV and investigate the distribution according to age groups and genders in Kars province.
METHODS: HBsAg, anti-HBs, anti-HCV and anti-HIV test results of patients who applied to our hospital for various reasons between January 2020 and December 2022 were evaluated retrospectively. Patient samples were studied by the chemiluminescence microparticle immunoassay method in ELISA device.
RESULTS: In our study, HBsAg, anti-HBs, anti-HCV and anti-HIV seropositivity rates were 1.6% (355/22.635), 26.8% (5.455/20.381), 0.1% (33/22.176), and 0.03% (6/21.801), respectively. Anti-HBs positivity was found in 5.6% (20/355) of HBsAg positive patients and 45.4% (15/33) of anti-HCV positive patients; HBsAg positivity was detected in 16.7% (1/6) of HIV-positive patients. It was observed that 60.8%, 60.6% and 100% of the HBsAg, anti-HCV and anti-HIV positive patients were male, respectively, and 51.6% of the anti-HBs positive patients were female. A statistically significant difference was found between the genders of the patients who were found to be positive for HBsAg, anti-HBS and anti-HIV (p=<0.001, p=<0.001 and p=0.022, respectively). HBsAg, anti-HBs, anti-HCV and anti-HIV positivity were highest in 51-64 (34.4%), 19-30 (44.3%), 19-30 (36.3%) and 31-50 ( 50%) age groups, respectively, and the lowest seropositivity rates were among the group under 18 years. There was a statistically significant difference between the age groups and years of HBsAg and anti-HBS positive patients (p=<0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The determination of viral hepatitis and HIV seropositivity in our country will contribute to the development of prevention and control strategies as well as diagnosis and treatment.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Covid’in etkisinin azaldığı, hastaneye başvuruların ve test sayılarının arttığı bu dönemde sifiliz seropozitif vaka sayısındaki artış göze çarpmıştır. Bu durum sifiliz seroprevalans artışına bağlı gerçek bir artış mı olduğu sorusunu gündeme getirmiştir. Bu amaçla son iki yıldaki sifiliz test sonuçları değerlendirilmiştir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2021 ve Eylül 2022 arasında sifiliz taraması amacıyla elektrokemilüminesans ve RPR yöntemi ile elde edilen sonuçlar incelenmiştir. Öncelikle aylık olarak çalışılan örnek sayısı, pozitif örnek sayısı ve aylık ortalama pozitif örnek sayısı belirlenmiştir. Ardından her ay içinde çalışılan günlük toplam ve pozitif örnek sayı ortalamaları hesaplanmıştır. Elde edilen aylık pozitif örnek oranları ki kare testi ile karşılaştırılmıştır. Pozitif örneklerden elde edilen RPR test titrasyon sonuçlarının medyan değerleri karşılaştırılmıştır.
BULGULAR: Çalışma dönemi boyunca günde ortalama 539 ve toplamda 233779 örnek çalışılmıştır. Çalışmanın başından sonuna ortalama aylık pozitif örnek oranı %1.82 olsa da başlangıç dönemindeki %1.5’dan son dönemdeki %2.5 seviyesine artış görülmüştür. RPR sonuçları aylık olarak incelediğinde normal olmayan sağa çarpık dağılıma sahip oldukları görülmüştür. İki ay dışında bütün aylarda RPR titrasyon sonucunun ortanca değeri 1/2 olarak bulunmuştur. Gözlem döneminin sonuna doğru titrasyon sonucu negatif ve 1/1 olan örneklerin sayısı artmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: İncelediğimiz dönem içinde sifiliz seroprevalansı daha önce aynı bölgede saptanan %2 oranı ile benzerlik göstermektedir. Ancak son 3 aylık dönemde önceki dönemlere göre artış gözlenmiş olup, ileri aylarda sonuçların takip edilmesi gerekliliğini göstermektedir.

INTRODUCTION: The increase in the number of syphilis seropositive cases was striking in this period when the effect of Covid decreased and the number of hospital admissions and tests increased. This raises the question whether this increase is a real increase due to the increase in syphilis seroprevalence.
METHODS: The results of syphilis screening obtained by electrochemiluminescence and RPR method between January 2021 and September 2022 were examined. The number of samples, and positive samples per month were determined. Then, the daily averages of the total and positive sample numbers per month were calculated. Monthly positive sample rates were compared with the chi-square test. The median values of the RPR test results from the positive samples were compared.
RESULTS: An average of 539 samples per day and a total of 233779 samples were studied. The average monthly positive sample rate was 1.82%, but an increase was observed from 1.5% in the initial period to 2.5% in the last period. The RPR results had a non-normal right- skewed distribution. The median value of the RPR titration results in all months except two months was found to be 1/2. Towards the end of the observation period, the number of samples with negative and 1/1 titration results increased.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The seroprevalence of syphilis within the period we examined is similar to the 2% rate previously detected in the same region. However, an increase has been observed in the last 3 months compared to previous periods, indicating the need to follow up the results in the following months.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

İnsan sıtması, insanlık tarihini derinden etkileyen en önemli enfeksiyon hastalıklarından biridir ve halen tüm dünya genelinde sağlık sorunlarına ve mortaliteye neden olmaktadır. Hamile kadınlarda ciddi sıtma, dolayısıyla ciddi komplikasyonlar gelişme riski daha yüksektir. Çalışmamızda, sıtma tanısı almış 22 yaşında Demokratik Kongo Cumhuriyeti uyruklu 6 aylık hamile kadın hasta sunulmuştur. Yüksek ateş, baş ağrısı, iştahsızlık ve ishal semptomları bulunan hastamızın ikinci kez ateş nöbeti geçirdiği tespit edilmiştir. Kan yaymalarında Plasmodium parazitlerine ait genç trofozoit (taşlı yüzük) formlarının görülmesi üzerine, sıtma hızlı antijen testi yapılmış ve Plasmodium falciparum açısından pozitif saptanmıştır. On dört (14) gün önce ülkesinden Kuzey Kıbrıs’a gelmiş olan hastamız, artemeter/lumefantrin ile tedavi edilmiş ve doğru tedavi ile ciddi komplikasyonların gelişmesi önlenmiştir. Tedavi seçiminde, CDC (Centers for Disease Control and Prevention/Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri)’nin ‘Sıtma Tedavi Rehberi’ndeki kriterler göz önüne alınmıştır. Bu olgu, sıtmanın eradike edildiği bölgelerde bile hastalığı akılda tutmanın ve doğru tedavinin önemini göstermektedir.

Human malaria is a very important infectious disease that has deeply affected human history and still causes health problems and mortality worldwide. Pregnant women are at high risk of developing severe malaria, and therefore serious complications. In our study, a 22-year old, 6 months pregnant woman from the Democratic Republic of Congo who was diagnosed with malaria is presented. It was determined that our patient, who had symptoms of high fever, headache, loss of appetite, and diarrhea, had a fever attack for the second time. Upon detection of young trophozoite (ring) forms of Plasmodium parasites in blood smears, malaria rapid antigen test was performed and it was found to be positive for Plasmodium falciparum. Our patient, who came to Northern Cyprus from her country fourteen days ago, was treated with artemether/lumefantrine and development of serious complications was prevented with the right treatment. In the selection of treatment, the criteria in the ‘Malaria Treatment Guide’ of CDC (Centers for Disease Control and Prevention) were taken into consideration. This case demonstrates the importance of recognizing and treating malaria even in regions where malaria was eradicated.

Makale Özeti | Tam Metin PDF