Lejyoner hastalığı, Legionella pneumophila’nın neden olduğu, sık görülmeyen ancak belirli risk grupları için tehlikeli, ağırlıklı olarak pnömoni ile seyreden bir hastalıktır. Hastalık, suda bulunan Legionella bekterisinin aerosolize olması ve kontamine aeresollerin solunmasıyla bulaşır. Legionella suda ve toprakta doğal olarak bulunabilir. Çok farklı çevresel koşullara dayanıklıdır ve bu koşullarda yaşamını sürdürebilir. Sucul ortamlarda bulunur ve suda belirli şartlarda çoğalır. Hastalıktan korunmada temel strateji, binalarda su sistemlerinde ve suyla ilgili alanlarda önlemler alınmasıdır. Hastalığın kontrolünde çevresel sürveyans önemli bir yer tutmaktadır. Ülkemizde Sağlık Bakanlığı tarafından yapılan yasal düzenlemeler ve Hastalık Kontrol Programı başta hastaneler olmak üzere birçok kuruluşa çeşitli yükümlülükler getirmektedir. Bu yazıda, Lejyoner hastalığı bulaş yolu ve çevresel sürveyansın özellikleri hakkında bilgi aktarılması amaçlanmıştır.

Legionnaire’s disease that caused by Legionella pneumophila, is uncommon but dangerous for risk groups and predominantly a disease with pneumonia. The disease is caused by aerosolization and then inhalation of waterborne Legionella bacteria. Legionella species can be found naturally in water and soil and resistant to environmental conditions. In aquatic environments Legionella species reproduce under certain conditions. The basic strategy for prevention is taking measures in the water systems and water related areas of the buildings for Legionella species. Environmental surveillance has an important role in control of the disease. In Turkey, Ministry of Health had a legal regulation and Legionnaire’s Disease Control Program that bring various obligations to many instutions including hospitals. In this article, it is aimed that give information about the features of Legionnaires disease transmission route and environmental surveillance.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Streptococcus pneumoniae’ ya bağlı solunum yolu enfeksiyonlarında tedavi, çoğunlukla ampiriktir ve kullanılacak antibiyotiğe toplumdaki direnç oranları göz önüne alınarak karar verilmektedir. Antibiyotik direnci belirli serotiplerde daha sık olarak ortaya çıkmaktadır. Kullanılan aşı türüne göre klinikten izole edilen serotipler ve buna bağlı olarak antibiyotiklere direnç sıklıkları değişiklik gösterebildiğinden, S. pneumoniae’ nın klinik izolatlarında antibiyotik direncinin sürekli izlenmesi önemlidir.
Bu çalışmanın amacı 2017 yılında.......Hastanesi’ne başvuran erişkin hastaların solunum yolu örneklerinden izole edilmiş olan S. pneumoniae izolatlarının serotiplerini ve çeşitli antibiyotiklere direnç durumunu belirlemektir.

YÖNTEM ve GEREÇLER: S. pneumoniae izolatları (n=52) 2017 yılında bronkoalveolar lavaj (BAL) (n=4), derin trakeal aspirat (DTA) (n=9) ve balgamdan (n=39), izole edilmiştir. Lateks aglütünasyonu ile 14 serumlu Pneumotest-Latex Kit kullanılarak serogruplar, faktör antiserumlar ile serotipleri belirlenmiştir. Penisilin, sefuroksim, seftriakson, vankomisin, moksifloksasin, levofloksasin, meropenem, eritromisin ve klindamisin duyarlılıkları gradient test ile EUCAST standartlarına göre çalışılmıştır.
BULGULAR: S.pneumoniae’ da penisilin, sefuroksim, eritromisin ve klindamisin direnci sırasıyla % 61,5, %23,1, % 53,8 ve %30, 8 bulunmuştur. Seftriakson, meropenem, moksifloksasin, levofloksasin ve vankomisine direnç saptanmamıştır. En sık belirlenen serotipler 3 (n=15), 19F (n=6) ve 8’dir (n=5). Serotip 8 ve 19F olan S. pneumoniae izolatlarının tümü, serotip 3 bulunan izolatların ise 8 tanesi penisiline dirençli bulunmuştur. S. pneumoniae izolatları arasında 19F, 8 ve 3 serotiplerinde makrolidlere direnç oranı sırasıyla %83,3, %100 ve %40 olarak bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışma sonuçlarına göre solunum yolu etkeni olan S.pneumoniae’ de penisilin ve makrolid grubu antibiyotiklere direnç yüksek bulunmuş, makrolid grubu antibiyotikler ve penisilinlere direnç gösteren serotiplerin 23 valanlı aşı kapsamında olduğu belirlenmiştir

INTRODUCTION: Treatment of respiratory infections due to S.pneumoniae is mostly empirical and depend on the local resistance rates to available drugs. Resistance occurs more frequently in certain serotypes; as serotypes and antibiotic resistance frequencies may vary according to the vaccine used in population, It is important to monitor the antibiotic resistance in S.pneumoniae.
The aim of study was to determine the serotypes and resistance to antibiotics in S.pneumoniae isolates from respiratory specimens of adult patients to the.......
METHODS: S.pneumoniae isolates (n=52) were isolated from bronchoalveolar lavage (n = 4), tracheal aspirates (n = 9) and sputum (n = 39) in 2017. Serogroups were determined by Pneumotest-Latex Kit, serotypes were determined with factor antiserums.
Susceptibilities of penicillin, cefuroxime, ceftriaxone, vancomycin, moxifloxacin, levofloxacin, meropenem, erythromycin, clindamycin were determined by gradient test according to EUCAST.

RESULTS: Resistance rates of penicillin, cefuroxime, erythromycin and clindamycin in S.pneumoniae were 61,5%, 23,1%, 53,8% and 30,8%, respectively. There were no resistance to ceftriaxone, meropenem, moxifloxacin, levofloxacin and vancomycin. The most common serotypes were 3 (n = 15), 19F (n = 6) and 8 (n=5). All isolates of S. pneumoniae serotypes 8 and 19F and 8 isolates of serotype 3 were penicillin resistant. The rate of resistance to macrolides in serotypes 19F, 8 and 3 among S. pneumoniae strains were 83,3%, 100% and 40%, respectively.
DISCUSSION AND CONCLUSION: According to the results of study, resistance to penicillin and macrolide antibiotics is high in respiratory isolates of S.pneumoniae. All serotypes resistant to macrolides and penicillins are in the coverage of 23 valent vaccine.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: EBV, yetişkinlerin yaklaşık olarak %90’nında seropozitif olmak üzere Dünya’nın her yerinde yaygın olarak görülmektedir. Çocukların %90’dan fazlası 6 yaşında bu virus ile enfekte olmaktadır. Bu çalışmada uzamış LAP’ı olan 0-18 yaş grubu çocuklarda EBV DNA’nın kantitatif olarak saptanması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: .......Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Genel Pediatri kliniğine 2014-2015 yılları arasında LAP şikayeti ile başvuran 0-18 yaş grubundaki çocuk hastalardan aydınlatılmış ve ailesi tarafından gönüllü onam veren 100 çocuk çalışmaya alınmıştır. Real Time PCR (RT-PCR) yöntemi için çalışmaya katılan hastalara ait tam kan örneklerinden viral DNA izole edilmiştir.
BULGULAR: Olguların 33 (% 33) ’ünde EBV DNA saptanmıştır. Bu pozitif saptanan olguların 17 (%51,5)’si erkek olup, 16 (%48,5)’sı kız hasta olarak belirlenmiştir. Tüm yaş grupları değerlendirildiğinde en yüksek EBV DNA kantitatif değerlerinin 0-6 yaş grubu çocuk hastalarında olduğu saptanmıştır.


TARTIŞMA ve SONUÇ: Serolojik testler 0-4 yaş aralığında birinci basamak tetkik olarak tercih edilse de çalışmamızdan elde edilen bulgular EBV DNA’nın kantitatif olarak belirlenerek viral yük değerlendirilmesinin tanıda önemli bir yer tutabileceğini düşündürmektedir. EBV’nin onkojenik bir virus olması sebebiyle ileride gelişebilecek istenmeyen bir klinik tablonun önlenebilmesi için EBV DNA viral yük değerlendirilmesinin özellikle uzun süreli LAP şikayeti olan çocuk hastalarda yapılmasının faydalı olabileceğini düşünmekteyiz.

INTRODUCTION: EBV is a common virus all around the world, observed seropositively on 90% of the adult population. More than 90% of the children are infected with this type of virus before the age of 6. This study aims to determine the quantitative viral load of EBV DNA within children between 0-18 years of age with prolonged LAP.
METHODS: The patients, who are taken consent, 100 children between the age of 0-18 admitted to the ……. University the Department of Pediatric Services with LAP between the years of 2014 and 2015. Viral DNA was isolated from the samples for Real Time PCR (RT-PCR) method.


RESULTS: EBV DNA was found in 33(33%) patients. 17 of the patients who were positive EBV DNA (51.5%) were male while the remaining 16 patients (48.5%) were female. It was found that the highest quantitative value of EBV DNA was found in patients between the ages of 0 and 6.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Despite serologic tests at 0-4 age range are preferred as first-line tests, findings from our study suggest that EBV DNA can be quantitatively determined and assessment of viral load may have an important role in diagnosis. In order to prevent a possible clinical picture that may arise from EBV being an oncogenous virus, it is necessary to keep in mind that EBV DNA viral load evaluation should be applied to children who have carried LAP symptoms for a relatively longer period.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Günümüzde bitki ekstrelerinden elde edilen bileşenlerin kullanımı özellikle ilaç sanayiinde hızla artmaktadır. Bu çalışmada, lavanta (Lavendula stoechas ), ada çayı (Salvia officinalis), kekik (Thymus vulgaris), papatya (Matricaria chamomilla) gibi tıbbi ve aromatik bitkilerden elde edilen ekstrelerin antimikrobiyal ve antifungal etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bitkilerden elde edilen ekstrelerin antimikrobiyal ve antifungal etkileri, gram (+) bakteri olan Staphylococcus aureus (ATCC 29213), gram (-) bakteri olan Escherichia coli (ATCC 25922) bakterilerine, Candida krusei (ATCC 6258) ve Candida parapisilosis (ATCC 22019) mayalarına karşı belirlenmiştir.
BULGULAR: Sonuçlar; antimikrobiyal özellikleri açısından Vankomisin, Cefepim, Levoflaksasin antibiyotikleriyle, antifungal özellikleri açısından ise Flukonazol ile karşılaştırılmıştır. Çalışmamızda özellikle ada çayı (Salvia officinalis) bitkisi ekstresinin hem gram (+) ve gram (-) bakteri türlerine hem de maya türlerine karşı aktivite gösterdiği bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmada kullanılan bitki ekstrelerinin tümü Staphylococcus aureus’a karşı etkili bulunurken, en fazla etkiyi lavanta (Lavendula stoechas) ve papatya (Matricaria chamomilla) bitkileri ile en düşük etkiyi Kekik (Thymus vulgaris) bitkisi göstermiştir. Aynı şekilde bu ekstrelerinin tümü Escherichia coli’ye de etkili bulunmuş, sırasıyla papatya (Matricaria chamomilla) ve kekik (Thymus vulgaris) bitkileri ile ada çayı (Salvia officinalis), Lavanta (Lavendula stoechas) bitkilerinin daha düşük etkili oldukları belirlenmiştir. Bitki ekstreleri antifungal yönden değerlendirildiğinde ise; Candida. krusei maya türüne karşı sadece ada çayı (Salvia officinalis) bitkisinin etki gösterdiği, Candida parapisilosis maya türüne karşı ise; tümünün etkili olduğu belirlenmiştir.

INTRODUCTION: The use of components derived from plant extracts today is rapidly increasing, especially in the pharmaceutical industry In this study, it is aimed to investigate antimicrobial and antifungal effects of extracts from medicinal and aromatic plants such as lavender (Lavendula stoechas), island tea (Salvia officinalis), thyme (Thymus vulgaris) and chamomile (Matricaria chamomilla).
METHODS: Extracts from these plants were determined for their antibacterial and antifungal activities against Staphylococcus aureus (ATCC 29213) (Gram (+)), Escherichia coli (ATCC 25922), (Gram (-) and Candida krusei (ATCC 6258), Candida parapisilosis (ATCC 22019) (yeast). The results were compared with the control compounds, Vancomycin, Cefepime, Levofloxasin as antibacterial, and Fluconazole as antifungal agents.
RESULTS: In our study, it was found that especially the extract of the plant of the Salvia officinalis has activity against both gram (+) and gram (-) bacterial strains and yeast strains.
DISCUSSION AND CONCLUSION: All of the plant extracts used in the study were found to be effective against the Staphylococcus aureus, while Lavendula stoechas and Matricaria chamomilla plants were the most effective and the least effective Thymus vulgaris plant was shown. Likewise, all of these extracts were found to be effective against the Escherichia coli, and Matricaria chamomilla and Thymus vulgaris plants and Salvia officinalis and Lavendula stoechas plants were found to be less effective. Of the plant extracts, only Salvia officinalis plant extract is effective against Candida krusei yeast extract, whereas Candida parapisilosis yeast extract; it has been determined that all of them are effective.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmada, ticari olarak geliştirilmiş bir dışkı konsantrasyon yöntemi olan Feconomics® (Salubris, Türkiye) ile Feconomics®’in iki farklı modifikasyonunun, modifiye formol eter konsantrasyon (MFEK) yöntemiyle karşılaştırılarak Blastocystis sp.’nin mikroskobik tanısındaki etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu amaçla çeşitli gastrointestinal sistem şikayetleri ile gönderilen 750 hastaya ait dışkı örneği nativ-lugol yöntemi ile incelenmiş ve Blastocystis sp. saptanan 90 olgunun dışkı örneği çalışmaya dahil edilmiştir. Dışkı örnekleri rutin uygulanan MFEK yöntemi, Feconomics® ve Feconomics®’in iki farklı modifikasyonu ile konsantre edilmiştir. Örnekler konsantre edilmeden ve edildikten sonra nativ-lugol ve trikrom boyama yöntemi ile incelenmiştir. Nativ–lugol inceleme ve trikrom boyama yöntemi, her alanda görülen protozoon sayısı ve protozoonların tipik morfolojik özellikleri açısından değerlendirilmiştir. Verilerin istatistiksel analizinde, IBM SPSS® programı yardımıyla ki-kare testi kullanılmıştır ve p<0.05 değeri anlamlı olarak kabul edilmiştir.
BULGULAR: MFEK yöntemi yapılan konsantrasyon sonrası nativ-lugol inceleme, direk nativ–lugol inceleme ile karşılaştırıldığında, her alanda görülen protozoon sayısı açısından istatistiksel fark anlamlı bulunmamıştır (nativ: p=0.104; lugol: p=0.168). Feconomics® ve iki farklı modifikasyonu ile yapılan konsantrasyon sonrası nativ-lugol inceleme, direk nativ-lugol inceleme ile karşılaştırıldığında ise her alanda görülen protozoon sayısı açısından istatistiksel fark anlamlı bulunmuştur (nativ: p=0.006, p=0.017, p=0.025; lugol: p<0.001, p<0.001, p=0.004). Feconomics® ve iki farklı modifikasyonu sonrasında yapılan trikrom boyamada Blastocystis sp.’nin morfolojisinin bozulduğu ve tipik görünümlerinin kaybolduğu saptanmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Feconomics®’in nativ-lugol inceleme için parazitoloji laboratuvarlarında hızlı ve etkili bir konsantrasyon yöntemi olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.

INTRODUCTION: This study comparatively investigated the efficiency of a commercially developed Feconomics® stool concentration method (Salubris, Turkey), its two modifications, and a modified formalin-ether concentration (MFEC) technique in the diagnosis of Blastocystis sp.
METHODS: The stool samples obtained from 750 patients with various gastrointestinal complaints were analyzed. The samples were examined by the native-lugol method, and 90 samples that were positive for Blastocystis sp. were included in the study. The stool samples were concentrated using the routinely applied MFEC method, Feconomics®, and two different modifications of Feconomics®. The samples were analyzed by the native-lugol and trichrome staining methods with and without concentration to evaluate the number of protozoa in each area and their typical morphological characteristics. In the statistical analysis of the data, a chi-squared test was used with IBM SPSS®, and a p<0.05 value was accepted as significant.
RESULTS: The comparison of the results of the direct native-lugol examination with the native-lugol examination after concentration with the MFEC method revealed no statistical significance concerning the number of protozoa in each area (native: p=0.104; lugol: p=0.168). However, the native-lugol examination after concentration with Feconomics® and two different modifications created a statistical difference in the number of protozoa in each area compared to the direct native-lugol examination (native: p=0.006, p=0.017, p=0.025; lugol: p<0.001, p<0.001, p=0.004). The morphology of Blastocystis sp. was observed deteriorate and typical appearance disappeared after trichrome staining of samples concentrated with Feconomics® and its two modifications.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Feconomics® presents as a rapid and efficient concentration method for native-lugol examination in parasitology laboratories.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Candida türleri, insanlarda en sık infeksiyona sebep olan fungal patojenler olup, son yıllarda tanı ve tedavi yaklaşımlarındaki gelişmelere paralel olarak gittikçe önemleri artmaktadır. Bu çalışmada retrospektif olarak kan kültürlerinden izole edilen Candida türlerinin dağılımı ve antifungal duyarlılıklarının belirlenmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2012-Mart 2018 döneminde XXX Mikrobiyoloji Laboratuvarına gönderilen kan kültürlerinde tespit edilen maya üremeleri, koloni morfolojisi, germ tüp oluşumu, mısır unu-Tween 80 agarda mikroskobik görünümleri ve VITEK 2 Compact otomatize identifikasyon sistemi ile tiplendirilmiştir. Amfoterisin B, vorikonazol, flukonazol ve mikafungin duyarlılıkları aynı otomatize sistem ile belirlenmiştir.
BULGULAR: Toplam 81 Candida izolatının % 55’i Candida albicans, % 18'i Candida parapsilosis, % 12'si Candida glabrata, % 12'si Candida tropicalis, % 2'si Candida lipolytica ve % 1'i Candida kefyr olarak tanımlanmıştır. İzolatların % 7’si amfoterisin B’ye, % 12’si vorikonazole, % 11’i flukonazole, % 19’u mikafungine dirençli olarak saptanmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak çalışmamızda, en sık izole edilen köken Candida albicans, non-albicans Candida türlerinde ise C. parapsilosis olmuştur. İzolatların antifungal direnç oranlarının türler arasında oldukça farklı olduğu gözlenmiştir. Bu durum kandidemi gibi invaziv infeksiyonlarda, Candida’ların tür düzeyinde tanımlanması ve antifungal duyarlılık testlerinin yapılması gerektiğini, duyarlılık testi ile Candida’ların antifungal direnç profilleri belirlenerek ampirik tedavide yol gösterici olacağını düşündürtmüştür.

INTRODUCTION: Candida species are the most common fungal pathogens in humans, and their importance is increasing in parallel with the developments in diagnosis and treatment approaches in recent years. In this study, it was aimed to determine the distribution and antifungal susceptibility of Candida species isolated from blood cultures retrospectively.
METHODS: Yeast growth in blood cultures sent to XXX Microbiology Laboratory during January 2012-March 2018 period, were identified by germ tube formation, microscopic appearance on corn meal-Tween 80 agar and VITEK 2 Compact automated identification system. Susceptibility of amphotericin B, voriconazole, fluconazole and micafungin were determined with the same automated system.
RESULTS: A total of 81 Candida isolates were identified as 55 % Candida albicans, 18 % Candida parapsilosis, 12 % Candida glabrata, 12 % Candida tropicalis, 2 % Candida lipolytica and 1 % Candida kefyr. 7 % of the isolates were found to be resistant to amphotericin B, 12 % to voriconazole, 11 % to fluconazole, 19 % to micafungin.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, in our work, the most frequently isolated species was C. albicans and among the non-albicans Candida species was C. parapsilosis. It was observed that the antifungal resistance rates of isolates are quite different among species.This suggests that Candida species should be identified at the species level and antifungal susceptibility tests should be performed in invasive infections such as candidiasis and determines antifungal resistance profiles of Candida species guide the empirical therapy.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Enterik virüsler, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde beş yaş altındaki çocuklarda sıklıkla rastlanan ve yüksek mortalite ve morbiditeye sahip akut gastroenterite neden olurlar. Çalışmamızda, akut gastroenterit şikeyeti ile hastaneye başvuran 5 yaşından küçük çocuklarda rotavirus, enterik adenovirus ve norovirus insidansının araştırılması amaçlandı.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamızda, 2012-2014 tarihleri arasında özel bir çocuk kliniğine akut gastroenterit nedeniyle başvuran beş yaş altı 982 çocuk hastanın dışkı örneklerinde ELISA yöntemi ile rotavirus (Meridian Diagnostics'in Premier Rotaclone EIA), enterik adenovirus (DAI-Adenovirus Antigen Detection, Diagnostic Automation, Inc. USA) ve norovirus GI/GII (RIDASCREEN® Norovirus (C1401) 3rd Generation, R-Biopharm, Darmstadt, Almanya) antijen pozitifliği araştırıldı.
BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen toplam 982 örnekte örnekte viral antijen pozitifliği %38,0 (n=373) olarak belirlendi. Viral antijen taşıyan örneklerin %51,7 (n=193)’ sinde rotavirus, %22,5 (n=84)’ inde adenovirus ve %19,3 (n=72)’ ünde norovirus antijen pozitifliği belirlendi. 12 (%3,2) örnekte rotavirus-adenovirus, 9 (%2,4) örnekte rotavirus-norovirus ve 3 (%0,8) örnekte adenovirus-norovirus birlikteliği tespit edildi. 6-36 ay arasındaki çocuklarda akut gastroenterit nedeniyle hastane başvurunun yüksek olduğu görülmekle birlikte, özellikle 6-24 ay arasındaki çocuklarda viral insidansın daha yüksek olduğu belirlendi. Norovirus ve enterik adenovirus sıklığı 6-36 ay arasında daha yüksek iken, rotavirusün 6-47 ay arasında daha sık görüldüğü belirlendi. Mevsimsel dağılım açısından rotavirus kış ve ilkbaharda yüksek oranda görülürken, adenovirus ve norovirus kışın daha fazla olmakla birlikte tüm yıl boyunca salgınlar göstermektedir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak globalleşen dünyada rotavirus salgılarının yanı sıra enterik adenovirus ve norovirus nedeniyle gelişen enfeksiyonların da insidansı giderek artmaktadır. Ülkemizde de epidemiyolojik verilerin artırılması ve gereksiz antibiyotik kullanımının önlenebilmesi için daha fazla viral gastroenterit etkeni ile ilgili çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.

INTRODUCTION: Enteric viruses are a common cause of acute gastroenteritis with high mortality and morbidity in children under five-years in developed and developing countries.In our study, we aimed to investigate the incidence of rotavirus, enteric-adenovirus and norovirus in children younger than 5-years who were admitted to the hospital with acute-gastroenteritis.
METHODS: We investigated rotavirus (Meridian Diagnostics-Premier RotacloneEIA), enteric adenovirus (DAI-Adenovirus Antigen Diagnostic Automation,USA) and norovirus GI/GII (RIDASCREEN® 3rdGeneration, R-Biopharm,Germany) antigen positivity in stool-specimens of 982-children who applied to a private child clinical for acute gastroenteritis between 2012 and 2014 by ELISA method in this study.
RESULTS: Viral antigen positivity was determined 38.0% (n=373) in total 982 samples included in study. Rotavirus, adenovirus and norovirus were detected as 51.7% (n=93), 22.5% (n=84) and 19.3% (n=72) respectively.Rotavirus-adenovirus, rotavirus-norovirus and adenovirus-norovirus were found 12 (3.2%), 9 (2.4%) and 3 (0.8%) respectively.Although it is seen that hospital admission is high due to acute-gastroenteritis between 6-36 months, viral incidence is especially higher between 6-24 months. The incidence of norovirus and enteric adenovirus was higher between 6-36 months, while the frequency of rotavirus was more frequent between 6-47 months. In terms of seasonal distribution, rotavirus is seen high in winter/spring, while adenovirus and norovirus are more frequent in winter and show epidemics throughout the year.
DISCUSSION AND CONCLUSION: As conclusion, incidence of infections due to enteric-adenovirus and norovirus as well as rotavirus secretions is increasing steadily in globalized world,.In our country, there is a need to work on more viral agents for the prevention of unnecessary antibiotic use and increasing epidemiological data.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Acinetobacter baumannii özellikle yoğun bakım ünitelerinde yatan hastalarda hastane kaynaklı bakteriyemi, pnömoni, menenjit ve idrar yolları enfeksiyonlarına neden olan gram negatif nonfermentatif bir bakteridir. Acinetobacter cinsi bakterilerin pigmente suşlarına çevresel örneklerde rastlanabilmekte, ancak klinik örneklerde enfeksiyon etkeni olarak nadiren izole edilmektedir. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Üroloji Servisine fournier gangreni ön tanısı ile yatırılan 66 yaşındaki erkek hastanın parsiyel penektomi, üretrektomi, yara yeri debridmanı ile alınan üç örneğinden izole edilen A. baumannii izolatının Mueller Hinton agarda yayılabilen kahverengi pigment ürettiği gözlemlendi. Tanımlama konvansiyonel yöntemlerle birlikte iki ayrı otomatize tanımlama sistemleri ile yapıldı. A. baumannii suşunun ürettiği kahverengi pigmentin biyokimyasal özellikleri karakterize edilmedi. Klinik izolatlarda nadir olarak saptanan bu kahverengi pigmentin A. baumannii patojenitesine katkısının araştırılması gerektiğini düşünmekteyiz.

Acinetobacter baumannii is a gram-negative nonfermentative bacteria that causes hospital-acquired bacteremia, pneumonia, meningitis and urinary tract infections, especially in intensive care units. The pigmented strains of Acinetobacter bacteria can be found in environmental specimens but are rarely isolated in clinical specimens as an infection. A 66-year-old male patient admitted to Dokuz Eylül University Medical Faculty Hospital Urology Department with fournier gangrene pre-diagnosis. We observed that A. baumannii isolated from three specimens obtained by partial penectomy, urethrectomy and wound site debridement, produced a brown pigment that could be spread on Mueller hinton agar. Identification was done with conventional methods with two different automated identification systems. The biochemical characteristics of the brown pigment produced by A. baumannii strain were not characterized. We think that the contribution of this brown pigment to A. baumannii pathogenicity should be investigated which is rarely found in clinical isolates.

Makale Özeti | Tam Metin PDF