GİRİŞ ve AMAÇ: Farklı küratif tedavilere başvuran biyokimyasal nüksü olan prostat kanseri (PK) hastalarında 18F-FCH PET/CT'nin rolünü değerlendirmek.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Biyokimyasal nüks nedeniyle 18F-FCH PET/CT uygulanan 75 PK hastası retrospektif olarak analiz edildi ve gruplara ayrıldı: yalnızca prostatektomi uygulanan hastalar (PR grubu), yalnızca küratif amaçlı prostat radyoterapisi uygulanan hastalar (RT grubu) ve her ikisine de uygulanan hastalar tedaviler (PR + RT grubu).
18F-FCH PET/CT ile hasta takibi arasındaki korelasyon, PSA değerleri ile metastaz bölgeleri ve sayıları arasındaki korelasyon analiz edildi. 18F-FCH PET/CT'nin performansı, PSA değeri ve SUVmax değeri ile ilişkili olarak ROC eğrileri kullanılarak analiz edildi.

BULGULAR: 18F-FCH PET/CT nüksleri çoğunlukla lenf düğümlerini, kemikleri ve prostat yatağını içeriyordu. K-Cohen testi, tüm popülasyonda ve PR grubu evcil hayvan/ct ile sonuç arasında orta derecede bir uyum olduğunu gösterirken, RT grubu anlaşma tamdı ve PR+RT grubu ise adildi. Lenf nodu metastazı olan hastalarda ve çoklu metastazı olan hastalarda PSA değerleri istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdi. ROC eğrileri tüm popülasyonda PSA kesme değerlerinin 1,96 ng/dl, PR grubunda 1,95 ng/dl, RT grubunda 1,81 ng/dl ve PR+RT grubunda 2,96 ng/dl olduğunu gösterdi. SUVmax'ın kesme değerleri tüm popülasyonda 3,75, PR grubunda 3,45 ve PR+RT grubunda 4,7'dir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamız, biyokimyasal nüks şüphesi olan PK hastalarında 18F-FCH PET/CT'nin halen geçerli olduğunu doğrulamaktadır. Dolayısıyla hem PSA değerlerinin yüksek olduğu durumlarda hem de PSA değerlerinin daha düşük olduğu ancak PSMA tracer’larının bulunmadığı durumlarda yapılmasının yine de mantıklı olduğunu ifade edebiliriz.

INTRODUCTION: To evaluate the role of 18F-FCH PET/CT in prostate cancer (PC) patients with biochemical recurrence submitted to different curative treatments.
METHODS: 75 patients with PC who performed 18F-FCH PET/CT for the biochemical recurrence were retrospectively analyzed distinguishing patients who were submitted only to prostatectomy (PR group), only to radiotherapy on prostate with curative intent (RT group) and to both (PR+RT group). Correlation between 18F-FCH PET/CT and outcome, and between PSA values and sites and number of metastases were analyzed. The performance of 18F-FCH PET/CT in relation to the PSA value, and of SUVmax value in relation to patients outcome were assessed by ROC curves.
RESULTS: 18F-FCH PET/CT relapses involved mostly lymphnodes, bones and prostate bed. K-cohen test showed moderate agreement with the outcome in the whole population and in PR group, while in RT group it was perfect and in PR+RT fair. The statistically significant difference in PSA values was observed in presence of lymphnode metastases and with multiple metastases. ROC curves showed PSA cut-off values of 1.96 ng/dl, 1.95, 1.81 and 2.96 respectively in the whole population, PR, RT and PR+RT group. SUVmax cut-off values of 3.75, 3.45 and 4.7 were described in the whole population, PR group and PR+RT group.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The study confirms that 18F-FCH PET/CT is still valid in PC patients with suspected biochemical recurrence. We can therefore affirm that it still makes sense to perform it both in the case of high PSA values and with lower values when PSMA tracers are not available.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı mesane kanseri hastalarında evreleme 18F-FDG PET/BT’de 18F-FDG pozitif pelvik lenf nodlarının ve ekstra-pelvik hastalığın prognostik önemini değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Evreleme 18F-FDG PET/BT çalışması yapılan mesane kanseri tanılı hastalar çalışmaya dahil edildi. Tümörlerin histopatolojik özellikleri, BT ve PET görüntülerinde ayırt edilebilir tümör varlığı, primer tümörün boyut ve SUVmaks değeri, 18F-FDG pozitif pelvik ve ekstra-pelvik lenf nodlarının sayı, boyut ve SUVmaks değerleri, uzak metastaz sayısı ve SUVmaks değerleri kaydedildi. Hastalar ölüme veya son hastane vizitine kadar takip edildi. Genel sağ kalımı öngören faktörleri belirlemek amacıyla Cox regresyon analizi yapıldı.
BULGULAR: 55 (medyan yaş: 70 (53-84), 48 (%87.3) erkek, 7 (%12.7) kadın) mesane kanseri tanılı hasta çalışmaya dahil edildi. 29 (%52.7) hastada 18F-FDG pozitif pelvik lenf nodu, 24 (%43.7) hastada ekstra-pelvik hastalık mevcuttu. 18F-FDG pozitif pelvik lenf nodu olan hastalar daha sık ekstra-pelvik hastalığa sahipti (p=0.003). Medyan izlem süresi 13.5 ay, medyan genel sağ kalım 16.3 ay (%95 G.A. 8.9-23.7) bulundu. Univariant analizde PET (p=0.011) ve BT’de (p=0.009) primer tümör ayırt edilebilirliği, 18F-FDG pozitif pelvik lenf nodu varlığı (p<0.001), 18F-FDG pozitif ekstra-pelvik hastalık/uzak metastaz varlığı (M1a/M1b) (p<0.001) ve metastaz sayısı (p=0.034) mortalite ile ilişkili bulundu. Multivariant analizde 18F-FDG pozitif ekstra-pelvik hastalık/uzak metastaz varlığı (p=0.029, OR: 4.15 (%95 G.A. 1.16-14.86)) mesane kanseri hastalarında mortaliteyi ön görmede bağımsız risk faktörü olarak bulundu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Evreleme 18F-FDG PET/BT çalışmasında 18F-FDG pozitif ekstra-pelvik hastalık varlığı önemli bir prognostik faktördür.

INTRODUCTION: The aim of this retrospective study was to evaluate the prognostic importance of 18F-FDG positive pelvic lymph nodes and extra-pelvic disease on staging 18F-FDG PET/CT in patients with bladder cancer.
METHODS: Bladder cancer patients who underwent staging 18F-FDG PET/CT were included in the study. Histopathologic features of tumors, therapy histories, the presence of distinguishable tumors on CT and PET images, the sizes and SUVmax of primary tumors, the total numbers, sizes, and SUVmax of 18F-FDG positive pelvic and extra-pelvic lymph nodes, the total numbers and SUVmax of distant metastases (M1a/1b) were recorded. Patients were followed until death or last medical visit. Factors predicting overall survival were determined using Cox regression analyses.
RESULTS: 55 patients (median age: 70(53-84), 48(87.3%) male, 7(12.7%) female) with bladder cancer were included in this study. 29 (52.7%) patients had 18F-FDG positive pelvic LNs, while 24 (43.7%) patients had 18F-FDG positive extra-pelvic disease. The patients with 18F-FDG positive pelvic lymph nodes had a higher rate of extra-pelvic disease(p=0.003). The median follow-up duration was 13.5 months. The median overall survival was 16.3 months (95% C.I. 8.9-23.7). The primary tumor distinguishability on PET (p=0.011) and CT (p=0.009) images, the presence of 18F-FDG positive pelvic lymph nodes (p<0.001) and 18F-FDG positive extra-pelvic disease/distant metastases (M1a/M1b) (p<0.001), the number of distant metastases (p=0.034) were associated with mortality. The 18F-FDG positive extra-pelvic disease/distant metastases (p=0.029, OR: 4.15 (95% C.I. 1.16-14.86)) was found as an independent predictor of mortality in patients with bladder cancer.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The presence of 18F-FDG positive extra-pelvic disease in pretreatment 18F-FDG PET/CT is an important prognostic factor in bladder cancer patients.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bizim bu çalışmada amacımız, diferansiye tiroid kanseri(DTK) tanısı konulan hastalarda cep telefonu kullanımının, mikroRNA-574-5p ve miRNA-30 ile ilişkisini değerlendirmekti.


YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya DTK tanılı 50 hasta ve 50 sağlıklı gönüllü dahil edildi. Tüm deneklerin kanlarındaki miRNA-574-5p ve miRNA-30C-5p gen ekspresyon seviyeleri RT-PCR yöntemi ile analiz edildi ve her iki gruba çeşitli sorular içeren bir anket uygulandı.
BULGULAR: Kontrol grubuna göre hasta grubunda miRNA-30C-5p gen ekspresyon düzeylerinde 7,60 kat artış olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. miRNA-574-5p gen ekspresyon seviyelerine bakıldığında hasta grubunda kontrol grubuna göre 2,96 kat artış olmasına rağmen anlamlı bir ilişki bulunmadı. Çalışmamızda hastalarımızın %85'i internet erişimi olan cep telefonu kullanırken, sağlıklı gönüllülerimizin %98'i cep telefonu kullanmaktaydı (p<0,05). Hastaların %53,5'i uyurken cep telefonunu yanında bulundururken, sağlıklı gönüllülerde bu oran %83,7 idi (p<0,05). Ancak sağlıklı gönüllülerin %93,9'unun yatak odalarında wifi cihazı bulunmadığı, hasta grubunda ise bu oranın %75 olduğu saptandı (p<0,05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: miRNA-30C-5p ve miRNA-574-5p gen ekspresyon seviyeleri hastalarda sağlıklı gönüllülere göre daha yüksek olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı değildi. MiRNA düzeylerinde anlamlı bir fark olmasa da sağlıklı gönüllülere göre hastaların yatak odalarında wifi cihazı bulunma oranının daha yüksek olması nedeniyle elektromanyetik radyasyonun tiroid üzerindeki etkilerinin bu basit değişikliğe dikkat edilerek azaltılabileceğini düşünüyoruz.

INTRODUCTION: Objectives: Our aim in this study was to evaluate the relationship between mobile phone usage and microRNA-574-5p and miRNA-30C-5p levels in patients diagnosed with differentiated thyroid cancer (DTC).


METHODS: Fifty patients diagnosed with DTC and 50 healthy volunteers were included in the study. miRNA-574-5p and miRNA-30C-5p gene expression levels in the blood of all subjects were analyzed by RT-PCR method and a questionnaire including various questions was applied to both groups.
RESULTS: Although there was a 7.60-fold increase in miRNA-30C-5p gene expression levels in the patient group compared to the control group, it was not found to be statistically significant. Considering the miRNA-574-5p gene expression levels, although there was a 2.96-fold increase in the patient group compared to the control group, no significant relationship was found. In our study, 85% of our patients were using mobile phones with internet access, while 98% of our healthy volunteers were using mobile phones (p<0.05). While 53.5% of the patients had their mobile phones with them while they were sleeping, this rate was 83.7% in healthy volunteers (p<0.05). However, it was found that 93.9% of the healthy volunteers did not have a wifi device in their bedrooms, and this rate was 75% in the patient group (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Although miRNA-30C-5p and miRNA-574-5p gene expression levels were higher in patients than in healthy volunteers, they were not statistically significant. Although there was no significant difference in miRNA levels, we think that due to the higher rate of wifi device presence in bedrooms in patients compared to healthy volunteers, the effects of electromagnetic radiation on the thyroid can be reduced by paying attention to this simple change

INTRODUCTION: To present a clinical care model for the administration of 177Lu-labeled PSMA in radiometabolic therapy for metastatic castration-resistant prostate cancer (mCRPC) at the National Cancer Institute (INC) of Bogotá, Colombia.
METHODS: A care model was designed for patients with mCRPC based on the VISION study, a prospective, phase III, multicenter, open-label, randomized study in patients with positive 68Ga-PSMA PET/CT who had progressed to taxane and androgen therapy, to receive 177Lu-PSMA-617 combined with the best standard of care Vs the best standard of care alone. The care pathway provided to patients was developed by the Nuclear Medicine Group of the National Cancer Institute and is the result of adjustments and improvements in the care process and the updating of the literature.
RESULTS: A systematic and efficient care model was formalized and implemented for the administration of 177Lu-PSMA therapy in patients with mCRPC, who had previously been treated with at least one androgen receptor pathway inhibitor and one or two taxane regimens, with evidence of disease progression.
DISCUSSION AND CONCLUSION: An optimized process of care based on determinants of clinical outcomes was developed for patients who received this type of radiometabolic therapy.

A biopsy proven patient of prostate carcinoma, age 70 years, was referred to department of Nuclear Medicine for radionuclide-based therapy. His PSA levels were > 1000ng/ml and prostatic MRI showed enlarged prostate with heterogeneous signal and size 3.8x3.7x3.5cms with few small heterogeneous nodular signals in the transition zone. He was planned for 18F Prostate Specific Membrane Antigen (PSMA) PET/CT scan prior to therapy. The 18F PSMA PET/CT revealed PSMA expressing prostate lesion (SUVmax ~10.2) with extension into urinary bladder along with bilateral supraclavicular, mediastinal, retrocrural, retroperitoneal and pelvic lymph nodes and sclerotic lesion in entire axial and appendicular skeleton.

Sağliker Sendromu (SS), kronik böbrek hastalığına bağlı tedavi edilmemiş sekonder hiperparatiroidizm sonucu ortaya çıkan, Kronik Böbrek Hastalığı-Mineral ve Kemik Bozukluğunun nadir görülen, abartılı bir şeklidir. Burada 99mTc-metilen difosfonat kemik sintigrafisi ve 99mTc-sestamibi paratiroid sintigrafisinde SS belirtileri gösteren ve SS'yi tanımlayıcı özellikler sergileyen 34 yaşında bir erkek hastayı sunuyoruz.

Sagliker syndrome (SS) is a rare, exaggerated form of chronic kidney disease-mineral and bone disorder resulting from untreated secondary hyperparathyroidism due to chronic kidney disease. Herein, we describe a 34-year-old male patient whose 99mTc-methylene diphosphonate bone scintigraphy and 99mTc-sestamibi parathyroid scintigraphy revealed hints of SS and exhibited its defining characteristics.

Peliosis hepatis (PH) ve dalağın sklerozan anjiomatoid nodüler transformasyonu nadir görülen benign lezyonlardır. Bazı vakalarda tanısı zor olabilir. Bu olguda karın ağrısı şikayeti ile başvuran 28 yaşında, multiple dalak lezyonları saptanan hastayı sunuyoruz. F-18 FDG PET/BT’de, karaciğerde çok sayıda FDG tutulumu göstermeyen lezyonlar ve dalakta hipermetabolik lezyonlar izlendi. Ayrıca hastaya batın MR görüntüleme yapıldı. Histopatolojik inceleme ile dalakta Sklerozan Anjiomatoid Nodüler Transformasyon (SANT) ve karaciğerde Peliosis Hepatis saptandı.

Peliosis hepatis and sclerosing angiomatoid nodular transformation of spleen are uncommon benign lesions. Diagnosis can be difficult in some cases. Herein, we present a 28-year-old woman referred with abdominal pain who had spleen lesions. F-18 FDG PET/CT determined multiple non-FDG avid lesions in the liver and hypermetabolic lesions in the spleen. Also, abdominal MRI was performed. Histopathology revealed Sclerosing Angiomatoid Nodular Transformation (SANT) in the spleen and peliosis hepatis (PH) in the liver.

Safra kesesi perforasyonu kolesistitin en ciddi komplikasyonlarından biridir ve %2-%11 oranında nadir görülür. Safra kesesi perforasyonuna sekonder gelişen perikolesistik abse nadir görülen bir durumdur. Yüksek morbidite ve mortalite nedeniyle hızlı tanı önemlidir. Maksiller sinüs kanserli olguda yeniden evreleme amacıyla çekilen F-18 FDG PET/BT’de safra kesesi mikroperforasyonuna bağlı gelişen subkapsüler abse sunulmaktadır.

Gallbladder perforation is one of the most serious complications of cholecystitis and is seen rarely in 2%-11%. Pericholecystic abscess secondary to gallbladder perforation is rare. Rapid diagnosis is important because of high morbidity and mortality. A subcapsular abscess secondary to gallbladder micro-perforation is presented on F-18 FDG PET/CT performed for restaging in a patient with maxillary sinus cancer.

Primitif nöroektodermal tümörler (PNETs) küçük yuvarlak hücreli tümörler ailesinin nadir görülen ve agresif bir üyesidir. PNETs genellikle santral sinir sisteminin primitif nöroektodermal tümörleri (cPNETs) ve periferik sinir sisteminin primitif nöroektodermal tümörleri (pPNETs) olmak üzere iki ana grupta değerlendirilmektedir. Burada, nadir görülen bir izole kardiyak primitif nöroektodermal tümör olgusunda tedavi yanıtının F18-FDG PET-BT ile değerlendirmesi sunulmuştur. Fizyolojik kardiyak FDG tutulumu göz önünde bulundurulduğunda, miyokartdaki FDG tutan lezyonların değerlendirilmesi FDG PET-BT için zorluk oluşturmaktadır. Bu olgu, hastalığın nadirliği ve FDG PET-BT ile değerlendirilmesi için zorlu doğası nedeniyle önem taşımaktadır.

Primitive neuroectodermal tumors (PNETs) are rare and agressive member of small round cell carcinoma family. Generally, PNETs are classified into two main groups as primitive neuroectodermal tumors of the central nervous system (cPNETs) and primitive neuroectodermal tumors of the peripheral nervous system (pPNETs). Herein, we report the therapy response assessment of a rare case of isolated cardiac PNET with F18-FDG PET-CT imaging. Given that physiological cardiac FDG uptake is typically observed, assessing FDG avid lesions in the myocardium presents a challenge for FDG PET-CT. This case holds significance due to the rarity of the disease and the challenging nature of the site for FDG PET-CT imaging.

Farklı modalitelerle tedavi öyküsü olan 58 yaşında ileri evre medüller tiroid kanseri tanılı bir erkek hastayı sunuyoruz. Hastanın takiplerinde kalsitonin ve CEA düzeylerinde artış saptandı. Yapılan 18F-Fluorodeoksiglukoz (FDG) ve 68Ga-DOTATATE PET/BT görüntülemelerinde değişen derecelerde tutulum gösteren metastatik lenf nodları, karaciğer ve kemik metastazları tespit edildi. Hastanın Prostat-spesifik membran antijeni (PSMA) hedefli radyonüklid tedavi şansı olup olmadığını araştırmak için yapılan 68Ga- PSMA PET/BT görüntülemesinde metastatik lezyonlarda artmış PSMA ekspresyonu görülmekle birlikte bazı lezyonlarda 18F-FDG ve 68Ga-DOTATATE'den daha yüksek aktivite tutulumu saptandı.

We present a 58 year-of-old man with advanced medullary thyroid carcinoma (MTC) who has a treatment history with different types of modalities. In the follow-up, the patient had rising calcitonin and CEA levels. Metastatic lymph nodes, liver, and bone metastases with varying degrees of uptake were detected on 18F-Fluorodeoxyglucose (FDG) and 68Ga-DOTATATE PET/CT. 68Ga-Prostate-specific membrane antigen (PSMA) PET/CT was performed to explore whether the patient might have a chance for PSMA-targeted radionuclide therapy, and increased PSMA expression was noted in most of the metastatic lesions, even some of which have higher PSMA uptake than 18F- FDG and 68Ga-DOTATATE.

Prostate cancer typically follows a characteristic pattern of metastatic spread to the pelvic lymph nodes and bone. Atypical pattern of metastasis is rare but has been documented. In African men, this disease tends to follow a more aggressive course, with the possibility of atypical site of metastatic spread. We present a case of a 58 year old African male, with metastatic castrate resistant prostate cancer, who presented with both typical and atypical pattern of metastatic disease detected by a fluorine 18 prostate specific membrane antigen (18F - PSMA) PET/CT scan. This patient also had good response to radioligand therapy.

Pulmoner karsinosarkomlar (PCS), epitelyal ve mezenkimal bileşenleri olan ve diğer küçük hücreli dışı akciğer kanserlerinden daha kötü prognoza sahip, nadir görülen ve agresif malign tümörlerdir. Tiroit dışı malignitelerin tiroit metastazları nadirdir. PCS'nin oldukça benzersiz bir izole tiroit metastazı vakası bildirdik ve FDG PET taramasında tesadüfen bulunan tiroit nodüllerindeki FDG pozitifliğini tartıştık.

Pulmonary carcinosarcomas (PCS) are uncommon and aggressive malignant tumors with epithelial and mesenchymal components and have worse prognosis than other non-small cell lung cancers. Metastases of non-thyroidal malignancies to thyroid are rare. We reported a quite unique case of isolated thyroidal metastasis of PCS and discussed the FDG positivity in incidentally found thyroid nodules in FDG PET scan.