Amaç: Her ne kadar çeşitli seçenekler olsa da miyofasiyal ağrı sendromu (MFAS) halen tedavisi en uğraştırıcı kas iskelet sistemi sorunlarından biridir. Bu çalışmanın amacı servikal MFAS olan hastalarda kinesio bantlamanın (KB) ağrı ve hayat kalitesi üzerine etkilerini belirlemektir.
Gereç ve yöntem: Elli beş hasta terapötik ve sham KB grubuna randomize olarak ayrıldı. Ev egzersiz programının yanı sıra 5 gün aralıklarla 20 gün süreyle hastaların trapezius kasına KB uygulandı. Ağrı şiddeti vizüel analog skala (VAS) ve basınç ağrı eşiği (BAE) algometre ile ölçüldü. Hastaların sağlıkla ilişkili hayat kalitesi belirlemek için SF-36 ölçeği kullanıldı. Tüm katılımcılar tedavi öncesinde, tedavinin hemen bitiminde ve tedavi bitiminden 1 ay sonra (izlem viziti) değerlendirildi.
Bulgular: Her iki gruptaki hastaların demografik özellikleri birbirine benzer bulundu. Her iki grupta da tedavinin hemen bitiminde istatistatistiksel olarak anlamlı düzeyde VAS değerlerinde azalma, BAE ve SF-36 skorlarında ise artış tespit edilirken bu düzelme izlem vizitinde de devam etmekteydi. Fakat, terapötik ve sham KB grupları arasında anlamlı bir fark saptanmadı.
Sonuç: Her ne kadar ev egzersiz programı ile kombine edilen KB uygulaması servikal MFAS olan hastalarda ağrı şiddetini azaltıp yaşam kalitesini arttırıyor gibi görünse de benzer etkiler sham tedavi uygulanan hastalarda da elde edilmiştir.

Objective: Although there is a variety of tools for treatment of myofascial pain syndrome (MPS), it is still one of the most challenging musculoskeletal disorder to treat. The aim of this study was to determine the effects of kinesio taping (KT) on pain and quality of life in patients with cervical MPS.
Materials and methods: Fifty-five patients were randomly assigned into therapeutic and sham KT groups. Beside home-based exercise program, KT was applied on trapezius muscle at 5-day intervals for 20 days. Pain severity and pressure pain threshold (PPT) were assessed by visual analog scale (VAS) and algometer, respectively. SF-36 scale was used to determine the patients’ health-related quality of life. All participants were evaluated before treatment, immediately after treatment and at 1 month after the end of treatment (follow-up visit).
Results: The patients’s demographic characteristics were found to be similar in both groups. Immediately after the treatment, there were statistically significant decrease in VAS and increase in PPT and SF-36 scores in both groups and they showed sustained improvement at follow-up visit. However, no significant difference was determined between therapeutic and sham KT groups.
Conclusion: Although it appears like KT combined with home-based exercise program decreased pain severity and increased quality of life in patients with cervical MPS, comparible benefits were also obtained from sham therapy.

Amaç
Egzersiz diz osteoartritinde en önemli tedavi yaklaşımıdır. Bu çalışmamızda Youtube daki diz osteoartriti üzerine olan videoların güvenilirliğini ve kalitesini araştırmayı amaçladık.
Materyal - Metod
‘Knee osteoarthritis exercises’, ‘knee osteoarthritis rehabilitation’, ‘knee osteoarthritis physiotherapy’ ve ‘knee osteoarthritis physical therapy’ anahtar kelimeleri 3 Nisan 2020 tarihinde Youtube da arandı. Videoların kalitesi Global Quality Scale ile değerlendirildi ve yüksek, orta ve düşük kalite olmak üzere gruplandırıldı. Videoların parametreleri gruplar arasında karşılaştırıldı.
Bulgular
İncelenen 130 videodan 46.2% (n: 60)’si yüksek kaliteli idi ve bu videoların 38.3% (n = 23)’i doktor olmayan sağlık personeli tarafından yüklenmişti. Doktorların yüklediği hiçbir video düşük kaliteli olarak değerlendirilmedi. Yüksek kaliteli videoların orta ve düşük kaliteli videolara göre daha yakın tarihlerde yüklendiği görüldü.(p ˂ 0.05). Ayrıca video süreleri yüksek kaliteli videolarda orta ve düşük kaliteli videolara göre daha uzundu (p ˂ 0.05). Modifiye DISCERN skorları yüksek kaliteli video grubunda orta ve düşük kaliteli video grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksek bulundu(p ˂ 0.05).
Sonuç
Youtube diz osteoartriti egzersiz videoları için kaliteli ve güvenilir bir kaynak olarak düşünülebilir. Yüksek kaliteli videoları üretme potansiyeli en yüksek grup olan doktorlar daha fazla video üretmeleri için teşvik edilmelidir.

Background
Exercise therapy is the most important approach in knee osteoarthritis. In this study, the quality and reliability of videos related to knee OA exercises on YouTube were evaluated.
Methods
We searched for the key words ‘knee osteoarthritis exercises’, ‘knee osteoarthritis rehabilitation’, ‘knee osteoarthritis physiotherapy’ ve ‘knee osteoarthritis physical therapy’ on YouTube on April 3th, 2020. The educational quality of YouTube videos was evaluated according to the Global Quality Scale, and three groups were formed: high quality, intermediate, and low quality. Video parameters were compared between the groups
Results
Of the 130 videos evaluated, 46.2% (n: 60) were of high quality. 38.3% (n = 23) of high quality videos were uploaded by nonphysician health personnel. No low quality video uploaded by physicians. It was observed that high quality videos were uploaded more recently than intermediate and low quality videos (p ˂ 0.05). In addition, the video duration in the high-quality video group was significantly higher than the medium and low-quality videos (p ˂ 0.05). The modified DISCERN score was found to be significantly higher in the high-quality video group. The modified DISCERN score of intermediate quality videos were significantly higher than the group of low quality videos (p ˂ 0.05)
Conclusion
Youtube can be considered as a source with quality and reliable content in terms of exercise videos related to knee OA treatment. Physicians who have the highest potential to produce quality videos should be encouraged to produce more videos.

Amaç: Bu çalışmanın amacı Behçet Hastalığı’nda (BH) serum kalprotektin, hepsidin, demir ve ferritin düzeylerini araştırmaktır.
Metod: Çalışmaya Uluslararası Behçet Hastalığı Çalışma Grubu tanı kriterlerine (1990) göre 40 Behçet hastası ve 40 sağlıklı birey dahil edildi. Çalışmaya katılan tüm bireylerin serum yüksek duyarlı C-reaktif protein (hsCRP), hepsidin, kalprotektin, ferritin, demir ve doymamış demir bağlama kapasitesi (UIBC) seviyeleri belirlendi.
Bulgular: Gruplar arasında serum kalprotektin (p <0.05), UIBC (p <0.05), hsCRP (p <0.05) ve hemoglobin (p <0.05) düzeyleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu. Hastalar ve kontroller arasında serum hepsidin, demir ve ferritin düzeyleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Kalprotektin kesme değeri 212.3 (pg/mL) bulundu ve bu değer BH için 100% sensitif ve 90% spesifikti.
Sonuç: Serum kalprotektin, enflamatuvar durumun değerlendirilmesinde ve BH'nin tanısında faydalı biyobelirteç olabilir. Toplam demir bağlama kapasitesi ve hemoglobin, Behçet hastalarında demir eksikliği anemisini değerlendirmek için daha faydalı olabilir.

Objective: The aim of this study was to investigate the serum levels of calprotectin, hepcidin, iron and ferritin levels in BD.
Methods: The study included 40 BD patients who met the diagnostic criteria of the Behcet's Disease International Study Group (1990) and 40 healthy control subjects in the study. Serum high sensitive C-reactive protein (hsCRP), hepcidin, calprotectin, ferritin, iron and unsaturated iron binding capacity (UIBC) levels were determined in all study subjects.
Results: Statistically significant difference was found between the groups in respect of calprotectin (p<0.05), UIBC (p <0.05), hsCRP (p<0.05) and hemoglobin (p<0.05) levels. No statistically significant differences were not determined between the patients and the controls in terms of hepcidin, iron and ferritin levels. Cut off values of 212.3 (pg/mL) for calprotectin were obtained to identify the BD patients with a sensitivity and specificity of 100% and 90%, respectively
Conclusion: Serum calprotectin may be useful biomarkers in the evaluation of inflammatory status and diagnosis of BD. Total iron binding capacity and hemoglobin may be more useful to evaluate iron deficiency anemia in BD patients.

Amaç: COVID-19 pandemisinin ortopedi polikliniği üzerindeki etkilerini değerlendirmek, hasta sayısı, hastaçarın şikayetlerindeki değişiklikler ve demografik özellikleri araştırmak.
Yöntemler: Hastanemizde ortopedi polikliniğine başvuran hastaların verileri dört dönem için değerlendirildi. Dönem 1 Mart ve Mayıs 2019 arasındaydı, dönem 2 Haziran ve Ağustos 2019 arasındaydı, dönem 3 Mart ve Mayıs 2020 arasındaydı ve dönem 4 Haziran ve Ağustos 2020 arasındaydı. Karşılaştırmalı analiz için her dönemde başvuran hastaların yaş, cinsiyet, sayı ve Uluslararası Hastalık Sınıflandırması kodları (ICD-10) verileri kaydedildi.
Bulgular: Dört dönem içinde ortopedi polikliniğine başvuran toplam 7120 hasta çalışmaya dahil edildi. En düşük poliklinik başvuru sayısı (1119), Mart 2020'de pandeminin ilanını takip eden üç ayda (dönem 3) görülürken, en yüksek sayı (2149), Haziran 2020'de sınırlandırmaların kaldırılmasını takip eden üç ayda görüldü. (dönem 4). Dört dönem arasında hasta yaşları açısından anlamlı bir fark gözlenmedi (P = 0.945). Bununla birlikte, 65 yaş ve üzeri hastalar için dönemler arasında fark vardı. Polikliniğe başvuru nedenleri de dönemler arasında farklıydı. 3. dönemde travmatik nedenlerle başvurular diğer üç döneme göre istatistiksel olarak daha yüksekti (P <0.001, P = 0.003, P <0.001).
Sonuç: Kısıtlamalar kaldırıldıktan sonra ortopedi polikliniğine gelen hasta sayısının arttığı belirlendi. Poliklinik sistemi, kontaminasyonu önleyecek ve hastaların tedavilerinin etkin bir şekilde devam ettirilebileceği şekilde organize edilmelidir.

Objectives: To evaluate the effects of the COVID-19 pandemic on orthopedic outpatient clinic, comprising an investigation of the number, changes in complaints, and demographics of the patients.
Materials and methods: The data of patients who had visited the orthopedic outpatient clinic at our hospital within four periods were evaluated. Period 1 was between March and May 2019, Period 2 was between June and August 2019, Period 3 was between March and May 2020, and Period 4 was between June and August 2020. For comparative analysis, data of the patients were recorded for each period with regards to age, gender, number, and International Classification of Diseases 10th Revision codes.
Results: A total of 7120 patients who had been admitted to the orthopedic outpatient clinic, within four periods, were included in the study. The lowest number of patients (1119) who visited the outpatient clinic was observed in the three months following the declaration of the pandemic (Period 3), in March 2020, while the highest number (2149) was observed in the three months following the lifting of restrictions, in June 2020 (Period 4). No significant difference was observed with regards to age between the four periods (P = 0.945). However, there was a difference between the periods for patients ≥65 years of age. The causes for admission were also different between the periods. In Period 3, admissions due traumatic reasons were statistically higher when compared with the other three periods (P < 0.001, P = 0.003, P < 0.001).
Conclusion: It was determined that the number of patients who had visited the orthopedic outpatient clinic increased after the restrictions were lifted. Outpatient clinic management must be organized in such a way that it can prevent contamination and preserve efficient outpatient support.

Amaç: Bu araştırma ile, osteoporoza yönelik farkındalığı değerlendirmek üzere geliştirilen Osteoporoz Farkındalık Ölçeği Türkçe Formunun geçerlik ve güvenirliğini belirlemek amaçlanmıştır.
Gereç - Yöntem: Araştırma, Osteoporoz Farkındalık Ölçeği’nin” Türk toplumundaki geçerlik ve güvenirliğini değerlendirmek üzere planlanmış metodolojik tipte bir çalışmadır. Bu çalışmanın örneklemini İzmir İl Sağlık Müdürlüğü bünyesinde yer alan İzmir ili Karşıyaka ilçesine bağlı birinci basamak sağlık hizmeti veren birimlerde, (Toplum Sağlığı ve Aile Sağlığı Merkezleri), görevli olan ve çalışmaya katılmayı kabul eden sağlık çalışanları oluşturmuştur (n=346). Verilerin analizinde sayı-yüzde, t testi, korelasyon analizi, Cronbach alfa güvenirlik katsayısı ve faktör analizi yöntemleri kullanılmıştır.
Bulgular: Ölçeğin tamamının Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı 0.94; beş alt boyutun Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı sırasıyla 0.86, 0.82, 0.88, 0.88, 0.85'dir. Açıklayıcı Faktör Analizi ile ölçeğin, toplam varyansın %66.16’sını açıkladığı saptanmıştır. Maddelerin faktör yükleri 0.50 ile 0.82 arasında olup, Doğrulayıcı Faktör Analizi ile ölçeğin faktör yüklerinin 0.64 ile 0.82 arasında ve Cmın/df=3.384, GFI=0.85, NFI=0.83, CFI=0.88, RMSA’nın 0.08 olduğu saptanmıştır.
Sonuç: Sonuçlar, Osteoporoz Farkındalık Ölçeğinin Türkçe geçerliği ve güvenirliğinin yüksek olduğunu ve yapılacak araştırmalarda kullanılabileceğini göstermektedir.

Objective: In the present study, it was aimed to determine the validity and reliability of the Turkish version of the Osteoporosis Awareness Scale, developed to assess people’s awareness of osteoporosis.
Materials and Methods: This methodological study was designed to investigate the validity and reliability of the "Osteoporosis Awareness Scale" in Turkish society. The sample of this study comprised healthcare workers who worked in Community Health and Family Health Centers (n = 346). Numbers, percentages, t-test, correlation analysis, Cronbach’s alpha reliability coefficient and factor analysis methods were used to analyze the data.
Results: The Cronbach’s Alpha reliability coefficient was 0.94 for the overall Osteoporosis Awareness Scale and 0.86, 0.82, 0.88, 0.88, 0.85 for its bone physiology, preventive behaviors, risk factors, exercise and characteristics of osteoporosis sub-dimensions respectively. The Exploratory Factor Analysis demonstrated that the scale explained 66.16% of the total variance. According to the Confirmatory Factor Analysis, factor loadings of the scale ranged between 0.64 and 0.82, and Cmın / df was 3.384, GFI was 0.85, NFI was 0.83, CFI was 0.88, and RMSA was 0.08.
Conclusion: The results indicate that the Turkish version of the Osteoporosis Awareness Scale is highly valid and reliable, and it can be administered in future studies.

Amaç:
Denosumab, osteoklastların üzerindeki RANK reseptörü ile etkileşime giren bir sitokin olan RANKL' ı nötralize edebilen insanlaştırılmış bir monoklonal antikordur. Çalışmamızın amacı yeni nesil bir ilaç olan denosumab'ın postmenopozal osteoporoz (OP) tedavisinde etkinliğini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem:
Bu retrospektif çalışma, Temmuz-Eylül 2020 arasında postmenopozal OP' li 15 hastayı içermektedir. Denosumabın KMY üzerindeki etkisi tedavi öncesi ve 12. ay kontrolünde total lomber omurga, total kalça ve femur boyun t skorları ve gr / cm2 değerleri üzerinden değerlendirilmiştir.
Bulgular:
Bir yıllık tedaviden sonra, toplam lomber omurga, femur boynu ve toplam kalça t skorları önemli ölçüde azaldı ve toplam lomber omurga ve toplam kalça kemiği mineral yoğunlukları anlamlı olarak arttı. (sırasıyla p = 0,006, p = 0,041, p = 0,016, p = 0,002, p = 0,001). Bir yıllık tedaviden sonra femur boynundaki kemik mineral yoğunluğunda istatistiksel olarak anlamlı bir iyileşme olmadı (p = 0.053). Bir yılın sonunda toplam lomber omurga kemik yoğunluğunda% 17, kalça toplam kemik yoğunluğunda% 26 ve femur boynu kemik yoğunluğunda% 12 artış tespit edildi.
Sonuç:
Denosumab tedavisi özellikle osteoporotik kırık öyküsü olan veya yüksek risk taşıyan, diğer OP tedavilerini tolere edemeyen ya da yanıt alınamayan hastalarda bir tedavi seçeneğidir. OP, tüm dünyada yaygın bir halk sağlığı sorunu olup, daha fazla hasta ile uzun süreli, randomize karşılaştırmalı çalışmalar literatüre katkı sağlayacaktır.

Objective:
Denosumab is a humanized monoclonal antibody capable of neutralizing RANKL, a cytokine that interacts with the RANK receptor on the membrane of osteoclasts. The aim of our study is to evaluate the effectiveness of denosumab, a new generation drug, in the treatment of postmenopausal osteoporosis (OP).
Materials and Methods:
This retrospective study included 15 patients with postmenopausal OP between July and September 2020. The effect of denosumab on BMD at the lumbar spine total, total hip, and femoral neck T scores and gr /cm2 values were evaluated before the treatment and at the 12th-month control.
Results:
After one year of treatment, total lumbar spine, femoral neck and total hip t-scores significantly decreased, and total lumbar spine and total hip bone mineral densities significantly increased. (p = 0.006, p = 0.041, p = 0.016, p = 0.002, p = 0.001, respectively). There was no statistically significant improvement in bone mineral density in the femoral neck after one year of treatment (p = 0.053). At the end of one year, 17% increase in total lumbar spine bone density, 26% increase in hip total bone density, and 12% increase in femoral neck bone density was detected.
Conclusion:
Denosumab can be use for the treatment of OP in postmenopausal women at increased risk of fracture or can not tolerate or do not respond to other OP treatments. OP is a widespread public health problem all over the world, long-term, randomized comparative studies with more patients will contribute to literatures.

Amaç: Bu çalışmada postmenopozal osteoporozlu hastalarda denosumab tedavisinin kemik mineral dansitometri (KMD) T skorları, sırt ağrısı ve hasta memnuniyeti üzerine etkilerini belirlemek amaçlandı.

Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya postmenopozal osteoporoz tanısıyla 2 yıl boyunca düzenli denosumab tedavisi alan 134 hasta dahil edildi. Sosyodemografik verilerin toplanmasının ardından hastaların denosumab tedavisinden sonra KMD T skorlarındaki ve Vizüel Analog Skala (VAS) ile sırt ağrısındaki iyileşme değerlendirildi. Likert ölçeği ile hasta memnuniyeti, fiziksel fonksiyonlardaki ve yaşam kalitesindeki artış analiz edildi.

Bulgular: Tedavi öncesi değerlere göre, tedavi sonunda sırt ağrısı ile vertebra ve femur T skorlarında istatistiksel olarak anlamlı iyileşme izlendi (p <0.001). Ortalama sırt ağrısı VAS skoru 6.66 ± 1.23'ten 3.16 ± 1.70'e düştü. Ortalama vertebra L1-L4 T skoru -3.32 ± 0.45'ten -2.98 ± 0.49'a (p <0.001), femur boyun T skorları ise -1,98 ± 1.26'dan -1.86 ± 1.25'e yükseldi. (p <0.001). Hastaların % 26.87'si denosumab tedavisinin çok etkili olduğunu, % 47.76'sı ise etkili olduğunu bildirdi. Fiziksel fonksiyonlardaki iyileşme bakımından hastaların %36.57’si denosumab tedavisini çok etkili, %32.09’u etkili olarak değerlendirdi. Hastaların %28.36’sı yaşam kalitesi açısından denosumabı çok etkili olarak değerlendirirken %43.28’i etkili olarak değerlendirdi.

Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları, denosumab enjeksiyonunun postmenopozal osteoporoz tedavisinde T skorlarını arttıran, sırt ağrısını azaltan ve hastalarda memnuniyet sağlayan etkili ve pratik bir tedavi seçeneği olduğunu göstermektedir.

Objective: The aim of this study was to determine the effects of denosumab therapy on bone mineral densitometry (BMD) T scores, back pain and patient satisfaction in patients with postmenopausal osteoporosis.

Materials and Methods: This study included 134 patients diagnosed with postmenopausal osteoporosis and received denosumab treatment regularly for 2 years. Sociodemografic data was collected and then patients were evaluated after denosumab therapy in terms of the improvement in BMD T scores and back pain assessed by a Visual Analog Scale (VAS). Patient satisfaction, improvement in the physical functions and quality of life were analyzed by a Likert scale.

Results: According to pre-treatment values, a statistically significant improvement was observed in vertebral and femoral T scores, and back pain after treatment ( p<0.001). The mean back pain VAS score reduced from 6.66±1.23 to 3.16±1.70. The mean vertebral L1-L4 T scores were increased from -3.32±0.45 to -2.98±0.49 ( p<0.001) and femoral neck T scores were increased from -1,98±1,26 to -1.86±1.25 (p<0.001). Denosumab treatment was very satisfying for 26.87% of patients while 47.76 % of patients found it satisfying. In terms of the improvement in physical functions, 36.57% of the patients evaluated denosumab treatment as very effective and 32.09% as effective. While 28.36% of the patients evaluated denosumab as very effective in regards of quality of life, 43.28% evaluated it as effective.

Conclusion: The results of this study demonstrate that denosumab injection is a practical and a satisfactory treatment option that is effective in the improvement of T scores and back pain in the treatment of postmenopausal osteoporosis.

Osteosarkom genellikle adolesan ve erken yetişkinlik döneminde görülen ve sıklıkla uzun kemikleri tutan malign kemik tümörüdür. Hastalar ağrı ve şişlik şikayetiyle doktora başvurmaktadır. Osteosarkomun radyografisinde korteks destrüksiyonu, güve yeniği tarzında medüller lezyonlar ile görülür. Kliniğimize omuz ağrısı şikayetiyle başvuran ve çok nadir görülen skapuler osteosarkom tanısı alan 31 yaşındaki erkek hasta sunulmuş ve görüntüleme, muayene, anamnezin önemi literatür eşliğinde vurgulanmıştır.

Osteosarcoma is a malignant bone tumor, usually seen in adolescent and early adulthood, and often with long bones. Patients complain of pain and swelling. In plain radiography, cortex destruction, moth-eaten style medullary lesions are seen. We report a 31-year-old male patient with a history of scapular osteosarcoma presented with a complaint of shoulder pain. The importance of imaging, examination, ananmnesis is emphasized in the light of the literature.

Kronik böbrek yetmezliğinde görülen kas-iskelet sistemi bulguları, renal osteodistrofi yerine artık kronik böbrek hastalığı-kemik ve mineral bozukluğu (KBH-KMB) şemsiye terimi altında tarif edilen kompleks kemik metabolizması değişikliklerinin yanı sıra renal replasman tedavisine ilişkin iyatrojenik süreçlerden kaynaklanmaktadır. Özellikle uzun süre hemodiyalize giren son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda kas iskelet ve periferik sinir sistemi tutulumu yaygındır. Bu olgu sunumunda renal osteodistrofi, diyaliz amiloidozu, osteoporoz ve üremik nöropati tanısı konulan bir kronik hemodiyaliz hastası sunulmuştur.

Musculoskeletal system manifestations in chronic renal insufficiency are caused by complex bone metabolism alterations, now described under the umbrella term of chronic kidney disease mineral- and bone-related disorder (CKD-MBD) instead of renal osteodystrophy, as well as iatrogenic processes related to renal replacement treatment. Involvement of the musculoskeletal and peripheral nervous system is common, especially in patients with end-stage renal failure who undergo hemodialysis for a long time. In this case report, a chronic hemodialysis patient who is diagnosed with renal osteodystrophy, dialysis amyloidosis, osteoporosis and uremic neuropathy is presented.

Diffüz idiopatik iskelet hiperosteozisi entezis ve eklem kapsülü gibi yumuşak dokularda ossifikasyon ve kalsifikasyon ile karakterize, enflamatuvar olmayan bir hastalıktır. Sıklıkla torakal vertebraları etkilemekle birlikte servikal vertebra tutulumu da görülebilmektedir. Birbirini takip eden dört vertebranın ön yüzünde birleşme eğilimindeki osifikasyonların gözlenmesiyle ve omurganın dejeneratif ve enflamatuar hastalıklarının dışlanmasıyla tanı konmaktadır. Servikal vertebra tutulumunda ağrı, hareket kısıtlılığı sık gözlenirken, disfaji, ses kısıklığı, horlama gibi semptomlar da oluşturabilmektedir. Bu yazıda boyun ve sırtta ağrı, hareketlerde kısıtlılık ve katı gıdalarda daha çok olmak üzere yutma güçlüğü olan 69 yaşında erkek hastanın sunulması amaçlanmıştır. Hastanın servikal görüntülemesinde özofagusa bası yapan anterior ossifikasyonları ve myelomalazi oluşturmayan posterior ossifikasyonları mevcuttu. Hastaya ilerleyici disfajisi açısından cerrahi önerildi, hasta kabul etmedi. Hastaya ağrı, hareket kısıtlığı ve yutma güçlüğü açısından uygulanan egzersiz ve yutma eğitimi ile şikayetlerinde kısmi iyileşme elde edildi.

Diffuse idiopathic skeletal hyperosteosis is a non-inflammatory disease characterized by ossification and calcification in soft tissues such as enthesis and joint capsule. Although it often affects the thoracic vertebra, cervical vertebra involvement can also be seen. Diagnosis is made by observing ossifications in the anterior surface of the following four vertebrae and excluding degenerative and inflammatory diseases of the spine. While pain and limitation of movement are frequently observed in cervical vertebra involvement, symptoms such as dysphagia, hoarseness and snoring may also occur. In this article, it is aimed to present a 69-year-old male patient with pain in the neck and back, limitation of movements, and difficulty in swallowing, mostly with solid foods. In the cervical imaging of the patient, there were anterior ossifications compressing the esophagus and posterior ossifications that did not cause myelomalacia. Surgery was recommended to the patient for his progressive dysphagia, but he refused. Partial improvement was achieved in the patient's complaints with exercise and swallowing training in terms of pain, limitation of movement and difficulty swallowing.

İliak kanadın osteonekroz’u ve eşlik eden sakral yetmezlik fraktürü, bel ağrısının nadir sebeplerindendir. Pelvik bölgeye uygulanan radyoterapi, bu klinik tabloların gelişmesine yol açan faktörlerden birisidir. Bu olgu sunumunda, polikliniğimize 3 aydır süren mekanik bel ağrısı ile başvuran bir olgudan bahsetmekteyiz. Hasta kolorektal kanser tanısı ile pelvik bölgeye radyoterapi almıştı. Kontrastlı manyetik rezoans görüntüleme incelemesinde iliak kanatta osteonekroz ve sakrumda yetmezlik fraktürü saptandır. Metastaz dışlandıktan ve tanı kesinleştikten sonra hastaya yatak istirahati, kalsiyum ve D vitamini desteği ile izlenen olguda ikinci bir sakral yetmezlik fraktürü gelişti.
Mekanik bel ağrısının çok çeşitli sebepleri olup direk grafiler, osteonekroz ve yetmezlik fraktürü gibi daha nadir görülen tanıları saptamada her zaman yeterli olmayabilir. Özellikle radyotearpi öyküsü bulunan hastalarda, klinik şüphe tanı ve tedavi açısından yardımcı olacaktır.

Iliac wing osteonecrosis co-existing with a sacral insufficiency fracture is a rare causes of low back pain. Radiotherapy applied to the pelvic area is an important precipitating factor. Here we present a patient that was referred to our outpatient clinic with mechanical lower back pain that was present for 3 months. Patient had received radiotherapy to the pelvic region due to colorectal cancer. Contrast enhanced magnetic resonance imaging studies revealed osteonecrosis of the iliac wing and insufficiency fracture of the sacrum. After the possibility of metastasis was ruled out and a definitive diagnosis was made, patient was followed-up and bed-rest, calcium and vitamin D supplementations were recommended. In spite of these precautions, patient still developed another sacral insufficiency fracture.
Mechanical low back pain has a myriad of etiologies and standard x-rays may underdiagnose rarer causes of pain such as osteonecrosis and insufficiency fractures. Clinical suspicion of these entities, especially in patients with a history of radiotherapy may help diagnosis and treatment.

Notaljia parestetika, skapulanın medial alt sınırında yer alan kaşıntı ile karakterize etiyolojisi bilinmeyen kronik bir nöropatik disestezidir. Bu hastalığa sahip olan bireyler kliniğe tipik olarak lokalize ağrı, hiperestezi veya yanma, karıncalanma gibi çeşitli paresteziler ile başvurur. Bu olgu raporunda, sırt ağrısı ile polikliniğe başvuran bir hastanın notaljia parestetika tanısı ve tedavisi sunulmuştur. Kuru iğneleme ve egzersiz ile tedavi edilen hastanda 3 aylık takip sonunda semptomların gerilediği tespit edilmiştir. Notaljia parestetika hastalarının tedavi planlamasında olası yan etkilerin düşük olduğu kuru iğneleme ve egzersiz programlarının yer alabileceği göz önünde bulundurulmalıdır.

Notalgia paresthetica is a chronic neuropathic dysesthesia with unknown etiology characterized by itching at the medial lower border of the scapula. Individuals with this disease typically present to the clinic with localized pain, hyperesthesia or a variety of paresthesia such as burning and tingling. In this case report, the diagnosis and treatment of notalgia paresthetica in a patient admitted to the outpatient clinic with back pain is presented. It was found that the symptoms regressed after 3 months of follow-up in the patient treated with dry needling and exercise. It should be taken into consideration that dry needling and exercise programs with low possible side effects may be included in the treatment planning of notalgia paresthetica patients.

Uygun değil.

Not appropriate.