Karbapenem dirençli Klebsiella pneumoniae kökenlerinde yıllar içerisinde kolistin MİK değerindeki artışın in vitro değerlendirilmesi
İsmail Selçuk AygarSağlık Bilimleri Üniversitesi Gülhane Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Laboratuvarı, AnkaraGİRİŞ ve AMAÇ: Klebsiella pneumoniae insanda deride, gastrointestinal florada ve nazofarinkste kolonize olarak bulunabilen bakteriler arasındadır. Çalışmada karbapenem dirençli Klebsiella pneumoniae izolatlarında alternatif tedavi olan kolistinin minimal inhibitör konsantrasyon değerlerinin yıllar içerisindeki artış düzeyinin irdelenmesi ve kolistin duyarlılığının altın standart olan sıvı mikrodilüsyon yöntemiyle çalışılarak elde edilen sonuçların, otomatize sistemle bulunan sonuçlarla karşılaştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2015-Temmuz 2017 tarihleri arasındaki klinik örneklerden izole edilen 66 karbapenem dirençli Klebsiella pneumoniae suşu çalışmaya dahil edildi. Otomatize sistemle çalışılan suşların karbapenem duyarlılıkları disk difüzyon yöntemiyle de test edildi. Kolistin duyarlılıklarını ölçmek için sıvı mikrodilüsyon testi EUCAST önerileri doğrultusunda kolistin sülfat etken maddesi kullanılarak çalışıldı. Kolistin için MIK aralığı 0.125-64 µg/ml değerleri arasında olacak çalışıldı. Verilerin analizde Ki-kare testi kullanıldı.
BULGULAR: 2015 yılında altı (%37.5), 2016 yılında sekiz (%35.8), 2017 yılında 10(%41.7) olmak üzere toplam 24(%36.4) suş kolistine dirençli olarak tespit edildi. Yapılan istatistiksel değerlendirmede yıllar içerisinde kolistin MİK değerlerinde anlamlı fark saptanmadı(p>0.05). İki farklı yöntemle bulunan sonuçlar arasında uyumsuzluk görüldü. İki izolatta çok büyük hata, iki izolatta büyük hata saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmadaki Karbapenem dirençli Klebsiella pneumoniae izolatlarının yaklaşık üçte birinde kolistin direncinin tespit edilmiş olması kaygı vericidir. Ayrıca kolistin duyarlılığının altın standart olan sıvı mikrodilüsyon yöntemiyle çalışıp direnç oranını tespit etmek büyük önem taşımaktadır. Bu durum tek başına veya kombine tedavi seçeneklerini azaltmakta bu izolatların ileriki yıllarda tedavisinin daha da zorlaşacağını ve yeni tedavi stratejileri üzerinde çalışılması gerektiğini göstermektedir.
In vitro evaluation of the increase in MIC value of colistin in the carbapenem resistant Klebsiella pneumoniae strains over the years
İsmail Selçuk AygarThe University Of Health Sciences Gulhane Education And Research Hospital, Medical Microbiology Laboratory, AnkaraINTRODUCTION: Klebsiella pneumoniae can be found colonized on human skin, gastrointestinal flora and nasopharynx. We aimed to examine the increase level of minimal inhibitory concentration values of colistin is alternative treatment in carbapenem resistant Klebsiella pneumoniae and to compare the results of automated system with gold standard fluid microdilution method of colistin sensitivity.
METHODS: Sixty-six carbapenem resistant Klebsiella pneumoniae strains isolated from clinical samples between January 2015-July 2017 were included in the study. Carbapenem susceptibilities of strains studied with automated system were also tested by disk diffusion method. To measure colistin sensitivities, liquid microdilution test was studied using colistin sulfate active substance in accordance with EUCAST recommendations. The MIC range for colistin was studied with values between 0.125-64 µg / ml. Chi-square test was used to analyze the data.
RESULTS: Six(37.5%) in 2015, eight(35.8%) in 2016 and 10(41.7%) in 2017, in total 24(36.4%) were found to be resistant to colistin. In statistical evaluation, no significant difference was found in the MIC values of colistin over the years(p> 0.05). There was discrepancy between results found by two different methods. Very major errors were detected in two isolates and major errors were detected in two isolates.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It is worrisome that carbapenem resistant Klebsiella pneumoniae isolates were detected in about one-third of colistin resistance. Also, it’s important to determine the resistance rates with gold standard fluid microdilution method. This reduces the treatment options alone or in combination, suggesting that these isolates will become more difficult to treat in future and new treatment strategies should be studied.
Sorumlu Yazar: İsmail Selçuk Aygar, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |