Çeşitli klinik örneklerden izole edilen Vankomisine Direçli Enterokok (VRE) suşlarının fenotipik ve genotipik değerlendirilmesi
semra bilen1, Mehmet Parlak1, YUSUF Yakupogulları2, Huseyin Guducuoglu1, YASEMIN Bayram1, CENNET Ragbetli&775;3, ARZU Uyanık Parlak4, Şevin İrden11Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji AD, Van2İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji AD, Malatya
3SBÜ Van Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Mikrobiyoloji Laboratuvarı, Van
4Atatürk Göğüs Hast. ve Göğüs Cerr. Eğitim ve Araşt. Hast. Mikrobiyoloji Lab., Ankara
GİRİŞ ve AMAÇ: Enterokoklar, bircok antibiyotiğe doğal dirençli olmaları, özellikle glikopeptitlere (vankomisin, teikoplanin) karşı oluşturdukları kazanılmış direnç mekanizmaları nedeniyle dünya genelinde önemli mikroorganizma grubu içerisinde yer almaktadır. Çalışmada çeşitli klinik örneklerden elde edilen Vankomisine dirençli Enterokok suşlarında (VRE) fenotipik olarak vankomisin ile teikoplanin direnci belirlenmiş ve moleküler yöntemlerle VanA, VanB ve VanC varlığı araştırılmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2015-2018 yılları arasında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarı’nda çeşitli klinik örneklerden izole edilen 30 adet Vankomisine dirençli Enterococcus ssp. (VRE) suşu çalışmaya dâhil edilmiştir. Suşların identifikasyonu ve antibiyotik duyarlılık sonuçlarının belirlenmesi için MicroScan WalkAway 96 Plus (Beckman Coulter, ABD) otomatize sistem kullanılmıştır. Vankomisin ve teikoplanin direnci ayrıca gradient test yöntemi ile çalışılmıştır. Direnç genleri, uygun primerler kullanılarak in-house PCR yöntemi ile araştırılmıştır. PCR testleri İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Moleküler laboratuvarında yürütülmüştür.
BULGULAR: İdentifikasyon testleri sonucunda suşların 29’u E. faecium, bir tanesi E. faecalis olarak tanımlanmıştır. Otomatize identifikasyon sistemi ile suşların tümü vankomisin ve teikoplanine karşı dirençli bulunurken gradient test yöntemi izolatların üç tanesi her iki antibiyotiğe de duyarlı olarak bulunmuştur. Bu üç suşta VanA, VanB ve VanC genlerinin hiçbirisine rastlanmamıştır. Moleküler yöntemle 27 suşta VanA, bir suşta VanB geni saptanırken hiçbir suşta VanC genine rastlanmamıştır. Enterokok izolatlarında glikopeptit direncinin tespitinde gradient test yöntemi ile moleküler yöntemin %100 uyumlu olduğu görülmüştür.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Gradient test yöntemi, klinik mikrobiyoloji laboratuvarında enterokok izolatlarının glikopeptit direncini saptamada güvenilir sonuç vermektedir.
Phenotypic and Genotypic Evaluation of Vancomycin-Resistant Enterococcus (VRE) Strains Isolated from Various Clinical Specimens
semra bilen1, Mehmet Parlak1, YUSUF Yakupogulları2, Huseyin Guducuoglu1, YASEMIN Bayram1, CENNET Ragbetli&775;3, ARZU Uyanık Parlak4, Şevin İrden11Van Yüzüncü Yıl University Faculty of Medicine, Department of Medical Microbiology, Van2İnönü University Faculty of Medicine, Department of Medical Microbiology, Malatya
3SBÜ Van Training and Research Hospital, Microbiology Laboratory, Van
4Atatürk Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital Microbiology Lab., Ankara
INTRODUCTION: In this study, vancomycin and teicoplanin resistance were determined phenotypically in Vancomycin resistant Enterococcus strains (VRE) obtained from various clinical samples and VanA, VanB and VanC were investigated by genotypic methods.
METHODS: A total of 30 Vancomycin-resistant Enterococcus ssp. strains isolated from various clinical specimens at Van Yuzuncu Yil University Faculty of Medicine Hospital Microbiology Laboratory between 2015 and 2018. Automated system was used for identification of strains and determination of antibiotic resistance. Vancomycin and teicoplanin resistance were also determined by gradient test method. Resistance genes were investigated by in-house PCR using appropriate primers.
RESULTS: As a result of identification tests, 29 strains were identified as E. faecium and one as E. faecalis. While all strains were resistant to vancomycin and teicoplanin by the automated identification system, three of the isolates which tested by gradient test method were found to be sensitive. Molecular method of these three strains showed that there were not VanA, VanB and VanC gene. While VanA gene was detected in 27 strains, VanB gene was detected in one strain, VanC gene was not detected in any strain. Resistance detection by gradient test and molecular method were found to be 100% compatible with vancomycin resistance in enterococci isolates.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Gradient test method is reliable in determining glycopeptide resistance of enterococcal isolates in clinical microbiology laboratory.
Sorumlu Yazar: Mehmet Parlak, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |