Ülkemizde Yoğun Bakım Ünitelerinde Antimikrobiyal Direnç Sorunu
Pınar ÇıragilÇukurova Üniversitesi Eczacılık Fakültesi, Farmasötik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, AdanaYoğun bakım üniteleri (YBÜ) multidisipliner hizmet veren ve hastane yatak kapasitelerine oranla enfeksiyonlarının en sık görüldüğü bölümleridir.
Özellikle çoklu ilaca dirençli enfeksiyonlar ve yoğun antibiyotik kullanımı ciddi sorunlar oluşturmaktadır. Metisiline dirençli Staphylococcus aureus, vankomisine dirençli enterokoklar, genişlemiş spektrumlu beta laktamaz ve karbapenemaz üreten Escherichia coli, Klebsiella türleri ve diğer Enterobacteriaceae ailesi üyeleri, Acinetobacter türleri ve Pseudomonas aeruginosa YBÜ’lerinde hastane enfeksiyonlarından (Hİ) sıklıkla sorumlu tutulan dirençli mikroorganizmalardır. Hastalara uygulanan invaziv girişimler, hastalığın şiddeti, yetersiz enfeksiyon kontrolü gibi faktörler enfeksiyon artışına neden olabilmektedir. Bunun yanı sıra üçüncü kuşak sefalosporinler, anti-pseudomonal penisilinler, karbapenemler, florokinolonlar gibi geniş spektrumlu parenteral antibiyotik kullanımı da hastane enfeksiyonu
gelişiminde rol oynamaktadır. Antibiyotiklere dirençli etkenlerin neden olduğu enfeksiyonlar yalnızca morbidite ve mortaliteyi artırmakla kalmayıp, hastanede yatış süresinde uzama, maliyet ve değişik ciddi medikal komplikasyonlarda artışla sonlanmaktadır.
Hastanelerde ve özellikle YBÜ’lerinde sürekli gözetim gerektiren Hİ’na yönelik önlemler alınması ve ampirik veya kanıta dayalı etkin antimikrobiyal tedavinin yapılabilmesi için, YBÜ’lerinde sıklıkla saptanan etkenlerin ve antibiyotik duyarlılıklarının izlenerek tedavi protokollerinin bu doğrultuda güncellenmesi gereklidir. Dolayısıyla yapılacak sürveyans çalışmaları ile gerçek sorunlar saptanıp, kümülatif antibiyogram sonuçları ile desteklenerek hedefe yönelik tedavi uygulanabilir ve YBÜ’lerinde yaşamı tehdit eden enfeksiyonlar kontrol altına alınabilir.
The Problem of Antimicrobial Resistance in Intensive Care Units in Turkey
Pınar ÇıragilÇukurova University Faculty of Pharmacy, Department of Pharmaceutical Microbiology, AdanaIntensive care units (ICU) are parts of the hospitals which provide multidisciplinary services, and have the highest incidence of nosocomial infections relative to their bed occupancy rates.
Especially infections with multidrug-resistant organisms and intensive use of antibiotics cause serious problems in intensive care units. Methicillin-resistant Staphylococcus aureus, vancomycin-resistant enterococci, extended-spectrum betalactamase and carbapenemase producing Escherichia coli, Klebsiella species and other members of the Enterobacteriacea, Acinetobacter species and Pseudomonas aeruginosa are the resistant organisms responsible from nosocomial infections in ICUs. Factors such as invasive procedures performed on patients, severity of the disease and insufficient infection control measures all accelerate infection rates. Additionally,
use of parenteral, extended spectrum antibiotics such as third generation cephalosporins, antipseudomonal penicillins, carbapenems and fluoroquinolones play an important role in the development of nosocomial infections. Infections due to antibiotic resistant organisms not only increase morbidity and mortality, but also lead to prolonged hospital stay, excessive costs and increase in severe medical complications.
Organisms that cause infections in ICU’s and their antibiotic susceptibility profiles should be monitored and treatment protocols should be revised accordingly in order to provide evidence- based and effective empirical antimicrobial treatment and to take necessary measures against nosocomial infections in hospitals, especially in ICU’s. By way of performing surveillance studies, actual
problems can be detected and targeted therapies based on supportive cumulative antibiogram results can be applied and life-threatening infections in ICU’s can be controlled.
Sorumlu Yazar: Pınar Çıragil, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |