Investigation of the relationship between workload perception and the work-life balance of intensive care nurses working during the COVID-19 pandemic: A web-based cross-sectional study
Banu Terzi1, Fatma Azizoğlu21Akdeniz University, Faculty of Nursing, Antalya2Haliç University, Faculty of Health Sciences, Department of Nursing, Istanbul
INTRODUCTION: This study was conducted to investigate the relationships between workload perception and the work-life balance of intensive care nurses working during the pandemic.
METHODS: The descriptive and cross-sectional research was conducted with a total of 325 intensive care nurses who were members of the Turkish Intensive Care Nurses Association. Data were collected via WhatsApp using Google Surveys for a Nurse Information Form, the Individual Workload Perception Scale, and the Work-Life Balance Scale. Pearson’s correlation and regression analyses were used for the data analysis in addition to descriptive statistics.
RESULTS: The total average score of the Personal Workload Scale of the intensive care nurses was 3.26±0.60 (Min=1.71; Max=4.87) and the total average score of the Work-life Balance Scale was 2.79±0.710 (Min=1.3; Max=4.9). The Workload Scale total average score significantly increased the Work-life Balance total average score (ß=0.658). Daily work time in the intensive care unit significantly decreased the Work-life Balance total average score (ß= -0.160).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Intensive care nurses’ workload perception and work-life balance were at a moderate level. Workload and long working hours deteriorate the work-life balance of intensive care nurses. Administrative and organizational regulations to enhance the work-life balance of the intensive care nurses by decreasing the workload can be effective in reaching the desired patient care results.
COVID-19 pandemisi sırasında çalışan yoğun bakım hemşirelerinin iş yükü algısı ile iş-yaşam dengesi arasındaki ilişkinin incelenmesi: Web tabanlı kesitsel bir çalışma
Banu Terzi1, Fatma Azizoğlu21Akdeniz Üniversitesi, Hemşirelik Fakültesi, Antalya2Haliç Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Hemşirelik Bölümü, İstanbul
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu araştırma, pandemi döneminde çalışan yoğun bakım hemşirelerinin iş yükü algısı ile iş-yaşam dengesi arasındaki ilişkileri araştırmak amacıyla yapıldı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırma, Türkiye Yoğun Bakım Hemşireleri Derneği üyesi toplam 325 yoğun bakım hemşiresi ile tanımlayıcı ve kesitsel tipte yapıldı. Veriler, Google Anketi ile Hemşire Bilgi Formu, Bireysel İş Yükü Algısı Ölçeği ve İş-Yaşam Dengesi Ölçeği kullanılarak WhatsApp aracılığıyla toplandı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiklere ek olarak Pearson korelasyon ve regresyon analizleri kullanıldı.
BULGULAR: Yoğun bakım hemşirelerinin Kişisel İş Yükü Ölçeği toplam puan ortalaması 3,26±0,60 (Min=1,71; Max=4,87), İş-Yaşam Dengesi Ölçeği toplam ortalama puanı 2,79±0,710 (Min=1,3; Maks=4.9). İş Yükü Ölçeği toplam ortalama puanı, İş-Yaşam Dengesi toplam ortalama puanını önemli ölçüde artırdı (ß=0,658). Yoğun bakımda günlük çalışma süresi İş-Yaşam Dengesi toplam ortalama puanını (ß= -0.160) önemli ölçüde azalttı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Yoğun bakım hemşirelerinin iş yükü algısı ve iş-yaşam dengesi orta düzeydeydi. İş yükü ve uzun çalışma saatleri yoğun bakım hemşirelerinin iş-yaşam dengesini bozmaktadır. Yoğun bakım hemşirelerinin iş yükünü azaltarak iş-yaşam dengesini geliştirmeye yönelik idari ve organizasyonel düzenlemeler, istenilen hasta bakımı sonuçlarına ulaşmada etkili olabilir.
Corresponding Author: Banu Terzi, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles PubMed Google Scholar |