Rational use of intensive care beds in Turkey: Point prevalence survey study

¹Department of Anesthesiology and Reanimation, Division of Intensive Care Medicine, Yeditepe University Faculty of Medicine, Kosuyolu Hospital, İstanbul, Türkiye
²Department of Intensive Care Medicine, İstanbul University-Cerrahpaşa, Faculty of Medicine, İstanbul, Türkiye
³Department of Anesthesiology and Reanimation, Division of Intensive Care, Ege University, Ege Faculty of Medicine, İzmir, Türkiye
⁴Clinic of Anesthesiology and Reanimation, Intensive Care Unit, Health Sciences University Tepecik Health Practice and Research Centers, İzmir, Türkiye
⁵Clinic of Anesthesiology and Reanimation, Düzce University, Faculty of Medicine, Düzce, Türkiye
⁶Department of Anesthesiology and Reanimation, Marmara University, Faculty of Medicine, İstanbul, Türkiye
⁷Department of Intensive Care, Başakşehir Çam ve Sakura City Hospital, İstanbul, Türkiye

INTRODUCTION: The limitation or withdrawal of futile treatment is widely accepted in the intensive care and medical ethics literature. However, implementing this in clinical practice is often difficult. The aim of the study is to understand the situation of non-indicated admissions and treatments in ICU beds in our country, as well as the doctors’ approaches to this issue.
METHODS: The study is planned as a one-day point prevalence survey consisting of 35 questions (Google Survey form) to be conducted on January 18, 2024. The study is based on two main topics: the proportion of patients admitted to intensive care unit (ICU) without indication and the reasons for it, and the proportion of patients who receive futile treatment in the ICU, as well as identifying the views and recommendations of ICU doctors on these issues.
RESULTS: A total of 127 doctors working in the ICU participated in the study. Among the participants, 58 reported that 10% of their patients, and 27 reported that 20% of their patients could not be transferred to the wards despite no longer needing ICU care. Due to the lack of available beds in the relevant clinics, 92 physicians stated that patient stays were extended by 1-5 days, and 21 physicians reported an extension of 6-10 days. In cases where transfer to palliative care services was not possible, 50 physicians indicated that 10% of their patients, 26 physicians indicated that 20%, and 21 physicians indicated that 30% of their patients remained in the ICU. Forty physicians reported a waiting time of more than 20 days for palliative care service. All physicians stated that futile treatments were being administered in the intensive care unit. Only 8.7% of the physicians reported that the patient was not in the terminal stage.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Useless treatment that prevents rational bed use in intensive care units; It is a preventable situation with solutions in the light of correct analysis of the problems.

Keywords:

Türkiye’de yoğun bakım yatakları akılcı kullanımı: Nokta prevalans anket çalışması

¹Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Koşuyolu Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Yoğun Bakım Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye
²İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, Tıp Fakültesi Yoğun Bakım Kliniği, İstanbul, Türkiye
³Ege Üniversitesi, Ege Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Yoğun Bakım Bilim Dalı, İzmir, Türkiye
⁴Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezleri Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, Yoğun Bakım Yandal Kliniği, İzmir, Türkiye
⁵Düzce Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, Düzce, Türkiye
⁶Marmara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İstanbul, Türkiye
⁷Başakşehir Çam ve Sakura Şehir Hastanesi, Yoğun Bakım Kliniği, İstanbul, Türkiye

GİRİŞ ve AMAÇ: Yoğun Bakım (YB) endikasyonu kalmayan hastaların ilgili servislere sevkinde yaşanan sorunlar nedeniyle bu hastaların YB’de gereksiz yatak işgal etmesi ve terminal hastalarda faydasız tedavi uygulamaları yoğun bakım ve tıp etiği literatüründe sıklıkla tartışılan konulardır. Çalışmanın amacı; ülkemizdeki YB yataklarında endikasyon dışı yatış ve tedavi durumunu ve doktorların bu duruma yaklaşımlarını anlamaktır.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışma 18 Ocak 2024 tarihinde gerçekleştirilmek üzere bir günlük nokta prevalans olarak planlanmış 35 sorudan oluşan (Google Survey formu) anket çalışmasıdır. Çalışma iki temel konu temelinde; yoğun bakımda endikasyon dışı yatan hasta oranı ve nedenleri ile yoğun bakımda faydasız tedavi uygulanan hasta oranı ve yoğun bakım doktorlarının bu konudaki görüş ve önerilerinin belirlenmesi olarak kurgulanmıştır.
BULGULAR: Çalışmaya YB’de çalışan, 127 hekim katılmıştır. Hekimlerden 58’i hastalarının %10’unun, 27’si ise; %20’sinin YB endikasyonu sonlanmasına rağmen servislere verilemediğini belirtmiştir. İlgili kliniklerde boş yatak olmaması nedeniyle, 92 hekim hasta yatışlarının 1-5 gün süreyle, 21 hekim ise; 6-10 gün süreyle uzadığını belirtmişlerdir. 50 hekiminin hastalarının %10’u, 26 hekimin hastalarının %20’si, 21 hekiminin ise; hastalarının %30’u palyatif servislere devir edilemediği için YB’de yatışı devam etmektedir. 40 hekim, palyatif servis için bekleme süresinin; 20 günden fazla olduğunu belirtilmiştir. Tüm hekimler YB’de faydasız tedaviler yapıldığı şeklinde görüş bildirmişlerdir. Hekimlerin sadece %8.7’si terminal dönem hastası olmadığını bildirmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Yoğun bakımlarda akılcı yatak kullanımına engel olan faydasız tedavi; sorunların doğru analizi ışığında çözüm yolları ile önlenebilir bir durumdur.

Anahtar Kelimeler:

Tuğhan Utku, Oktay Demirkıran, Kubilay Demirağ, Güldem Turan, Yavuz Demiraran, Fethi Gül, Beliz Bilgili, Derya Tatlısuluoğlu. Rational use of intensive care beds in Turkey: Point prevalence survey study. . 2025; 23(2): 161-171

Corresponding Author: Oktay Demirkıran, Türkiye