. 2015; 45(2): 103-108 | DOI: 10.5222/TMCD.2015.103 | |||
Manisa İli 3 Yerli Kutanöz Leishmaniasis OlgusuAhmet Özbilgin, Ahmet Yıldırım, İbrahim Çavuş, Serkan BaştemirCelal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Parazitoloji Anabilim Dalı, ManisaTropikal ve subtropikal bölgelerde görülen Leishmaniasis, vektörü olan kum sinekleri (Phlebotomus, yakarca) aracılığıyla bulaştırılan zoonotik/antroponotik karakterli bir infeksiyon hastalıkları grubudur. Leishmaniasis kendiliğinden iyileşebilen deri infeksiyonları şeklinde görüldüğü gibi, iç organları tutan ve zaman zaman epidemilere neden olan sistemik infeksiyonlar şeklinde de görülebilmektedir. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ)’nün verilerine göre, bugün tüm dünyada toplam 98 ülkede yaklaşık 12 milyon insan Leishmaniasise yakalanmış durumda, 350 milyon kişi ise risk altındadır. Her yıl bu rakamlara 2 milyon yeni olgunun katıldığı, bu olguların yaklaşık 1,5 milyonunun zoonotik/antroponotik kutanöz Leishmaniasis (KL), 500 bininin ise visseral Leishmaniasis (VL) olduğu tahmin edilmektedir. Three Autochthonous Cutaneous Leishmaniasis Cases in ManisaAhmet Özbilgin, Ahmet Yıldırım, İbrahim Çavuş, Serkan BaştemirCelal Bayar University Faculty of Medicine, Department of Medical Parasitology, ManisaLeishmaniasis is a group of zoonotic/anthroponotic infections seen in tropical and subtropical regions and transmitted with sand flies (Phlebotomus sp.). In addition to self-treated cutaneous lesions, Leishmaniasis may also manifest as systemic infections that hold visceral organs and often cause epidemics. According to the data of the World Health Organization (WHO), approximately 12 million people from 98 countries worldwide are infected with Leishmaniasis, while 350 million people are at risk. Two million new cases 1.5 million for cutaneous zoonotik/antroponotik Leishmaniasis [CL] and 0.5 million for visceral Leishmaniasis [VL]) are considered to occur annually. Ahmet Özbilgin, Ahmet Yıldırım, İbrahim Çavuş, Serkan Baştemir. Three Autochthonous Cutaneous Leishmaniasis Cases in Manisa. . 2015; 45(2): 103-108 Sorumlu Yazar: Ahmet Özbilgin, Türkiye |
|