. 1998; 26(6): 362-367

İyonik Ve İyonik Olmayan Kontrast Ajanların Ventrikül Repolarizasyon Dispersiyonu Üzerine Etkileri

Armağan ALTUN1, Gültaç ÖZBAY2
1Department of Cardiology, Trakya University, School of Medicine, Edirne, Turkey
2Professor ofCardiology, Head Department ofCardiology, Trakya University, School of Medicine, Edirne, Turkey

İyonik ve iyonik olmayan kontrast ajanlar kardiyovasküler teşhis ve girişimsel işlemlerde kullanılırlar ve genelde iyi tolere edilirler. Bununla birlikte hastaların küçük bir yüzdesinde kontrast ajan enjeksiyonu sonrasında geçici hipotansiyon, bradiaritmi, ventriküler aritmi veya alerjik reaksiyon oluşur. Ventriküler taşiaritmiler tehlikeli olabilir. Yüzey el EKG'deki QT dispersiyonu, ventrikül repolarizasyon farklılığını gösterir ve bundan dolayı aritmi riski için bu göstergelerden biri sayılabilir. Bu çalışma iyonik (Ioxaglate) ve iyonik olmayan (lopamidol) kontrast ajanların koroner arter hastaları üzerindeki proaritmik etkilerini araştırmak amacıyla yapıldı. 33 erkek (yaş: 55.2±9.8 yıl) koroner arter hastasına koro-ner anjiyografi uygulandı. Tüm hastaların sol ventrikü-logramlan, sağ ve sol koroner arter selektif enjeksiyonundan önce yapıldı. 16 hastaya iyonik (IoxagIate), 17 hastaya iyonik olmayan (lopamidol) kontrast ajan verildi. Sol ventrikülogram öncesi ve sonrası tüm hastaların simültane 6 kanal kayıt yapan EKG cihazı ile standart gğüs derivasyonları kaydedildi. EKG kayıtları yüksek hızda (100mm/s) ve yüksek kazançta (20mm/mV) alındı ve daha sonra değerlendirildi. İstatistik analiz için paired student-t testi kullanıldı, tüm sonuçlar ortalama±SD olarak açıklandı. QTc dispersiyonu (p=0.003), JTc dispersiyomı (p=0.008), TTc dispersiyonu (Tpeok-Tend) (p=0.017), QTdispersiyo-nulRR oram(p=0.0002), JTdispersiyonu/RR ora-nı(p~0.0015), JTa dispersiyonulRR oranı (p=0.033) ve TTdisper siy onul RR orant(p=0.005) iyonik (Ioxaglate) kontrast ajan grubunda arttı. İyonik olmayan (lopamidol) kontrast ajan grubunda ise yalnızca TTdispersiyonulRR oranı (p=0.043) arttı. Ioxaglute olan hastalarda 3'ünde kompleks vefiküler erken vurular, 1'inde nonsustained ventriküler takikardi (VT), Iopramidal alanlardan 2'sinde kompleks ventriküler erken vuru, 1'inde non-sustaired VT oluştu. Sustained VT ya da ventriküler fibrilasyon hiçbir hastada oluşmadı. Bu veriler iyonik olmayan (lopamidol) kontrast ajanın, iyonik (Ioxaglate) kontrast ajandan daha az elektrofızyolojik parametreyi olumsuz yönde etkilediğini ve ventrikülerin uyarılabilirliğini arttırabileceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler: Koroner anjiyografi, kontrast ajan, iyon ik, iyon ik olmayan, QT dispersiyonu


Effects of Ionic Versus Non-ionic Contrast Agents on Dispersion of Ventricular Repolarization

Armağan ALTUN1, Gültaç ÖZBAY2
1
2

Ionic versus non-ionic centrast agents are used for cardiovascular diagnostic and interventional procedures, and in general, are well tolerated. However a smail percentage of patients develop transient hypotension, bradyarrhythmias, ventricular tachyarrhythmias, or allergic reactions after injection of centrast agents. Ventricular tachyarrhythmias can be dangerous. QT dispersion in surface ECG reflects inhomogeneity of ventricular repolarization and therefore, as a marker for arrhythmia risk. This study was designed to evaluate the proarrhythmic effects of ionic (Ioxaglate) versus non-ionic centrast (Iopamidol) agents in patient with coronary artery disease (CAD). 33 male patients (age: 55.2±9.8 years) with CAD w ere performed coronary angiography. In all patients left ventriculogram preceded the selective injections in the right and left coronary arteries. Ionic centrast agent (Ioxaglate) was given to 16 patients, non-ionic centrast agent (Iopamidol) was given to 17 patients. Before and after left ventriculogram, all patients ECG's were recorded with simultaneous 6-channel-ECG from standard chest leads. High speed (lOOmm/s) and high gain (20mm/m V) ECG recordings w ere tak en and analysed later. All parameters were corrected for heart rate using Bazett formula. Statistical analysis was performed using paired Student-t test; all results are expressed as mean±SD. QTc dispersion (p=0.003), JTc dispersion (p=0.008), TTc dispersion (Tpeak-Tend) (p=0.014), QT dispersion/RR ratio (p=0.0002), JT dispersion/RR ratio (p=0.0015), JTa dispersion/RR ratio(p=0.033), and TT dispersion/RR ratio (p=0.005) were increased in ionic centrast agent (Ioxaglate) group. In non-ionic centrast agent (Iopamidol)"group; TT dispersion/RR ratio (p=0.043) was increased only. Complex premature beats and nonsustained ventricular tachycardia occured in 3 patients and 1 patient used Ioxaglate, in 2 patients and 1 patient used Iopamidol, respectively. Sustained VT or VF did not occur. These data suggest that the non-ionic centrast agent (Iopamidol) results in significantly fewer effects on electrophysiologic parameters, less increase on ventricular excitability than the ionic centrast agent (loxaglate).

Keywords: Coronary angiography, centrast agent, ionic, non-ionic, QT dispersion


Armağan ALTUN, Gültaç ÖZBAY. Effects of Ionic Versus Non-ionic Contrast Agents on Dispersion of Ventricular Repolarization. . 1998; 26(6): 362-367


ARAÇLAR
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş


Benzer makaleler
Google Scholar