Hafif - Orta Şiddette Esansiyel Hipertansiyonda Doksazosinin Etkinliği ve Güvenilirliği
Murat ÖZDEMİR1, Telat KELEŞ1, Erdem DİKER1, Sinan AYDOĞDU1, Hatice ŞAŞMAZ1, Hadi TUNCER1, Emine KÜTÜK1Türkiye Yüksek ihtisas Hastanesi Kardiyoloji Kliniği11 Aralık 1995 tarihinde Ç.Ü. Uluslararası Katılımlı 2. Ulusal Hipertansiyon Kongresi'nde tebliğ edilmiştir. Çalışma, yeni alfa-1 adrenerjik reseptör antagonisti olan doksazosinin hafif-orta şiddette esansiyel hipertansiyonu olan hastalarda kan basıncı ve lipid profili üzerine etkinliği ve emniyetini incelemek amacı ile yapıldı. Onsekiz yaşından büyük ve herhangi bir antihipertansif almadan diastolik kan basıncı 95-115 mmHg arasında olan 20 hasta çalışmaya alındı. Hastaların 11'i kadın, 9'u erkek ve yaş ortalaması 44.2±11.4 (31-68) idi. İki haftalık bir plasebo dönemini takiben 1 mg/gün doz ile tedaviye başlandı, 2 haftada bir yapılan kontrollerde ilaç dozu maksimum 8 mg/gün olacak şekilde ayarlandı. Toplam 14 haftalık bir takip peryodunun başında ve sonunda kan biyokimyası, lipid profili ve tam kan sayımı tetkikleri yapıldı. Bir hasta 2 mg/gün dozunda doksazosin almakta iken çalışmanın altıncı haftasında şiddetli başağrısı yakınması olması üzerine çalışma dışı bırakıldı. Beş hasta (2'si 4. hafta 3'ü 6. haftada) nonmedikal nedenlerden kendi istekleri ile çalışmayı terketti. Kalan 14 hasta ise çalışmayı tamamladı. Çalışmayı tamamlayana 14 hastada başlangıç ve plasebo peryodu sonunda ölçülen sistolik ve diastolik kan basıncı (KB) değerleri arasında fark yoktu (159.6±21.31/103.1±6.9, 154.9±14.5/100.3 ± 4.9, p>0.05). Tedavinin 2. haftası sonunda ölçülen KB değerleri ise başlangıç değerlerine göre anlamlı ölçüde düşük bulundu (159.6±21.3/103.1±6.9, 140.8±9.7/93.4 ± 8.5, p<0.05). Bu antihipertansif etkinlik 14 haftalık takip süresinde korundu ve çalışma sonundaki KB değerleri (137.2±9/88.0±7.1) başlangıç değerlerine kıyasla anlamlı şekilde düşük tespit edildi (p<0.005). Etkin antihipertansif doz ortalama 2.71 ± 1.2 mg/gün olarak saptandı. Hastaların nabız sayılarında ise tedavi boyunca anlamlı bir değişiklik olmadı. Çalışma başlangıcı ve sonrasındaki tam kan sayımı ve biyokimyasal değerlendirme incelendiğinde açlık kan şekeri (AKŞ) dışındaki parametrelerde bir değişiklik yoktu. AKŞ değerlerinde ise bir yükselme eğilimi gözlendi (88.6±11.9, 101.4±20.1, p=0.05). Total kolesterol, LDL-kolesterol, HDL-kolesterol, trigliserid, apolipoprotein-A1 ve apolipoprotein-B seviyelerinde anlamlı bir değişiklik saptanmadı. Takip süresinde sadece bir hastada şiddetli başağrısı nedeni ile tedavinin altıncı haftada sonlandırılması gerekti. İki hastada ise hafif ve kendiliğinden kaybolan yan etkiler (başağrısı, çarpıntı) gözlendi. Oniki hastada herhangi bir yan etkiye rastlanmadı. Bu bulgular ile doksazosinin hafif-orta şiddetteki esansiyel hipertansiyonda emniyetli ve etkili bir ajan olduğunu söylemek mümkündür.
Anahtar Kelimeler: Doksazosin, esansiyel hipertansiyonEffects and Safety of Doxazosin in Mild to Moderate Essential Hypertension
Murat ÖZDEMİR1, Telat KELEŞ1, Erdem DİKER1, Sinan AYDOĞDU1, Hatice ŞAŞMAZ1, Hadi TUNCER1, Emine KÜTÜK1The study was performed to evaluate the antihypertensive effectivity and safety of a new alpfa-1 adrenergic receptor antagonist, doxazosin, in patients with mild to moderate essential hypertension. Twently patients above 18 years of age and a diastolic blood pressure between 95-115 mmHg under no antihypertensive medication made up the study population. Eleven were female, 9 were male and the mean age was 41.2±11.4 (range: 31-68). Following a 2-week placebo period, they were started on doxazosin, 1 mg/day, and the dose was adjusted to a maximum of 8 mg/day at controls performed by two week intervals Laboratory investigations involving blood biochemistry, lipid profile, complete blood count and urine analysis were performed both at the beginning and at the end of a 14 week long followup period. Five patients left the study on their own will due to nonmedical reasons. One patient had to be excluded from the study due to severe headache. The remaining 14 patients successfully completed the 14-week followup. There was no significant difference between blood pressure recordings obtained at entry to the study and at the end of the placebo period (159.6±213/103.1±6.9 mmHg vs 154.9±14.5/100.3 ± 4.9 mmHg, p>0.05). On the other hand, blood pressure values obtained at the 2nd week of doxazosin treatment were significantly lower than those recorded at entry (159.6±21.3/103.1±6.9 mmHg vs 140.8±9/90.4±8.5 mmHg, p<0.05). This antihypertensive effect was preserved during 14 weeks of followup and the blood pressure values recorded at the end of the study were significantly lower when compared to the beginning (137.2±9.9 / 88.0 ± 7.1 mmHg, p<0.005). The mean effective antihypertensive dose was 2.71±1.2 mg/day. No significant change was observed at the pulse rate values recorded throughout the followup period. No significant difference in any laboratory parameter except fasting blood glucose level was evident at the end of the study. The fasting blood glucose level tended to be higher after the therapy although the difference did not reach statistical significance (88.6 ± 11.9 vs 101.4±20.1 mg/dl, p=0.05). Total cholesterol, LDL-cholesterol, HDL-holesterol, trigliseride, apolipoprotein A1 and apolipoprotein B levels did not show any significant difference at the end of the followup period. The drug had to be stopped due to severe headache in only one patient. Two other patients described mild and spontaneously resolving side effects. No side effects were recorded in the remaining twelve. In conclusion, this study suggests that doxazosin is an effective and safe agent in the treatment of patients with to moderate essenital hypertension.
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |