Perkütan Translüminal Koroner Anjioplasti Sırasında Gelişen Akut Koroner Arter Oklüzyonu
Yalçın SÖZÜTEK1, Şule KORKMAZ1Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi Kardiyoloji Kliniği, AnkaraOcak 1984 ile Mart 1993 tarihleri arasında Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi (TYİH) Kardiyoloji Kliniği'nde PTCA uygulanan 1175 olgunun 51'inde akut oklüzyon (AO) gelişmiş olup bu olgular retrospektif olarak incelendi. 47'si erkek, 4'ü kadın olan bu olgularda koroner kan akımında azalma TIMI kriterlerine göre tanımlandı. Anjiyografik olarak AO tesbit edildiğinde, işleme ilaveten intrakoroner (İK) nitrat ve heparin yapılarak aynı balon ile 120 sn den uzun süreyle dilatasyon yapıldı. Yetersiz kalındığında autoperfüzyon balonu ile uzun süreli redilatasyon denendi. Bir olguda streptokinaz, bir olguda intimal flep nedeniyle direksiyonel koroner aterektomi ve bir olguda da Palmaz-Schatz stenti kullanıldı. İskemik bulguları kontrol altına alınamayan 12 olgu (% 23.5) acil koroner arter bypass greftleme (KABG)'ye verildi. 51 olgunun 18'inde (% 35) başarılı geri dönüş sağlandı. 33 olguda (% 65) başarı sağlanamadı. En çok başarı Cx lezyonlarında (% 56), en az başarı ise LAD lezyonlarında (% 22) elde edildi. Başarılı olunan 18 olgunun 14'ünde hiçbir komplikasyon gelişmezken 4'ünde ise non-QMI gelişti. Eski teknolojinin kullanıldığı Ekim 1984 ile Ekim 1990 arasında 333 olguda AO oranı % 6.6 ve başarılı geri dönüş % 18.2 iken Ekim-1990 ile Mart-1993 arasında 842 olguda ise AO % 3.4 ve başarılı geri dönüş oranı % 48.3 olarak bulunmuştur. Bu durum sonuçta yeni teknolojik ürünlerin invaziv kardiyolojide kullanılmaya başlanması ile AO oranında azalma ve başarı oranlarında artma olmakla birlikte, morbidite ve mortalitede tam bir iyileşme için daha yoğun araştırmalara gereksinim olduğunu göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Koroner anjiyoplasti, akut koroner tıkanma, koroner arter diseksiyonuInvestigations Abrupt Coronary Closure After Percutaneous Transluminal Coronary Angioplasty
Yalçın SÖZÜTEK1, Şule KORKMAZ151 cases of abrupt occlusion who had undergone PTCA at the Invasive Cardiology Laboratory of the TYIH between January 1984 and March 1993 were retrospectively studied. Decrease of coronary flow was graded in accordance with TIMI classification. Once an abrupt closure was noted during PTCA, intracoronary nitrate and heparin infusion was started immediately in addition to the main procedure, and long-term dilation (>120 sec) was carried out using the same balloon. If insufficient, a long-term autoperfusion balloon catheter was utilized. Streptokinase was used in only one case. Directional coronary atherectomy was performed in a patient because of intimal flap. In one further case we used Palmaz-Schatz stent. Twelve patients (23 percent) in whom ischaemic findings could not be relieved were treated with coronary artery bypass grafting. In 18 of the 51 cases (35 per cent), successful backflow was realized. No successful result was obtained in 33 patients. Best results were seen in Cx lesions in 5 of nine patients. LAD lesions, in contrast, displayed the least success rate: in 5 of 23 patients. Non-Q MI developed later in four of the 18 patients who were categorized initially as successful cases. While the acute occlusion rate was 6.6 per cent and successful backflow was 18.2 per cent between October 1984 and October 1990 in 333 patients in whom old technologic instruments were used; with subjected to PTCA developed technologies, these were 3.4 per cent and 48.3 per cent, respectively in 842 patients between October 1990 and March 1993. Though new technologic instruments are increasingly used in invasive cardiology with high success rates, further work is clearly necessary to reduce morbidity and mortality in abrupt coronary occlusion.
Keywords: Koroner anjiyoplasti, akut koroner tıkanma, koroner arter diseksiyonu| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |