Koroner Anjiyografi Yapılan Hastalarda Tek Doz Diltiazem Uygulamasının Radyokontrast Ajanlara Bağlı Nefrotoksisiteyi Önlemedeki Etkinliği
Mehmet Emin KORKMAZ1, Abdülkerim BEDİR2, Nurol ARIK3, Haldun MÜDERRİSOĞLU1, Melek ULUÇAM1, Murat KORKMAZ1, Bülent ÖZİN1, Mevlüt BAŞKOL3, Kaan KILINÇ2, Bahattin ADAM21Başkent Üniversitesi Kardiyoloji ABD, Ankara2Ondokuzmayıs Üniversitesi Biyokimya ABD,Samsun
3Ondokuzmayıs Üniversitesi Nefroloji BD, Samsun
Diltiazemin, koroner anjiyografi yapılan hastalarda, kontrast maddeye bağlı nefropatiyi önlemedeki olası etkisini görmek amacıyla toplam 100 hastada böbrek hemodinamiği ve idrarla enzim atılımını ölçtük. Hastalar rastgele düzenle diltizem (51) veya kontrol (49) gruplarına ayrıldı. Her hasta işlemden bir gün önce 24 saatlik idrarını topladı. Koroner anjiyografi işleminden 15 dakika önce diltiazem grubundaki hastalara 0.25 mg/kg (ençok 25 mg) i.v. diltiazem yapıldı, kontrol grubundakilere ise hiçbir ilaç verilmedi. Her iki gruba da standart yöntemle tanısal amaçlı sol ventrikülografi ve selektif koroner anjiyografi yapıldı. İşlem sonrası hastalar iki gün süreyle hastanede yatırıldılar ve 48 saat süreyle idrarları toplandı. Her hastada bazal 1. ve 2. gün olmak üzere idrar hacimleri saptandı, kreatinin klirensleri ve fraksiyone sodyum atılımları hesaplandı ve idrarla atılan alanın aminopeptidaz, N-asetil-b-D-glukozaminidaz ve anjiyotensin dönüştürücü enzim aktiviteleri ölçüldü. Diltiazem tubuler zedelenmenin göstergesi olan idrarla enzim atılımı üzerinde herhangi bir azaltıcı etki göstermedi, ancak serum kreatinin düzeylerinde radyokontrast maddeye bağlı gözlenen artışı etkin biçimde önledi. Bu veriler diltiazemin radyokontrast maddeye bağlı böbrek zedelenmesini engellemede etkin olabileceğini düşündürmektedir. Glomerul filtrasyon hızının daha hassas bir yöntemde ölçüldüğü ve daha uzun süreli ve/veya yüksek doz diltiazem ile yapılacak ileri bir çalışma kalsiyum antagonistlerinin radyokontrast nefropatisindeki koruyucu rolünü göstermede etkili olacaktır.
Anahtar Kelimeler: Diltiazem, koroner angiografi, radyokontrast nefropatisiThe Renoprotective Effectiveness of Single-dose Diltiazem in Patients Undergoing Coronary Angiography
Mehmet Emin KORKMAZ1, Abdülkerim BEDİR2, Nurol ARIK3, Haldun MÜDERRİSOĞLU1, Melek ULUÇAM1, Murat KORKMAZ1, Bülent ÖZİN1, Mevlüt BAŞKOL3, Kaan KILINÇ2, Bahattin ADAM212
3
In order to evaluate the possible protective effect of single-dose diltiazem injection on contrast-induced renal injury, we measured urinary enzymes and renal hemodynamics in both a control group (n:49) and a diltiazem group (n:5l) in 100 patients undergoing angiocardiography. Each patient collected 24 hour urine. The dilitiazem group received diltiazem i.v. single dose of 0.25 mg/kg (max 25 mg). No medications were given to the controls. Fifteen minutes Jater diltiazem patients were taken to the operation table and the angio cardiographic examination was performed. After the study patients were hospitalized and urine was collected in the following 48 hours. In each 24 hours sample (baseline, day 1, day 2), urine volumes were carefully noted. Creatinine elearence and fractional sodium exeretian (FENA) were calculated and, urine alan ine aminopeptidase N-Acetyl-B-Dglucosaminidase, and angiotensin converting enzyme activity were measured. Diltiazem did not create any changes in the markers representative of contrast-induced tubulotoxicity. However, serum erea tİnine levels reduced significııntly after contrast media in the diltiazem group. These data imply that diltiazem may be of importance in preventing contrast-induced renal injury. A further study, in which a more sensitive test for glomerular filtration rate is used and diltiazem is given in a longer period and/or higher dose should be performed in order to determine the exact role of calcium antagonists in renal protection against contrast-media nephrotoxicity.
Keywords: Coronary angiography, diltiazem, radiocontrast nephropathy, renoprotection| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |