Tipik Atriyal Flatter Radyofrekans Ablasyonunda Uzun Uç Elektrotlu Kateter ile Standart Kateterlerin Karşılaştırılması
Enis OĞUZ1, Ahmet AKYOL1, İzzet ERDİNLER1, Kadir GÜRKAN1, F. Tanju ULUFER1Dr. Siyami Ersek Göğüs, Kalp-Damar Cerrahisi Merkezi, Haydarpaşa, İstanbulTriküspid annulusu ve vena kava inferior arasında çizgisel radyofrekans kateter ablasyonu tipik atriyal fiatterin tedavisinde etkili ve güvenilir bir yöntemdir. Bu çalışma , standart abiasyon kateterierine (4 mm uç/u) göre daha büyük ve derin abiasyon lezyonu meydana getirebilen uzun uçtu kateterlerin tipik atJ·iyal fiatter çizgisel ablasyonunda daha etkili olup olmadığını araştırmak için plan/ andı. Ardışık 21 hastada toplam 24 abiasyon girişim i (ll'i 4 mm uçtu, 13'ü 8 mm uç/u kateter ile) uygulandı. Kısa uçtu kateter kullamlanlarla karşılaştırıldığmda uzun uç/u kateter kullamlanlarda ortalama işlem sılresi (78 ± 40141 ± 40 dak, p=0,002 ), skopi zamanı (47 ± 271 18 ± 5 dak, p=0,0006) daha kısa; uygulanan abiasyon sayısı (9 ± 4,1 15,7 ± 4,1, p=0,0003) daha az ve erken dönem başarı oranı (%73 1 %92, p=0,05) daha yüksekti. Ortalama 12 ± 6 aylık takip süresinde 4 mm uçtu kateter kulanılan hastaların %25'inde, 8 mm uçtu kateter kullamlan/arın %8'inde nüks gözlendi. Uzun dönem başarı oram büyük uç/u kateter kullanılanlarda anlamlı olarak daha yüksekti (%54 1 %84, p=0,03). Bu bulgular tipik atriya/ flallerin çizgisel radyofrekans kateter abiasyonundu uzun uçtu kateter kullanılmasının standart kateteriere göre daha etkili, işlem süresini ve radyasyona maruz kalma süresini kısaltan bir yaklaşım olduğunu göstermektedir .. Analıtar kelime/er:
Anahtar Kelimeler: Atriyal fiat/tr, kateter abiasyonComparison of Long-tip Electrode Catheter and Standard Catheter for Radiofrequency Ablation of Typical Atrial Flutter
Enis OĞUZ1, Ahmet AKYOL1, İzzet ERDİNLER1, Kadir GÜRKAN1, F. Tanju ULUFER1Although the effects of elevation of homocysteine and lipoprotein (a) in plasma have widely been Türk Kardiyol Dem Arş 2001; 29: 396-399 investigated recently as a risk factor in coronary artery disease, the resuts of the studies and meta analyses are stili controversial. To that end, we investigated the significance of homocystein and Iipoprotein (a) levels as risk factors as well on their interaction, in a group of 92 patients with to acute myocardial infaretion and a group of 30 controls, all among 45 years-old. Although plasma homocystein levels were significantly higher in patients who sustained a to myocardial infaretion compared to the control group [geometric mean 12.4 ı.ımol/L (%95 CI 10.9-13.9 ı.ımol/L) and 10.0 (mol/L (%95 CI 5. 1-14.9 ı.ımol/L)], Lp(a) levels were similar in both groups. When homocystein and lipoprotein levels were divided in to quartiles, MI risk was significantly increased (OR 1.54) in the fourth quartile of homocystein. There was no significant difference between quartiles of Iipoprotein (a). When all subjects were separated according to the 90'" percentile of homocystein and lipoprotein (a) of the control group, patients with values above this percentile fo r homocystein had a significantly independent risk for MI in both univariate and multivariate analysis (p=O.Ol, OR 1.87 %95 CI 1.34- 2.75). Moreover lipoprotein (a) had no potential effect on the risk potential of homocystein. The strongest independent risk factors in subjects under 45 years-old were smoking (p=0,0004) and total cholesteroi/HDL-C ratio (p=O.O 1 ). Homocystein levels were higher in smokers compared to nonsmokers (p=0.004). lt was, there fore concluded that an increased level of plasma homocystein was a significant independent risk factor for myocardial infaretion in those under 45 years-old, where as elevated lipoprotein(a) level was not.
Keywords: Myocardial infarction, homocysteine, lipoprotein( a)| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |