ANTEROSEPTAL, MİDSEPTAL VE PARAHİSİAN AKSESUAR YOLLARlN ABLASYONU: NE KADAR RİSKLİ?

ADALET, Kâmil; MERCANOĞLU, Fehmi; SEZER, Alpay; ÖZER, Kerem; MERİÇ, Mehmet; ERZENGİN, Faruk

Kâmil ADALET⁰, Fehmi MERCANOĞLU⁰, Alpay SEZER², Kerem ÖZER⁰, Mehmet MERİÇ⁰, Faruk ERZENGİN⁰

¹
²Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Department of Cardiology, Istanbul, Turkey

AV düğüme ya km aksesuar yollarm radyofrekans kateter ablasyonu (RFA) AV tam bloka yol açabilir ve kalıcı pacemaker implantasyonu gerekebilir. Bu kamp/ikasyondan kaçmmak için muhtelif metodlar (juguler yaklaşım , güç ya da ısımn tedrici arıtmlması gibi) önerilmiştir. Bu çalışmada, fenıoral veya ve na ka va superior yaklaşımı ve tedrici ısı arttırımı metodu ile RFA yapılan anteroseptal (AS), midsepta/ (MS) veya Parahisian (PH) aksesuar yollu 36 hasta (Grup I: ll kadm, 25 erkek; ort. yaş. 30.1±11.7 yıl) ile diğer bölgelerde aksesuar yolları bulunan 215 hastadaki (Grup ll: 87 kadm, 128 erkek; ort. yaş. 37.3±13.9 yıl) abiasyon sonuçları karşılaştırıldı. Mu/tipi aksesuar yollu hastalar çalışma kapsamı dışında tutuldular. Her iki grubun yaş orta laması, cinsiyet dağılımı, semptom süresi, daha önce kullanılan ve etkisiz kalan antiOI ·itmik ilaçların sayısı farklı değildi. RFA süresi, flıwroskopi süresi, verilen akım sayısı ve ortalama ısı da benzerlik gösterdi. Grup /'deki başarı oranı (%94) ve Grup I/'deki başarı oram (%96) istatistiki olarakfarklı bulunmadı. Senkop ya da presenkop tanımlayan hastaların oram Grup /'de (%100), Grup I/'ye (%45) nispetle çok daha fazla idi (p<0.001 ). Grup /'de daha çok konıplikasyon gözlendi (sırası ile %11 ve %2.7, p<0.05). Parahisian aksesuar yollu bir hastada AV tanı blok (%2 .7) ve anteroseptal aksesuar yollu başka bir hastada geçici PR uzaması (% 2.7) gözlendi. Bu tür konıplikasyon Grup I/'de hiçbir hastada oluşmadı. Grup !'de hiçbir hastada nüks gelişmemesina karşın, Grup I/'deki 17 hastada (%8) nüks oluştu. Sonuç olarak, düşük, ancak kayda değer oranda AV tanı blok riski olduğu için, AS, MS veya PH aksesuar yolu bu/ ıman hastalarda ani ölüm riski yüksek olduğunda ya da ciddi semptomlar varsa RF A abiasyanun uygulanması gerektiği kanısma varıldı.

Anahtar Kelimeler:

Radiofrequency catheter ablation (RFA) of accessory pathways (APs) near the atrioventricular (AV) node may lead to complete AV block and require the implantation of a permanent pacemaker. Various techniques (e.g. jugular approach, stepwise increase of power or temperature) have been proposed to avoid this complication. In this study, the results of RFA using the femoral or vena cava superior approach and s tepwise increase of temperature in 36 patients ( l 1 female, 25 mal e, mean age 30.1±1 1.7 years) with anteroseptal (AS), midseptal (MS), and para-Hisian (PH) APs (Group I) w ere compared to those of 2 15 patients (87 female, 128 male, mean age 37.3±13.9 years) with APs in other Iocations (Group Il). Patients with multiple APs were excluded from the study. There were no significant differences between Group I and Group II with respect to sex distribution, symptom duration , number of administered drugs, RFA duration, total procedure duration, fluoroscopy duration, number of energy deliveries and mean temperature. The success of the procedure were also similar (94% and 96%, respectively). Significantly more patients presented with syncope or presyncope in Group I compared to Group II (100% vs 45%, respectively, pKeywords: Ablation, WPW syndrome, septal accessory pathway

Kâmil ADALET, Fehmi MERCANOĞLU, Alpay SEZER, Kerem ÖZER, Mehmet MERİÇ, Faruk ERZENGİN. Catheter Ablation of Anteroseptal, Midseptal and Para-Hisian Accessory Pathways: How Risky?. . 2001; 29(2): 105-110