Esansiyel Hipertansiyonda Lisinopril ve Losartanın Ambulatuvar Kan Basıncı Üzerine Olan Etkilerinin Karşılaştırılması
Hasan VURAL1, Timur TİMURKAYNAK1, Bülent BOYACI1, Rıdvan YALÇIN1, Atiye ÇENGEL1, Övsev DÖRTLEMEZ1, Halis DÖRTLEMEZ1Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, AnkaraBu çalışma esansiyel hipertansiyonlu hastalarda anjiyotensin konverting enzim (ACE) inhibitörü olan lisinopril ile AT1 reseptör antagonisti olan losartanın klinik ve ambulatuvar kan basıncı üzerine olan etkilerini karşılaştırmak amacıyla yapıldı. Çalışmamızda yaşları 33 ile 67 (ortalama 48.1 ± 7.5) arasında değişen hafif orta derece hipertansiyonu olan 60 (27 erkek, 33 kadın) hasta değerlendirildi. Rutin laboratuvar incelemeleri, klinik ve ambulatuvar kan basıncı ölçümleri yapıldıktan sonra hastalar lisinopril 10 mg ya da losartan 50 mg alacak şekilde iki tedavi grubuna randomize edildi. 4 hafta sonra sistolik kan basıncı (SKB) 140 mmHg, diyastolik kan basıncı (DKB) 90 mmHg'ın üzerinde olan hastaların ilaç dozları iki katına çıkıldı. Rutin laboratuvar incelemeleri, klinik ve ambulatuvar kan basıncı ölçümleri ve ekokardiyografik ölçümler tedavinin 12. haftasında tekrarlandı. Losartan ve lisinopril ile klinik SKB ve DKB değerlerinde 20.8/15.2 mmHg, 16.8/12.2 mmHg, 24 saatlik ortalama SKB ve DKB değerlerinde 15.1/9.9 mmHg, 13.6/8.5 mmHg azalma kaydedildi. Losartan klinik SKB ve DKB değerlerinde lisinoprile göre daha anlamlı düşüş sağladı. Her iki ilaç da mikroalbuminüriyi azalttı. Sonuç olarak esansiyel hipertansiyon fizyopatolojisinde renin-anjiyotensin sistemi (RAS) ve anjiyotensin II'nin rollerini daha iyi aydınlatabilmek için, ACE inhibitörlerinin ve anjiyotensin reseptör antagonistlerinin karşılaştırılacağı daha çok hasta ile daha uzun süreli büyük çalışmalara gerek olduğu görüşüne varıldı.
Anahtar Kelimeler: Hipertansiyon, ambulatuvar kan basıncı monitarizasyonu, anjiyotensin reseptör blokeri, anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleriEffects of Losartan and Lisinopril on the Ambulatory Blood Pressure in Previously Untreated Patients with Mild to Moderate Essential Hypertension
Hasan VURAL1, Timur TİMURKAYNAK1, Bülent BOYACI1, Rıdvan YALÇIN1, Atiye ÇENGEL1, Övsev DÖRTLEMEZ1, Halis DÖRTLEMEZ1The aim of this study was to compare the effects of two long-acting antihypertensive agents, the ACE inhibitor lisinopril and the angiotensin II type 1 receptor antagonist losartan on clinical and ambulatory blood pressure in previously untreated patients with mild to moderate essential hypertension. 60 patients between 33 and 67 years of age with systolic blood pressure >140 and <179 mmHg and diastolic blood pressure >90 and <109 mmHg were randomized to receive either 10-20 mg lisinopril (n=30) once a day or 50-100 mg losartan (n=30) once a day for 12 weeks. The drugs were titrated after 4 weeks if systolic blood pressure >140 mmHg and diastolic blood pressure >90 mmHg. Routine laboratory, office and ambulatory blood pressure measurements were assessed at baseline and at 12 weeks. With losartan and lisinopril clinical systolic and diastolic blood pressure (S/DBP) values decreased by 20.8/15.2 and 16.8/12.2 and 24-hour mean S/DBP by 15.1/9.9 and 13.6/8.5 mmHg, respectively (p<0.0001). Losartan reduced clinical S/DBP values to a significantly greater extent than lisinopril (p<0.05). Although both losartan and lisinopril were found to be effective in reducing blood pressure in patients with mild to moderate essential hypertension, the decrease in S/DBP with losartan was greater compared to lisinopril. Randomized studies with larger patient populations should be conducted to compare directly the two different treatment regimens.
Keywords: Essential hypertension, ambulatory blood pressure, angiotensin converting enzyme inhibitors, angiotensin II receptor antagonists| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |