Türkiye’de kadın ve kentli katılımcıların ölüm oranında olumsuz eğilim ve TEKHARF 2016 taraması bildirisi
Altan Onat1, Mehmet Özbek2, Süleyman Karakoyun3, Okan Uzun4, Muhammed Keskin4, Yusuf Karadeniz5, Mert I. Hayıroğlu4, Volkan Çamkıran6, Adnan Kaya7, Günay Can81İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı Emekli Üyesi, İstanbul2Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Bölümü, Van
3Kardiyoloji Anabilim Dalı, Kafkas Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kars
4Dr. Siyami Ersek Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, İstanbul
5Endokrinoloji Bölümü, Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Erzurum
6Kardiyoloji Bölümü, Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul
7Kardiyoloji Bölümü, Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Düzce
8Halk Sağlığı Anabilim Dalı, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İstanbul
Amaç: 1) TEKHARF Çalışması’nda kaydedilen genel mortalite eğiliminin cinsiyet ve kır-kent yerleşimine katmanlanarak açıklanması, 2) 2016 takip taramasının ana unsurları hakkında kısa bilgi paylaşılması.
Yöntemler: Son 18 yıllık dönem eğilim analizleri için ikiye bölündü. Ölüm konusunda gerekli bilgi alındı. Yaşın her iki dönem başında 40 ve üzerinde olması, örneklemin dahil edilme ölçütüydü. Cox regresyon analizi uygulandı.
Bulgular: İlk ve son dönemde, başlangıçtaki ortalama yaş 54.6 ve 56.4 yıl iken, her bir dönemde 2500’ü aşkın katılımcıda 281 ve 334 ölüm kaydedildi. Ölüm için yaş-ayarlı mortalite ikinci dönemde, ilk döneme göre, kırsal kesim erkeklerinde aynen süregiderken, kentli erkekler ile kırsal bölge kadınlarında (p=0.06-0.09) yükseldi. Kentli kadınlarda ise, HR ilk döneme kıyasla son dönemde 1.72-kat arttı (p=0.006). İlk döneme kıyasla son dönemde erkeklerin 3.8 yıllık sağ kalım kazanmasına karşılık, kadınlarda kazanç 1.8 yıldı. Bu da, kadın lehine 2.5 yıl olan ortalama ölüm yaş farkını 0.5 yıla daralttı. TEKHARF 2016 takibinde izlenecek 1144 kişilik örneklemden 48’i takipten kayıp sayıldı; 695’i muayene edildi ve 39 katılımcının öldüğü belirlendi; 362 kişi hakkında da sözel bilgi edinildi.
Sonuç: Türk erkeklerine kıyasla, kadınlarda sağ kalım kazancı son on yılda net biçimde duraklamış olduğu gibi, ölüm riski –kadın ve kentlilik arasında etkileşimi düşündürür biçimde– kadınlarda ve kent sakinlerinde anlamlı olarak yükselmiştir. Her iki gözlem açıkça kabul görüp kapsamlı önlem alınması gereğini ortaya koymaktadır.
Female and urban participants demonstrate an adverse trend in overall mortality in Turkey – and a report on the TARF survey 2016
Altan Onat1, Mehmet Özbek2, Süleyman Karakoyun3, Okan Uzun4, Muhammed Keskin4, Yusuf Karadeniz5, Mert I. Hayıroğlu4, Volkan Çamkıran6, Adnan Kaya7, Günay Can81Department of Cardiology, İstanbul University Cerrahpaşa Faculty of Medicine, İstanbul, Turkey2Department of Cardiology, Yüzüncü Yıl University Faculty of Medicine, Van, Turkey
3Department of Cardiology, Kafkas University Faculty of Medicine, Kars, Turkey
4Siyami Ersek Center For Cardiovascular Surgery, İstanbul, Turkey
5Department of Endocrinology, Atatürk University Faculty of Medicine, Erzurum, Turkey
6Department of Cardiology, Koç University Faculty of Medicine, İstanbul, Turkey
7Department of Cardiology, Düzce University Faculty of Medicine, Düzce, Turkey
8Department of Public Health, İstanbul University University Faculty of Medicine, İstanbul, Turkey
Objective: This study is an examination of 1) overall mortality trend in the Turkish Adult Risk Factor (TARF) study stratified by sex and place of residence, and 2) brief report on main aspects of the 2016 survey.
Methods: The period of last 18 years was divided into 2 for trend analysis of data. Required information on deaths was obtained. Baseline age ≥40 years at the beginning of each period was the inclusion criterion. Cox regression analyses were performed.
Results: Among over 2500 participants in each, deaths were recorded in 281 and 334 individuals in Periods 1 and 2, respectively, and baseline mean age was 54.6 years and 56.4 years, respectively, in each period. Age-adjusted hazard ratio for mortality in Period 2 remained virtually the same for rural males, rose to borderline significance for urban males and rural females (p=0.06, p=0.09), and increased 1.72-fold for urban females (p=0.006), as compared to Period 1. Whereas males gained an average of 3.8 years of survival in the later period compared with the earlier period, females gained only 1.8 years. This narrowed the difference in mean age at death in favor of women from 2.5 years to 0.5 year. Of 1144 participants to be surveyed in the TARF 2016, 48 were lost to follow-up, 695 were examined, and 39 participants were ascertained to be deceased. In 362 cases, verbal information was obtained regarding health status.
Conclusion: Gain in survival in Turkish women has distinctly stagnated compared with men, and hazard of death has risen significantly for women and urban residents in the past decade, suggesting interaction between female sex and urban residence. Both phenomena require recognition and adoption of appropriate measures.
Sorumlu Yazar: Altan Onat, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |