Treadmill Egzersiz Testinte Gelişen Ventrikül Aritmilerinin Yakın Dönemde Miyokard İnfarktüsü Geçirmiş Hastalarda Miyokard Canlılığı ile İlişkisi
Ayşe Emre PINARLI1, Metin GÜRSÜRER1, Mehmet AKSOY1, Dursun ÜNAL1, Turgut SİBER1, Birsen ERSEK1Siyami Ersek Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi Merkezi, İstanbulEgzersizle gelişen ventrikül aritmilerinin uzun dönemde kötü prognoza sahip koroner arter hastalığı ile ilişkili olduğunun ve bu aritmilerin intravenöz nitral veya başarılı revaskülarizasyon sonrası ortadan kalktığının gösterilmesi, egzersizle gelişen ventrikül aritmilerin infarkt alanında canlı miyokarda işaret ettiğini düşündürmektedir. Bu amaçla, yakın dönemde (<6 ay) miyokard infarktüsü geçirmiş 40 hastaya egzersiz stres testi, koroner anjiyografi ve egzersiz-redistribüsyon-reinjeksiyon TI-201 single photon emission kompüterize tomografi (SPECT) uygulandı. 20 segmentlik model kullanılarak her segmente ait talyum tutulumu 0-3 arası değerler alan skorlama ile değerlendirildi (0=normal; 3=ciddi defekti). Redistribüsyon göstermeyen segmentlerde sirkumferansiyel analiz yöntemi ile kantitatif değrlendirme yapıldı ve TI-201 tutulumunun % 50 veya üzeri olması canlılıkolarak değerlendirildi. Ventrikülografide bölgesel duvar hareketi 7 segmentlik model üzerinden 0-3 arası değerler alan skorlama ile belirlendi (0=normal; 3=diskinezi). Olgular, egzersizle ventrikül aritmisi tespit edilenler (>10 ventriküler ektopik olarak iki gruba ayrıldı. Canlılık, 1. grupta 20 hastada tespit edilirken, 2. grupta sadece 12 hastada a(%60) saptandı (p<0.01). Toplam perfüzyon defekti gösteren segment sayısı (8.0±2.9 ve 6.4±2.6) ve cansız sabit defekt izlenen segment sayısı (3.2±2.2 ve 3.7±1.5) açısından her iki grup arasında anlamlı fark saptanmadı. 1. grupta canlı segment sayısı (redistribuüsyon gösteren veya ?%50 TI-201 tutulumu olan) ise 2. gruptan anlamlı olarak daha fazlaydı (4.8±1.5'a karşı 2.7±2.5, p<0.01). Ayrıca her iki grup arasında koroner arter hastalığı yaygınlığı açısından anlamlı fark bulunmazken, 1. grupta infarktüsle ilgili arteri tıkalı hastalarda distalden kollaterallerle doluşan 2. gruba göre daha iyi olduğu saptandı (p<0.05). Duvar hareketi bozukluğu ise her iki grupta benzer bulunurken (2.9±0.9 ve 3.1±1.0), her iki grupta da sol ventrikül anevrizmasına rastlanmadı. Bu bulgular, yakın dönemde miyokard infarktüsü geçirmiş olgularda egzersizle gelişen ventrikül aritmilerinin canlılık ile yakından ilişkisi olduğunu düşündürmektedir.
Anahtar Kelimeler: Egzersiz ventrikül aritmisi. miyokard canlılığıRelation of Exercise-induced Ventricular Arrhythmias to Myocardial Viability in Recent Q-wave Myocardial Infarction
Ayşe Emre PINARLI1, Metin GÜRSÜRER1, Mehmet AKSOY1, Dursun ÜNAL1, Turgut SİBER1, Birsen ERSEK1The association of exercise-induced ventricular arrhythmias with a form of coronary artery disease that carries a worse long-term prognosis and the suppression of these arrhythmias by intravenous nitrates and after successful revascularization suggest that they might be related to viable myocardium in the infarct area. To investigate this, 40 patients with a recent myocardial infaretion (<6 months). were studied by exercise stress testing, coronary angiography and exercise-redistribution-reinjection thallium single-photon emission computed tomography (SPECT). A 20-segment model and a four-point scoring system were used to express thallium uptake in each segment (normal=0 ;severe defect=3). Myocardial segments containing at least 50% of normal Tl-201 uptake on circumferential analysis were considered viable. Regional wall motion on ventriculography was graded semiquantitatively on a 7-segment model (normal=O; dyskinetic=3). Patients were divided into two groups according to the presence (group 1, n= 20) or absence (group 2, n= 20) of exercise-induced ventricular arrhythmias (>10 ventricular ectopic beats/min). Viability was detected in all 20 patients in group 1. but in only 12 patients in group 2 (p<0.01). There was no significant difference in the total number of segments with perfusion defects (8.0 ± 2.9 and 6.4 ± 2.6). The number of segments with nonviable fixed defects were also comparable between the two groups (3.2 ± 2.2 and 3.7 ± 1.5), whereas the number of viable segments (redistribution or ?50% Tl-201 uptake) were higher in group l compared to group 2 (4.8 ± 1.5 vs 2.5 ± 2.5, p<0.01). There was no significant difference in the extent of underlying coronary artery disease, but retrograde filling by collaterals to the infarct-related artery was significantly better in group 1 compared to group 2 (p<0.05). Wall motion abnormality score was also similar (2.9 ± 0.9 and 3.1 ± 1.0) and no patient had a left ventricular aneurysm. These results suggest that ventricular arrhythmias associated with treadmill exercise testing are closely related to viable myocardium in the infarct area in patients with recent myocardial infarction.
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |