DDDR ve VVIR Pil Modlarının Kardiyak Fonksiyonlar Üzerine Etkisinin Ekokardiyografi ve Egzersiz Testi ile Karşılaştırılması
Ertan ÖKMEN1, İzzet ERDİNLER1, Ahmet AKYOL1, Enis OĞUZ1, Şükrü EKŞİNAR1, F. Tanju ULUFER1Siyami Ersek Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi Merkezi, İstanbulKalıcı kalp pillerinin dolaşım hemodinamisi üzerine yapılan bir çok araştırmada farklı sonuçlar elde edilmiştir. Bunun nedenleri metodoloji, kullamlan protokoller, farklı hasta grup/anmn seçimi, atriyoventriküler (AV) senkroni, hız yamtlan, AV gecikme, ilave kalp hastalıklan mn olması gibi pek çokfaktörden oluşur. Çalışmamızda kalıcı kalp pillerinin DDDR ve W IR nıod/arı arasmda AV senkroninin, korunmuş hız yamtlanmn, ve ekokardiyografiele aortik hız-zaman eniegraline (HZE) göre ayarlanmış olan AV gecikmenin hemodinamik sonuçlarını ekokardiyografi ve egzersiz testi aracılığıyla karşılaştnmayı amaçladık. Yerleştirme süresi 1.5 ay ile 14 ay arasmda değişen, çift odacık/ ı, aktivite sensörlü, hız yanıtlı kalıcı kalp pili olan, yaş ortalanıası 55 (24-71 yaş), 10'u kadın 15 hasta araştırmaya dahil edildi. Kalıcı kalp pili yerleştirme nedenleri 12 hastada AV tam blok, iki hastada hasta sinüs sendromu, bir hastada 2:1 değişken dereceli AV hloktu. Araştırmaya alınan hastaların tümünde kronotropik yetersizlik mevcuttu. Çalışma 1 5'er günlük çapraz kontrollü olarak planlandı ve rastlantısal olarak pil modu DDDR veya W IR şeklinde programlanarak 15. gün sonunda diğer moda geçildi. Kalp pili modları değiştirilmeden ekokardiyografi ve egzersiz testi uygulandı. Egzersiz değerlerinde lter iki kalp pili nıodu arasında toplanı egzersiz süresi (DDDR: 5.36±1 .70 dk., WIR: 4.72±2.50 dk.), nıaksinıal kalp hızına ulaşma süresi (DDDR: 3.37±2.19 dk., VVIR: 3.94±2.46 dk.) ve toparlanma süresi (DDDR: 3.76±2.09 dk., VV IR: 3.00±2.21 dk.) açısmdan anlamlı fark saptannıazken , maksinıal kalp hızı değerleri (DDDR: 121±13 !dk., WIR: 107±13 !dk, p<0.005) ve tansiyon nabız çift çarpımı (DDDR: 22.36±4.30, WIR 18.32±5.40 (bin/ik ölçüde), p<0.005) istatistiksel olarak anlamlı derecede farklı saptandı. Ekokardiyografi değerleri açısmdan ejeksiyon fraksiyon u (EF) (DDDR:% 56±11, WIR:% 50±12, p<0.005), atını hacmi indeksi (AHi) (DDDR: 47±1 1 m/tmı, WIR: 39±12 mllnı2, p<0.005), aortik hız zaman entegra/i (HZE) (DDDR: 0.29, W IR 0.24, p<0.05) parametreleri yönünden DDDR kalp pili ile anlamlı derecede daha iyi sonuçlar elde edildi. Egzersiz değerlerinde maksimal kalp hiZI ve tansiyon nabız çift çarpım dışında her iki kalp pili modunda belirgin fark saptanmaması lı ız yamtlanmn her iki kalp pili modunda da korunnıasma ve egzersiz esnas111da kalp debisinin asıl olarak AV senkroniden çok hı z yamtı ile ilişkili olmasına bağlandı. Ekokardiyografik olarak ise DDDR modu üstiin bulundu. DDDR modu ile sağlanan bu daha iyi sol verlfrikül peıfornıansmm kalıcı kalp pili olan hastalarm günlük maksimale ulaşmayan egzersiz seviyelerini içeren yaşanılannda faydalı olabileceği diişiinüldii.
Anahtar Kelimeler: Kalıcı kalp pili, DDDR, VVIR, ekokardiyografi, egzersiz testi.Evaluation of the Effects of DDDR and VVIR Pacemakers on Cardiac Functions with Exercise Test and Echocardiography
Ertan ÖKMEN1, İzzet ERDİNLER1, Ahmet AKYOL1, Enis OĞUZ1, Şükrü EKŞİNAR1, F. Tanju ULUFER1Studies on the effects of cardiac pacing on the hemodynamics of circulation, have been disparate due to combination of many factors such as methodology, protocols, different patient populations, atrioventricular (AV) synchrony, ra te response, AV delay and associated cardiac disease. This study was planned to compare the hemodynamic effects of AV synchrony, rate response and AV de lay, which was programmed according to velocity time integral (VTI) measured by echocardiography, between DDDR and VVIR pacing modes. ı5 patients (mean age 55 years old; 10 women) with activity sensor and rate responsive dua! chamber pacemakers were included to this study. Pacemaker indications were complete AV block (n=ı2), sick sinus syndrome (n=2) and 2: ı AV b lock w ith varying degrees of block (n=l). The study design was randomized and crossover. Before changing the program, echocardiography and exercise test were performed. In exercise test, the difference was not significant between these two modes when considering total exercise duration (DDDR: 5.36±1.70 min, VVIR: 4.72±2.50 min), period to reach maximal heart rates (DDDR: 3.37±2.ı9 min, VVIR: 3.94±2.46 min) and recovery period (DDDR: 3.76±2.09 min, VVIR:3.002±21 min) but maximal heart rate values (DDDR: 121±13, VVIR: 1 07±13, p<0.005) and blood pressure-heart rate product (DDDR: 22.36±4.30, VVIR: 18.32±5 .40 (x ı 000), p<0.005) w ere significant different. According to echocardiography, ejection fraction (EF) (DDDR: %56±1 1, VVIR: 50± 12, p<0.005); stroke volume index (SVI), (DDDR: 47±11 ml/m2, Türk Kardiyol Dem Arş 1999; 27: 658-661 VVIR: 39±12 ml/m2, p<0.005); velocity time integral (VTI) (DDDR: 0.29, VVIR: 0.24, p<0.05) were better with DDDR pacemaker mode as compared to those obtained with VVIR mode. There were no significant differences in exercise parameters between two pacemaker modes except maximal heart rate and double product, because rate response was preserved. Cardiac output during exereise was related primarily to heart rate, but not AV synchrony. Echocardiographically, DDDR pacemakcr was significantly bcttcr and it is concludcd that this good left ventricular performance obtained by DDDR pacemaker mode may be helpful in the daily life of the patients.
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |