Atriyal Fibrilasyon ve Flatterin Sinüs Ritmine Çevrilmesinde İntravenöz Propafenonun Etkinliği
Ali Serdar FAK1, Hakan TEZCAN1, Oğuz CAYMAZ1, Sena TOKAY1, Şule OKTAY2, Ahmet OKTAY11Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı2Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Farmakoloji Anabilim Dalı
Propafenonun atriyal fibrilasyon ve filatteri sinüs ritmine döndürmede etkili olduğu bilinmektedir. Ancak kontrollü klinik çalışmalarda propafenonun bu konudaki etkinliği hakkında çelişkili sonuçlar bulunmaktadır ve ayrıca ilacın kalp yetmezliği olan hastalardaki güvenliliği tam olarak bilinmemektedir. Bu çalışmada propafenonun atriyal fibrilasyon ve flatterli hastalarda sinüs ritmini sağlamadaki etkinliği ve güvenliliği plasebo kontrollü, randomize, tek kör ve çarpaz karşılaştırmalı olarak değerlendirildi. Akut (<72 saat) ya da kronik (72 saat) atriyal fibrilasyon ya da flatterli 60 hasta çalışmaya alındı. Bu hastalardan 12'sinde NYHA klas III veya IV olmak üzere 28'inde kalp yetmezliği bulunmaktaydı. Hastalar ilk ilaç olarak propafenon (2 mg/kg 10 dakikada intravenöz bolus) ya da plasebo almak üzere randomize edildi. İlk ilaç verilmesinden 60 dakika sonra sinüs ritmi sağlanamadığında ikinci ilaç uygulandı. Hastalar her iki ilaç uygulamasının ardından birer saat süreyle elektrokardiyografik olarak monitorize edildiler ve 15, 30, 45 ve 60. dakikalarda kan basınçları ölçüldü; 12 kanallı yüzeyel EKG'leri ve bir dakikalık ritm şeritleri çekildi. Propafenon alan 59 hastadan 20'si (%34), plasebo alan 50 hastadan ise 4'ü (%8) sinüs ritmine döndü (p<0.001). Propafenonun akut atriyal fibrilasyondaki başarısı % 64.5 (20/31) bulundu. Sinüse dönüş süresi ortalama 15 ± 9 dakika idi. Atriyal flatterli ya da kronik atriyal fibrilasyonlu hastalarda ise propafenon plasebodan daha etkili bulunmadı. NYHA klas III ve IV kalp yetmezliği olan 12 hastanın tümünde kronik atriyal fibrilasyon vardı ve bu hastalardan sinüs ritmine dönen olmadı. Klas II kalp yetmezliği olan 16 hastanın 5'inde aritmi öyküsü akuttu ve bu hastaların 4'ü (%80) sinüs ritmine döndü. Sinüse dönmeyen, ancak geliş kalp hızları 100/dakikanın üzerinde olan hastalarda propafenon ile kalp hızında anlamlı yavaşlama oldu (p<0.0005). Propafenona ait önemli yan etki gelişmedi; kalp yetmezliği olan hastalarda klinik kötüleşme gözlenmedi. Sonuçta, (1) intravenöz bolus propafenonun akut atriyal fibrilsyonu sinüs ritmine döndürmede başarılı olduğu, ancak atriyal flatter ve kronik atriyal fibrilasyon olgularında etkisiz kaldığı; (2) sinüse dönmeyen olgularda kalp hızını anlamlı olarak yavaşlattığı; (3) orta ve ağır derecede kalp yetmezliği olan hastalarda da güvenli olabileceği kanısına varıldı.
Anahtar Kelimeler: Atriyal fibrilasyon, propafenon.Efficacy of Intravenous Propafenone in Converting Atrial Fibrillation and Flutter to Sinus Rhythm
Ali Serdar FAK1, Hakan TEZCAN1, Oğuz CAYMAZ1, Sena TOKAY1, Şule OKTAY2, Ahmet OKTAY112
Propafenone has been claimed to be effective in converting atrial fibrillation and flutter to sinus rhythm. However, controlled clinical trials have reported conflicting results, and data about the safety of propafenone in the setting of heart failure are lacking. The aim of the present study was to evaluate the efficacy and safety of intravenous propafenone in converting atrial fibrillation and flutter to sinus rhythm, in patients with and without heart failure. Sixty patients with acute (<72 h) or chronic (>72 h) atrial fibrillation or flutter were included in a randomized, placebo-controlled, conditional cross-over study. T wenty-eight patients had heart failure of whom 12 were in NYHA class III and IV. Patients received intravenous propafenone (2 mg/kg in 10 min) and placebo subsequently with a 1-h interval if sinus rhythm was not achieved. The patients' rhythm was contiuously monitored for 1 h and a 12-lcad electrocardiogram, a 1-min continuous rhythm strip and vital signs were recorded at baseline and 15, 30, 45 and 60 min after the administration of each drug. Twenty of the 59 patients (34 %) treated with propafenone converted to sinus rhythm while only 4 of the 50 patients (8%) treated with placebo converted (p<0.001). Propafenone was more effective in patients with acute atrial fibrillation with a success rate of 64.5 % (20/31 ). The mean time to conversion was 15 ± 9 min. The conversion rate with propafenone was not significantly different from placebo in patients with atrial flutter and chronic atrial fibrillation. While none of the 12 patients with NYHA Class III or IV heart failure and chronic atrial fibrillation responded to propafenone, 4 of the 5 patients (80%) with NYHA Class II heart failure and acute atrial fibrillation converted to sinus rhythm. Propafenone significantly decreased (p<0.0005 vs placebo) mean ventricular rate in nonresponders with baseline heart rate of more than 100 beats/min. No clinically significant adverse effect occurred. We conclude that (l) intravenous propafenone treatment is effective for converting acute atrial fibrillation, however, it seems unlikely to be beneficial in atrial flutter and in chronic atrial fibrillation, (2) propafenone decreases ventricular rate in nonresponders, (3) single-dose propafenone is relatively safe even in modrate to severe heart failure
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |