Kalp yetersizliği tanısı olan hastalara bakım verenlerin bakım verme yükü ve psikososyal uyumları
Filiz Dirikkan1, Leyla Baysan Arabacı2, Ece Mutlu21Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kardiyoloji Kliniği, İzmir2İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, İzmir
Amaç: Bu çalışma, kalp yetersizliği tanısı olan hastalara bakım verenlerin bakım verme yükü ve hastalığa psikososyal uyumları arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla kesitsel nitelikte tanımlayıcı tipte yapıldı.
Yöntemler: Bir üniversite hastanesinin kardiyoloji kliniğinde 18 Kasım 2015–1 Mart 2016 tarihleri arasında tedavi gören 200 hastanın bakım verenleri ile gerçekleştirilen çalışmada, Tanıtıcı Bilgi Formu, Bakım Verme Yükü Ölçeği (BVYÖ) ve Hastalığa Psikososyal Uyum-Öz Bildirim Ölçeği (PAIS-SR) kullanıldı.
Bulgular: Bakım verenlerin %75’i ilk-orta öğrenim mezunu, %36’sı ev hanımı, %43’ü hastanın eşi, %71’i beş yıl ve daha kısa süredir hastasına bakım vermekte idi. Bakım verenler, kalp yetersizliğini “nefes almada güçlük, yorgunluk-halsizlik, uyuyamama ve el-ayaklarda şişlik” olarak tanımlamaktaydı. İlk tanıyı duyduklarında üzüntü, korku, çaresizlik, şaşkınlık, öfke ve suçluluk yaşadıklarını, bu duygularla sıklıkla kendi kendilerine baş ettiklerini ve %94’ü tanı sonrası yaşamlarında fiziksel, psikolojik, sosyal, mesleki ve ekonomik değişiklikler olduğunu, %74’ü tanı sonrası üzüldüğünü ve olumsuz etkilendiğini belirtti. %71.5’i bakım verme sürecinde güçlükler yaşadığını, %84’ü hastanın bakım ve tedavisi sırasında hastayı kaybetme, hastalık prognozu, ameliyat (nakil-pil), tedaviye uyum gibi nedenlerden dolayı kaygı yaşadığını belirtti. Bakım verme yükü ve hastalığa psikososyal uyum ölçek puanlarının ortalamanın altında olduğu saptandı. Bakım verme yükü ile hastalığa psikososyal uyum ölçeğinin üç alt boyutu arasında orta düzeyde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde ilişki bulundu (p<0.05).
Sonuç: Kalp yetersizliği tanılı bireylere bakım verenler, bakım vermekten dolayı orta düzeyde sıkıntı yaşamakta ve hastalığa orta düzeyde uyum sağlamaktadır. Sağlık bakımına oryantasyon dışında, bakım vermekten dolayı hissedilen sıkıntı arttıkça, hastalığa psikososyal uyum da bozulmaktadır.
The caregiver burden and the psychosocial adjustment of caregivers of cardiac failure patients
Filiz Dirikkan1, Leyla Baysan Arabacı2, Ece Mutlu21Department of Cardiology, Ege University Faculty of Medicine, İzmir, Turkey2Division of Nursing Department of Mental Health and Psychiatry Nursing, İzmir Katip Çelebi University Faculty of Health Sciences, İzmir, Turkey
Objective: This cross-sectional, descriptive study evaluated the relationship between the caregiver burden and the psychosocial adjustment of caregivers to cardiac failure patients.
Methods: Between November 18, 2015 and March 1, 2016, a preliminary information form, the Caregiver Burden Scale, and the Psychosocial Adjustment to Illness Scale were used to assess the caregivers of 200 patients being treated in the cardiology service of a university hospital.
Results: Among the caregivers, 75% were primary or secondary school graduates, 36% were housewives, and 43% were the patients’ spouse. Of the group, 71% had been caring for the patients for 5 years or less. The caregivers described cardiac failure as “difficulty with inhalation, fatigue, asthenia, insomnia, and swelling in the hands and feet.” They reported feelings of sorrow, fear, despair, bewilderment, anger, and guilt when they learned about the diagnosis, and they indicated that they generally managed those feelings by themselves. A total of 94% of the caregivers remarked that after the diagnosis they experienced physical, psychological, social, occupational, or economic changes. Of the respondents,74% felt sad and adversely affected, 71.5% faced difficulties with care provision, and 84% felt anxiety about the possibility of losing the patient while under their care, the disease prognosis, surgery (pacemaker implantation), and adjustment to the treatment. The study participants’ caregiver burden and psychosocial adjustment scale scores were below average. There were moderate statistically significant relationships between 3 subdimensions of the caregiver burden and psychosocial adjustment to illness scales (p<0.05).
Conclusion: The participating caregivers of cardiac failure patients described moderate difficulties due to caregiving and adjusting to the illness. It was determined that as the distress felt due to caregiving increased, psychosocial adjustment to illness deteriorated.
Sorumlu Yazar: Filiz Dirikkan, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |