Türkiye’deki kalp yetersizliği prevalansı ve öngördürücüleri: HAPPY çalışmasıMuzaffer Degertekin1, Çetin Erol2, Oktay Ergene3, Lale Tokgözoğlu4, Mehmet Aksoy5, Mustafa Kemal Erol6, Mehmet Eren7, Mahmut Şahin8, Elif Eroğlu1, Bülent Mutlu9, Ömer Kozan101Yeditepe Üniversitesi Hastanesi Kardiyoloji Bölümü, İstanbul 2Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji, Ankara 3Atatürk Eğitim Araştırma Hastanesi Kardiyoloji Bölümü, İzmir 4Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Bölümü, Ankara 5Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Bölümü, Gaziantep 6Mehmet Akif Ersoy Ersoy Hastanesi, Kardiyoloji Bölümü, İstanbul 7Siyami Ersek Göğüs Kalp Ve Damar Hastalıkları Hastanesi, Kardiyoloji Bölümü, İstanbul 819 Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Bölümü, Samsun 9Marmara Universitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Bölümü, İstanbul 10Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Bölümü
Amaç: Bu çalışmada, ekokardiyografi ve N-terminal pro B tipi natriüretik peptid (NT-proBNP) yöntemleri kullanılarak, Türkiye’de yaşayan erişkinlerde kalp yetersizliği (KY) prevalansı ve risk faktörleri araştırıldı. Çalışma planı: Çalışmaya, rastgele seçilen ≥35 yaş 4650 erişkin alındı. Boy, kilo, bel ve kalça çevresi, kan basıncı ölçümü yapıldı, 12 derivasyonlu elektrokardiyografileri (EKG) alındı. İleri yaş, hipertansiyon (HT), diabetes mellitus (DM), obezite, kronik böbrek yetersizliği (KBY) araştırıldı. Hertürlü kalp hastalığı öyküsü, anormal EKG veya NT-proBNP ≥120 pg/ml olması ekokardiyografi endikasyonu kabul edildi. Sol ventrikül sistolik ve/veya diyastolik disfonksiyonu saptananlar veya NT-proBNP ≥2000 pg/dl ölçülenlerde fonksiyonel kapasite ≥NYHA sınıf II ise KY; NYHA sınıf I ise asemptomatik SV disfonksiyonu (ASVD) grubu olarak sınıflandırıldı. Bulgular: Erişkinlerde KY ve ASVD prevalansı mutlak değerleri sırasıyla %2.9 ve %4.8; tahmini değerleri ise sırasıyla %6.9 ve %7.9 idi. İleri yaş, erkek cinsiyeti, kalp hastalığı öyküsü, HT, KBY ve KY’nin bağımsız belirteçleri idi. Ejeksiyon fraksiyonu (EF) <%50 olanlarda KY prevalansı erkeklerde, EF ≥%50 olanlarda ise kadınlarda daha yüksekti. Genel toplamda KY ve ASVD prevalansı her iki cinsiyet arasında benzerdi. Sonuç: Türkiye’de erişkin KY ve ASVD prevalansı, daha genç bir nüfus barındırmasına karşın batılı ülkelerden daha yüksektir. Diğer üllkeler için kanıtlanmış KY risk faktörleri ülkemiz için de geçerlidir. KY ve ASVD popülasyonları benzer demografik özellikler ve risk faktörlerine sahiptir. ASVD’nin erken tanı ve tedavisi ile KY’ye ilerlemesinin engellenmesi ülkemizdeki KY prevalansını anlamlı olarak azaltacaktır. Anahtar Kelimeler: Biyolojik belirteç, ekokardiyografi, kalp yetersizliği/epidemiyoloji/etyoloji; natriüretik peptid, beyin/kan; Türkiye/epidemiyoloji
Heart failure prevalence and predictors in Turkey: HAPPY studyMuzaffer Degertekin1, Çetin Erol2, Oktay Ergene3, Lale Tokgözoğlu4, Mehmet Aksoy5, Mustafa Kemal Erol6, Mehmet Eren7, Mahmut Şahin8, Elif Eroğlu1, Bülent Mutlu9, Ömer Kozan101Yeditepe University Hospital Department of Cardiology, Istanbul, Turkey 2Ankara University Faculty of Medicine, Department of Cardiology, Ankara, Turkey 3Atatürk Heart And Research Hospital Department of Cardiology, Izmir, Turkey 4Hacettepe University Faculty of Medicine, Department of Cardiology, Ankara, Turkey 5Gaziantep University Faculty of Medicine, Department of Cardiology, Gaziantep, Turkey 6Mehmet Akif Ersoy Ersoy Heart And Research Hospital Department of Cardiology, İstanbul, Turkey 7Siyami Ersek Heart And Research Hospital Department of Cardiology, İstanbul, Turkey 819 Mayıs University Faculty of Medicine, Department of Cardiology, Samsun, Turkey 9Marmara University Faculty of Medicine, Department of Cardiology, Istanbul, Turkey 10Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, Department of Cardiology, Istanbul, Turkey
Objectives: The aim of this study was to determine the prevalence of heart failure (HF) in adult residents of Turkey based on echocardiography and N-terminal B type natriuretic factor. Study design: 4650 randomly selected residents aged ≥35 years were enrolled. Height, weight, waist and hip circumference, and blood pressure measurements were taken, and a 12-lead ECG was performed. Advanced age, hypertension (HT), diabetes mellitus (DM), obesity, and chronic renal failure (CRF) were assessed. History of any heart disease, any abnormal ECG, or an NT-proBNP ≥120 pg/mL was accepted as echocardiography indication. Patients with systolic and/or diastolic dysfunction, or NT-proBNP ≥2000 pg/mL were classified as having HF if their functional capacity was NYHA ≥Class II, and were classified as having asymptomatic left ventricular dysfunction (ASVD) if their functional capacity was NYHA Results: The absolute and estimated prevalences were 2.9% and 6.9% for HF, and 4.8% and 7.9% for ASVD, respectively. Advanced age, male gender, history of heart disease, HT and CRF were independent predictors of HF. In patients with ejection fraction (EF) <50%, HF prevalence was higher in men, while HF prevalences were higher in women when EF≥50%. In global sum, HF and ALVD prevalence were similar in male and females. Conclusion: The prevalences of HF and ASVD are higher in Turkey when compared with western countries, despite a younger Turkish population. The established predictors of HF are valid for Turkey as well. There is a significant ASVD population in Turkey with similar characteristics and risk factors to HF. Focusing on the early detection and treatment of ASVD may prevent the progression to HF, and therefore would decrease the prevalence of HF in Turkey. Keywords: Biological markers, echocardiography, heart failure/epidemiology/etiology; natriuretic peptide, brain/blood; Turkey/epidemiology
Muzaffer Degertekin, Çetin Erol, Oktay Ergene, Lale Tokgözoğlu, Mehmet Aksoy, Mustafa Kemal Erol, Mehmet Eren, Mahmut Şahin, Elif Eroğlu, Bülent Mutlu, Ömer Kozan. Heart failure prevalence and predictors in Turkey: HAPPY study. . 2012; 40(4): 298-308
Sorumlu Yazar: Muzaffer Degertekin, Türkiye |
|