Son dönem böbrek hastalarında hemodiyaliz etkinliğinin ventriküler repolarizasyon üzerine etkisi
Belma Kalaycı1, Engin Onan2, Saime Paydaş2, Bülent Kaya2, Ülkü Adam2, Serkan Besli2, Süleyman Kalaycı3, Fürüzan Köktürk11Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Bölümü, Zonguldak2Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Dahiliye Bölümü, Adana
3Atatürk Devlet Hastanesi, Kardiyoloji Bölümü, Zonguldak
Amaç: Ventriküler repolarizasyon belirteçleri ventriküler aritmileri ve kardiyak arresti öngörebilir. Bu çalışma hemodiyaliz hastalarında hemodiyaliz seansının ve hemodiyaliz etkinliğinin akut etkilerinin ventiküler repolarizasyon üzerine etkisini araştırmayı amaçlamıştır.
Yöntemler: İki üniversite hastanesinde gerçekleştirilen çalışma kesitsel olarak düzenlendi, 83 hemodiyaliz hastasında ventriküler repolarizasyon belirteçleri hemodiyaliz seansının öncesinde ve sonrasında ölçüldü. Bunlar: QT, QTc, QT minimum, QT maksimum, QT dispersionu (QTd), Tp-e intervali ve Tp-e/QT. İkinci jenerasyon Daugirdas formülü ile hesaplanan Kt/V diyaliz etkinliğini yansıtır. Hastalar Kt/V değerine göre grup 1 ≤1.6 standart diyaliz dozu olarak ve grup 2 >1.6 yüksek diyaliz doz alarak ikiye ayrıldı.
Bulgular: Otuz altı hasta grup 1’de ve 47 hasta grup 2’deydi. Kadın hastalar istatistiksel açıdan anlamlı olarak grup 2’de daha fazlaydı (p=0.016). Hemodiyaliz sonrası kalp hızı arttı ve kan basıncı azaldı, QT, QTc, QT maksimum, QTd, Tpe intervali ve Tpe/QT ise hemodiyaliz seansı sonrasında uzuyordu (p<0.05). Ventriküler repolarizasyon belirteçleri iki grup arasında benzer bulundu. Diyabetik hastalarda da ventriküler repolarizasyon belirteçleri Kt/V değerlerinden etkilenmiyordu.
Sonuç: Hemodiyaliz seansı hemodiyaliz etkinliğinden bağımsız olarak ventriküler repolarizasyon parametrelerini uzattığı için hemodiyaliz hastalarında kardiyak arest için bir risk faktörü olabilir. Yüksek hemodiyaliz dozu kalp için her zaman en iyisi olmayabilir.
The effect of hemodialysis adequacy on ventricular repolarization in end-stage kidney disease
Belma Kalaycı1, Engin Onan2, Saime Paydaş2, Bülent Kaya2, Ülkü Adam2, Serkan Besli2, Süleyman Kalaycı3, Fürüzan Köktürk11Department of Cardiology, Zonguldak Bülent Ecevit University Faculty of Medicine, Zonguldak, Turkey2Department of Internal Diseases, Çukurova University Faculty of Medicine, Adana, Turkey
3Department of Cardiology, Zonguldak Atatürk State Hospital, Zonguldak, Turkey
Objective: Ventricular repolarization (VR) markers may predict ventricular arrhythmias and cardiac arrest. The aim of this study was to investigate the acute effects of a hemodialysis (HD) session and HD adequacy on VR markers in HD patients.
Methods: This cross-sectional study was conducted at 2 university hospitals with 83 patients and VR markers were measured before and after an HD session: QT, QTc, QT minimum, QT maximum, dispersion of QT (QTd), T-peak to T-end (Tp-e) interval, and Tp-e/QT. Kt/V measurements calculated using the second generation Daugirdas formula were used to indicate dialysis adequacy. The patients were divided into 2 groups according to the Kt/V value. Group 1 patients had a Kt/V of ≤1.6 with a standard dialysis dose, and Group 2 comprised those with a measurement of >1.6 with a high dialysis dose.
Results: There were 36 patients in Group 1 and 47 patients in Group 2. There were statistically significantly more female patients in Group 2 (p=0.016). After an HD session, heart rate increased, blood pressure decreased, and the QT, QTc, QT maximum, QTd, Tp-e interval, and Tp-e/QT were prolonged (p<0.05). The VR markers measured were similar in the 2 groups. VR markers were not significantly different in diabetic patients.
Conclusion: HD may be a risk factor for cardiac arrest because of prolonged VR parameters, independent of HD adequacy. A high dialysis dose may not always be best for the heart.
Sorumlu Yazar: Belma Kalaycı, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |