Türk Atriyal Fibrilasyon (TAF) Çalışması Non-valvüler Atriyal Fibrilasyonlu Hastalarda Antikoagülan ve Aspirin'in Tromboembolik Risk Üzerine Etkilerinin Karşılaştırıldığı Çokmerkezli, Randomize Çalışma
Zerrin YİĞİT1İstanbul Üniversitesi Kardiyoloji EnstitüsüAtriyal fibrilasyon 60 yaşın üzerinde prevalansı %6'ya kadar ulaşan, beraberinde artmış tromboemboli riskini getiren kardiyak bir aritmidir. Nonvalvüler atriyal fibrilasyonlu (NVAF) olgularda, Türkiye'de tromboembolik komplikasyonları önlemek amacıyla antikoagülan tedavinin uygulanabilirliğini ve alternatif tedavi olarak aspirinin değerini araştırmak istedik. Çalışmaya İstanbul, Ankara ve İzmir'den 8 merkez katıldı. Çalışma 1 Nisan 1995 tarihinde başladı ve 1 Haziran 1997 tarihinde hasta alımına son verildi. Olgular en az bir yıl süre ile izlendiler. Çalışmaya 735 NVAF'lu hasta alındı. 281'i aspirin, 223'ü coumadine ve 231'i kontrol grubuna randomize edildi. Ancak protokol ihlali nedeniyle olguların 376'sı çalışmadan çıkarıldı, 359 olgu (119'u aspirin, 120'si coumadine ve 120'si kontrol) değerlendirmeye alındı. Antikoagülan grubuna protrombin zamanı (PT) normalin 1.5-2 katı, INR 2-2.5 arasında olacak şekilde coumadine (Coumadin-Eczacıbaşı) tablet, aspirin grubuna günde 300mg aspirin (Coraspin-Bayer) verildi. Coumadine grubundaki olgular aylık PT kontrolleri ile, aspirin ve kontrol gruplarındaki olgular üçer aylık kontroller ile izlendiler. Aspirin grubunda 7 (%5.9) olguda, coumadine grubunda 1 (%0.8) olguda ve kontrol grubunda 12 (%10.0) olguda tromboembolik olay gelişti. Kontrol grubuna göre coumadine grubunda tromboemboli sıklığı anlamlı olarak azdı (p=0.008). Aspirin grubu ile coumadine grubu arasında tromboembolik olay sıklığı açısından anlamlı fark saptanmamasına karşın, kontrol grubu ile de aralarında anlamlı fark yoktu. Tromboembolik olay sıklığında, coumadin grubunda kontrol grubuna göre %94 risk azalması saptandı. Aspirin grubunda, kontrola göre anlamlı bir fark bulunmamakla birlikte kontrol grubuna göre %46 emboli riskinde azalma görüldü. Kanama açısından değerlendirildiğinde aspirin ve kontrol gruplarında birer majör kanama saptanmasına karşın (%0.8), coumadine grubunda 5 majör kanama (%4.2) oldu. Üç grup arasında anlamlı fark saptanmadı. Tedavi gruplarında ölüm dağılımı incelendiğinde izleme süresi içinde toplam 25 ölüm görüldü. Bunların 12'si (%10.8) aspirin, 7'si (%5.8) coumadin ve 6'sı (%5.0) kontrol grubundaydı. Üç grup arasında anlamlı fark bulunmadı. Sonuç olarak atriyal fibrilasyonlu hastalarda tromboemboli riskini azaltmada tercih edilecek ilaç coumadine olmalıdır. Ancak emboli riskini %46 azalttığı göz önüne alınarak ülkemiz koşullarında, coumadine kullanılamadığı durumlarda, aspirin atriyal fibrilasyonlu hastalarda tromboembolik riski azaltmada alternatif bir tedavi olabilir.
The Turkish Atrial Fibrillation Study
Zerrin YİĞİT1Atrial fibrillation (AF), the prevalence of which reaches 6% in those aged over 60 years, carries an increased risk of thromboembolism. We studied the applicability of anticoagulant therapy and the value of aspirin as an alternative therapy in preventing thromboembolic complications in patients with AF in Turkey. The study included 8 centers from İstanbul, Ankara and İzmir. It started on April 1, 1995, and patient enrolment was terminated on June 1, 1998. The cases were followed-up for at least one year. Seven-hundred and thirty-five patients were included in the study. Two-hundred and thirty-one patients were randomized to aspirin, 223 to coumadine and 231 patients were in the control group. Due to violation of the protocol, 376 cases were eventually excluded from the study. The remaining 359 cases (119 aspirin, 120 coumadine and 120 control) were taken into assessment. The patients in the anticoagulant group received coumadine (Coumadine-Eczacıbaşı) tablets so as to maintain a prothrombin time (PT) 1.5-2 times the normal, an INR between 2-2.5. The aspirin group received 300 mg/day (Coraspin-Bayer). The patients in the coumadine group were followed up every month with PT check, and the ones in the aspirin and the control groups were followed up every 3 months. Thromboembolism occurred in 7 (5.9%) cases in the aspirin group, in 1 (0.8%) case in the coumadine group and in 12 (10.0%) cases in the control group. With respect to the control group, the frequency of thromboembolic events in the coumadine group was significantly lower (p=0.008). No significant difference existed between the frequency of thromboembolic events in the aspirin and the coumadine groups, nor between the control and aspirin groups. There was a 94% decreased risk of thromboembolism in the coumadine group in comparison to the control group. In the aspirin group, though not significantly different, there was a 46% decrease in the risk of emboli as compared to the control group. There was 1 case (0.8%) of major bleeding each in the aspirin and the control group; 5 cases of major bleeding (4.2%) was found in the coumadine group. When the distribution of deaths was analysed among the treatment groups, a total of 25 deaths (6.9%) was observed. Twelve (10.8%) of these were in the aspirin group, 7 (5.8%) in the coumadine group, 6 (5.0%) in the control group. There was no significant difference in terms of mortality among the groups. Thus, in order to decrease the risk of thromboembolic events in patients with AF, the preferred drug should be coumadine. However, considering that aspirin probably decreased the risk of emboli substantially, aspirin 300 mg/day may well be given to patients with AF when use of coumadine is not feasible or practical.
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |