. 2010; 38(4): 250-257

Kardiyojenik şokla başvuran ST yükselmeli miyokart enfarktüslü hastalarda primer perkütan koroner girişim: Prognoz ve hastane içi mortalitenin belirleyicileri

Mehmet Ergelen1, Hüseyin Uyarel2, Emre Akkaya1, Ersin Yıldırım1, Duygu Ersan1, Deniz Demirci1, Ceyhan Türkkan1, Nurten Sayar1, Şükrü Akyüz1, Tuna Tezel1
1Dr Siyami Ersek Göğüs Kalp Ve Damar Cerrahisi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Kardiyoloji Kliniği, İstanbul
2Balıkesir Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Kliniği, Balıkesir

Amaç: Bu çalışmada, kardiyojenik şokla başvuran ST yükselmeli miyokart enfarktüslü (STYME) hastalarda primer perkütan koroner girişimin (PKG) etkinliği ve sonuçları değerlendirildi.
Ça­lış­ma pla­nı: Çalışmaya STYME’ye bağlı kardiyojenik şok nedeniyle primer PKG uygulanan ardışık 91 hasta (66 erkek, 25 kadın; ort. yaş 61±11) alındı. Tüm klinik ve anjiyografik verilerle birlikte hastane içi ve uzun dönem sonuçlar geriye dönük olarak toplandı. Olgular, hastane içi dönemde mortalite gelişen (n=59, %64.8) ve gelişmeyen (n=32, %35.2) hastalar olarak iki gruba ayrıldı.
Bul­gu­lar: Hastane içi mortalite gelişen grupta yaş (ort. 62.7±11.1 ve 57.7±11.4; p=0.04) ve diabetes mellitus (DM), renal yetersizlik ve miyokart enfarktüsü öyküsü sıklığı daha yüksekti. Çoklu damar hastalığı (p=0.004) ve sirkumfleks arter tutulumu (p=0.03) mortalite gelişen grupta; tirofiban (p=0.02) ve stent kullanımı (p=0.007) sağkalım grubunda daha yüksek orandaydı. İşlem başarısı mortalite gelişen grupta anlamlı derecede düşük bulundu (%39 ve %84.4%; p<0.001). Yaşayan 32 hastanın ortanca 26 aylık takibi sırasında yalnızca üç hastada (%9.4) kardiyovasküler ölüm görüldü. Çokdeğişkenli analizde, başarısız işlem (odds oranı 7.2, %95 güven aralığı 1.77-29.27; p=0.006) ve DM (odds oranı 3.92, %95 güven aralığı 1.13-13.62; p=0.03) hastane içi mortalitenin bağımsız belirleyicileri olarak bulundu.
So­nuç: Hastane mortalitesi, STYME ve kardiyojenik şokun birlikte görüldüğü olgularda oldukça yüksektir. Başarılı primer PKG, bu hastalarda hastane mortalitesini yarı yarıya azaltmaktadır. Ayrıca, başarısız işlem ve DM hastane içi mortalitenin bağımsız belirleyicileridir.

Anahtar Kelimeler: Anjiyoplasti, translüminal, perkütan koroner, hastane mortalitesi; miyokart enfarktüsü/tedavi/komplikasyon; prognoz; şok, kardiyojenik/tedavi/mortalite


Primary percutaneous coronary intervention in patients admitted with cardiogenic shock and ST-elevation myocardial infarction: prognosis and predictors of in-hospital mortality

Mehmet Ergelen1, Hüseyin Uyarel2, Emre Akkaya1, Ersin Yıldırım1, Duygu Ersan1, Deniz Demirci1, Ceyhan Türkkan1, Nurten Sayar1, Şükrü Akyüz1, Tuna Tezel1
1Dr Siyami Ersek Thoracic and Cardiovascular Surgery Center, Training and Research Hospital, Cardiology Department, Istanbul, Turkey
2Balıkesir University Medical School of Medicine, Cardiology Department Balıkesir, Turkey

Objectives: We investigated the efficacy and outcome of primary percutaneous coronary intervention (PCI) in patients admitted with cardiogenic shock and ST-elevation myocardial infarction (STEMI).
Study design: We reviewed 91 consecutive patients (66 males, 25 females; mean age 61±11 years) treated with primary PCI for cardiogenic shock due to STEMI. All clinical, angiographic data, and in-hospital and long-term outcomes were collected. The patients were classified into two groups depending on the presence (n=59, 64.8%) or absence (n=32, 35.2%) of in-hospital mortality.
Results: Hospital nonsurvivors were older (mean age 62.7±11.1 vs. 57.7±11.4 years; p=0.04) and exhibited higher frequencies of diabetes mellitus (DM), renal failure, and history of myocardial infarction. Multi-vessel disease (p=0.004) and circumflex artery involvement (p=0.03) were more frequent and the rates of tirofiban administration (p=0.02) and stenting (p=0.007) were lower in nonsurvivors. Procedural success rate was substantially lower in nonsurvivors (39% vs. 84.4%; p<0.001). Of 32 survivors, cardiovascular mortality occurred in only three patients (9.4%) during a median follow-up of 26 months. In multivariate regression analysis, unsuccessful procedure (OR 7.2, 95% CI 1.77-29.27; p=0.006) and DM (OR 3.92, 95% CI 1.13-13.62; p=0.03) were the independent predictors of in-hospital mortality.
Conclusion: Mortality rate is considerably higher and successful procedure yields a two-fold decrease in in-hospital mortality in patients with cardiogenic shock complicated by STEMI. Unsuccessful procedure and DM represent as two independent predictors of in-hospital mortality.

Keywords: Angioplasty, transluminal, percutaneous coronary, hospital mortality; myocardial infarction/therapy/complications; prognosis; shock, cardiogenic/therapy/mortality; stents


Mehmet Ergelen, Hüseyin Uyarel, Emre Akkaya, Ersin Yıldırım, Duygu Ersan, Deniz Demirci, Ceyhan Türkkan, Nurten Sayar, Şükrü Akyüz, Tuna Tezel. Primary percutaneous coronary intervention in patients admitted with cardiogenic shock and ST-elevation myocardial infarction: prognosis and predictors of in-hospital mortality. . 2010; 38(4): 250-257

Sorumlu Yazar: Mehmet Ergelen, Türkiye


ARAÇLAR
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder

Benzer makaleler
Google Scholar