İdiyopatik dilate kardiyomiyopatili hastalarda karvedilol tedavisinin koroner akım rezervine etkisi
Mustafa Çalışkan1, Özgür Çiftçi1, Hakan Güllü1, Haldun Müderrisoğlu21Başkent Üniversitesi, Kadiyoloji Anabilim Dalı, Konya, Turkey2Başkent Üniversitesi, Kadiyoloji, Ankara, Turkey
Amaç: İdiyopatik dilate kardiyomiyopatili (İDK) hastalarda, vazodilatatör etkili, selektif olmayan bir beta-bloker olan karvedilolun koroner akım rezervine (KAR) etkisi araştırıldı.
Çalışma planı: Çalışmada İDK’li ardışık 24 hasta (17 erkek, 7 kadın; ort. yaş 57±11) değerlendirildi. Klinik ve hemodinamik stabilizasyonun sağlanmasının ardından, her hastada transtorasik ekokardiyografi ve KAR ölçümleri yapıldı ve karvedilol tedavisine (günde 2 kez 3.125 mg) başlanarak hedef doz olan günde iki kez 25 mg’ye çıkıldı. Yirmi üç hastada ortalama 11±3 hafta içinde hedef doza ulaşıldı. Ortalama 19±3 hafta uygulanan karvedilol tedavisinden sonra ekokardiyografi tekrarlandı ve başlangıçtaki ve dipiridamol infüzyonu sonrasındaki bulgular kaydedildi. Elde edilen klinik ve ekokardiyografik bulgular, atipik göğüs ağrısı nedeniyle incelenen 23 hastadan (13 erkek, 10 kadın; ort. yaş 55±4) oluşan kontrol grubuyla karşılaştırıldı.
Bulgular: Kontrol grubuyla karşılaştırıldığında, İDK’li grupta sol ventrikül diyastol sonu ve sistol sonu hacimleri, sol ventrikül kütle indeksi ve izovolümik gevşeme zamanı anlamlı derecede yüksek, ejeksiyon fraksiyonu anlamlı derecede düşük bulundu. Karvedilol tedavisinden önce, İDK’li grupta başlangıç diyastolik zirve akım hızı (DZAH) anlamlı derecede yüksek, KAR anlamlı derecede düşük idi; hiperemik DZAH ise iki grupta benzerdi. Karvedilol tedavisinden sonra sol ventrikül sistol sonu volümü anlamlı düşüş, ejeksiyon fraksiyonu anlamlı artış gösterdi. Başlangıç ve hiperemik DZAH değerlerinde görülen hafif düşüş anlamlı değildi; KAR’da ise düzelme görülmedi. Sonucu etkilemesi olası hız-basınç ürünü değerleri kovaryans analiziyle etkisizleştirilmesine rağmen, tedavi öncesi ve sonrası KAR değerlerinde değişme olmadı.
Sonuç: Karvedilol tedavisinin İDK’li hastalarda koroner mikrovasküler fonksiyonları düzeltici etkisi yoktur.
The effect of carvedilol therapy on coronary flow reserve in patients with idiopathic dilated cardiomyopathy
Mustafa Çalışkan1, Özgür Çiftçi1, Hakan Güllü1, Haldun Müderrisoğlu21Department of Cardiology, Medicine Faculty of Başkent University, Konya2Department of Cardiology, Medicine Faculty of Başkent University, Ankara
Objectives: We evaluated the effect of carvedilol, a nonselective beta-blocker with vasodilating action, on coronary flow reserve (CFR) in patients with idiopathic dilated cardiomyopathy (IDC).
Study design: Twenty-four patients (17 males, 7 females; mean age 57±11 years) with IDC were consecutively enrolled. After obtaining clinical and hemodynamic stabilization, transthoracic echocardiography was performed including CFR measurement and carvedilol therapy was initiated with 3.125 mg twice daily and titrated to a target dose of 25 mg twice daily. Twenty-three patients reached the target dose in a mean of 11±3 weeks. The mean duration of carvedilol therapy was 19±3 weeks, after which echocardiography was repeated and findings were recorded at baseline and after dipyridamole infusion. Clinical and echocardiographic findings were compared with those of 23 age- and sex-matched patients (13 males, 10 females; mean age 55±4 years) with atypical chest pain.
Results: Compared to the control group, left ventricular end-diastolic and end-systolic volumes, left ventricular mass index, and isovolumic relaxation time were significantly higher and ejection fraction was significantly lower in the IDC group. Before carvedilol therapy, patients with IDC had a significantly higher baseline diastolic peak flow velocity (DPFV) and a significantly lower CFR; however, hyperemic DPFV was similar in the two groups. After carvedilol therapy, left ventricular end-systolic volume decreased significantly and ejection fraction increased significantly. Decreases in baseline DPFV and hyperemic DPFV were slight and there was no improvement in CFR. Even after elimination of the confounding effect of ratepressure product using analysis of covariance, pre- and post-treatment CFR remained similar.
Conclusion: Carvedilol therapy does not improve coronary microvascular functions in patients with IDC.
Sorumlu Yazar: Özgür Çiftçi, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |