Saf Mitral Darlığı Olan Hastalarda Digoksin ve Verapamilin Kalp Hızı, Pulmoner Arter ve Pulmoner Wedge Basınçları Üzerine Etkileri
Emrullah BAŞAR1, Servet ÇETİN1, Ali ERGİN1, Namık Kemal ERYOL1, Ahmet H.KÖKER1Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı, KayseriSaf mitral darlıklı 30 hastada digital ve verapamilin kalp hızı, ortalama pulmoner arter basıncı ve pulmoner wedge basıncı üzerine etkileri araştırıldı. Onbeş hasta (6 atriyal fibrilasyon, 9 sinüs ritm) digital grubunu, 15 hastada (8 atriyal fibrilasyon, 7 sinüs ritm) verapamil grubunu oluşturdu. Hastalara sağ kateter yapılarak ortalama pulmoner arter basıncı, pulmoner wedge basıncı ve kalp hızları kaydedildi. İlaçlar intravenöz verildikten ve 7 günlük oral tedaviden sonra ölçümler tekrarlandı. Sinüs ritmindeki hastalarda digoksin ile kalp hızı, ortalama pulmoner arter basıncı ve pulmoner wedge basıncında anlamlı değişiklik olmadı (p>0.05). Verapamil grubundaki sinüs ritmli hastalarda kalp hızındaki düşme anlamsız (p>0.05), ortalama pulmoner arter basıncındaki düşme anlamlı (p<0.05) bulunurken, pulmoner wedge basıncı intravenöz ilaçtan sonra anlamsız (p>0.05) oral tedaviden sonra anlamlı (p<0.05) düşüş gösterdi. Atriyal fibrilasyonda digoksinle kalp hızındaki düşme anlamlı (p<0.05) bulunurken ortalama pulmoner arter basıncı ve pulmoner wedge basıncındaki düşme anlamsızdı (p>0.05). Atriyal fibrilasyonlularda verapamil ile kalp hızında ve ortalama pulmoner arter basıncında düşme istatistiksel olarak anlamlıydı (sırasıyla p<0.001, p<0.05). Pulmoner wedge basıncında ise intravenöz ilaçtan sonra anlamlı düşme olurken (p<0.05) oral tedaviden sonraki azalma daha da belirgindi (p<0.01). Bu sonuçlarla, saf mitral darlıklı hastalarda hastanın ritmi ister atriyal fibrilasyon isterse sinüs ritmi olsun verapamilin kalp hızını, pulmoner arter ve pulmoner wedge basıncını azaltmada digoksinden daha etkili olduğunu söyleyebiliriz.
Anahtar Kelimeler: Digoksin, mitral stenozu, pulmoner arter basıncı, verapamilThe Effect of Digoxin and Verapamil on Heart Rate, Pulmonary Artery and Pulmonary Wedge Pressure in Patients with Pure Mitral Stenosis
Emrullah BAŞAR1, Servet ÇETİN1, Ali ERGİN1, Namık Kemal ERYOL1, Ahmet H.KÖKER1The effect of verapamil and digoxin on heart rate, mean pulmonary artery pressure and pulmonary wedge pressure was investigated in patients with pure mitral stenosis. Both groups consisted of 15 patients (6 atrial fibrillation, 9 sinus rhythm in the digoxin group; 8 atrial fibrillation, 7 sinus rhythm in the verapamil group). Heart rate, pulmonary artery pressure and pulmonary wedge pressure were remeasured after intravenous administration and 7 days of oral treatment. In patients with sinus rhythm there was no significant change in mean pulmonary artery pressure, pulmonary wedge pressure and heart rate after digoxin treatment (p>0.05). Although, there was no significant decrease in heart rate with verapamil treatment in patients with sinus rhythm (p>0.05), mean pulmonary artery pressure decreased significantly (p<0.05). In this group pulmonary wedge pressure did not show any significant decrease after intravenous verapamil therapy, but it declined remarkably after 7 days of oral therapy (p<0.05). Although digoxin caused significant reduction in heart rate in patients with atrial fibrillation (p<0.05), the decreases in mean pulmonary artery pressure and pulmonary wedge pressure were not significant. The heart rate diminished with verapamil in patients with atrial fibrillation (p<0.01). In this group, pulmonary artery pressure and pulmonary wedge pressure showed a significant decrease, to. Our study shows that verapamil is more effective than digoxin for reducing heart rate, mean pulmonary artery pressure and pulmonary wedge pressure in patients with pure mitral stenosis who are either in sinus rhythym or in atrial fibrillation.
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |