Mitral Darlığı Olan Sinüs Ritmindeki Hastalarda Perkütan Mitral Balon Valvüloplasti Sonrası Erken Dönemde Atriyal Refrakterliğin Değerlendirilmesi

Soylu, Mustafa; Demir, Ahmet Duran; Özdemir, Özcan; Topaloğlu, Serkan; Aras, Dursun; Duru, Erdal; Korkmaz, Şule; Şaşmaz, Ali

Mustafa Soylu¹, Ahmet Duran Demir¹, Özcan Özdemir¹, Serkan Topaloğlu¹, Dursun Aras¹, Erdal Duru¹, Şule Korkmaz¹, Ali Şaşmaz¹

Türkiye Yüksek ihtisas Hastanesi Kardiyoloji Kliniği, Ankara

Kronik atriyal gerilme ve romatizmal enflamatuvar aktivite, atriyal dilatasyon ve kardiyak iletimde yavaşlamaya bağlı olarak atriyal fibrilasyona (AF) duyarlılığı artırır. Bu çalışmanın amacı, mitral darlığı olan sinüs ritmindeki hastalarda perkütan mitral balon valvüloplasti (PMBV) sonrası erken dönemde kronik atriyal gerilmedeki değişikliğin atriyal refrakterlik üzerindeki etkilerini araştırmaktır. Çalışmaya alınan 25 hastada PMBV sonrası atriyal effektif refrakter periodlar (AERP), AERP dispersiyonu ve interatriyal ileti zamanlarının yanı sıra pulmoner arter basıncı (PAB), sol atriyal (LA) basınç, sağ atriyal (RA) basınç, ortalama mitral diyastolik gradiyent ve mitral kapak alanındaki değişimler değerlendirilmiştir. PBMC sonrası ortalama diyastolik gradiyent (14.5 ±2.6 - 2.8 ±1.3 mmHg, p< 0.001), PAB (53.1 ±12.6 - 35.7 ±8.9 mmHg, p< 0.001), ortalama RA (6.2 ±1.0 - 4.9 ±0.4, p=0.03), ve LA basınçlarında (25.7 ±4.3 - 12.5 ±2.6 mmHg, p< 0.001), ve LA çapında (6.2 ±1.0 - 4.9 ±0.4, p=0.03) belirgin azalma görülmüştür. Yüksek sağ atriyum (HRA), distal koroner sinüs (DCS), sağ posterolateral (RPL) AERP? lerde artma (216.1 ±15.0- 251.1 ±17.1; 226.7 ±17.5 - 269.5 ±24.8, 207.6 ±20.4 - 259.2 ±20.7 msn) (p< 0.001) ve AERP dispersiyonu (55.2 ±5.5 - 21.5 ±4.7 msn, p<0.001), PAHİS (52.7 ±5.9 - 39.1 ±4.2 msn, p<0.001) ve HRA-DCS aralıklarındaki (65.5 ±14.8 - 47.5 ±12.9, p< 0.001) anlamlı azalmanın bu hemodinamik değişikliklere eşlik ettiği bulundu. Lineer regresyon ve korelasyon analizi AERP dispersiyonundaki bu değişikliğin yalnızca LA basıncındaki değişimle ilişkili olduğunu göstermiştir. Sonuç olarak kronik atriyal gerilimdeki azalmanın AERP?lerde artma, AERP dispersiyonunda azalmaya yol açtığı görülmüştür ve bu da kronik atriyal dilatasyonun neden olduğu elektrofizyolojik özelliklerin geri dönüşümlü olabileceğini düşündürmüştür. Hemodinamik değişikliklerin yanı sıra PMBV sonrası sempatetik aktivitedeki azalma da atriyal ileti özelliklerini ve duyarlılığını etkileyebilir.

Anahtar Kelimeler:

Atrial Refractoriness Early After Percutaneous Mitral Balloon Commissurotomy in Patients with Mitral Stenosis and Sinus Rhythm

Mustafa Soylu¹, Ahmet Duran Demir¹, Özcan Özdemir¹, Serkan Topaloğlu¹, Dursun Aras¹, Erdal Duru¹, Şule Korkmaz¹, Ali Şaşmaz¹

Atrial Refractoriness Early After Percutaneous Mitral Balloon Commissurotomy in Patients with Mitral Stenosis and Sinus Rhythm Chronic atrial stretch and rheumatic inflammatory activity leads to atrial dilatation, conduction slowing, and this increases the susceptibility to atrial fibrillation (AF). The aim of this study was to examine the effects of changes in the chronic atrial stretch on atrial refractoriness in early period after percutaneous mitral balloon commissurotomy (PMBC) in patients with mitral stenosis and sinus rhythm. We evaluated the changes in pulmonary arterial pressure (PAP), left atrial (LA) pressure, right atrial (RA) pressure, mean mitral diastolic gradient and mitral valve area beside changes in atrial effective refractory periods (AERPs), AERP dispersion, intra- and interatrial conduction times after PBMC in 25 patients. The following hemodynamic parameters were decreased after PBMV mean diastolic gradient (14.5 ±2.6 - 2.8 1.3 mmHg, p<0.001), PAP (53.1 ±12.6 ? 35.7 ±8.9 mmHg, p<0.001), mean RA pressure (6.2 ±1.0 ? 4.9 ±0.4 mmHg; p=0.03), and LA pressure (25.7 ±4.3 ? 12.5 ±2.6 mmHg, p<0.001) and LA diameter (6.2 ±1.0 ? 4.9 ±0.4, p=0.03). High right atrial (HRA), distal coronary sinus (DCS) and right posterolateal (RPL) AERP?s were increased (216 ±15.0 ? 251.1 ±17.1; 266.7 ±17.5 ? 269.5 ±24.8; 207.6 ±20.4 ? 259.2 ±20.7 msec) (p<0.001) and AERP dispersion (55.2 ±5.5 ? 21.5 ±4.7 msec, p<0.001), PAHIS (52.7 ±5.9 ? 39.1 ±4.2 msec, p<0.001) and HRA-DCS interval (65.5 ±14.8 ? 47.5 ±12.9, p<0.001) were significantly decreased. Linear regression and correlation analyses revealed that only the changes in AERP dispersion was correlated with changes in LA pressure. Conclusion: Relief of chronic atrial stretch results in an increase in AERPs and decrease in AERP dispersion suggesting the potential reversibility of the electrophysiological features of chronic atrial dilatation. Beside the hemodynamic changes, the decrease in sympathetic activity after PMBC may also affect the atrial conduction properties and vulnerability.

Keywords:

Mustafa Soylu, Ahmet Duran Demir, Özcan Özdemir, Serkan Topaloğlu, Dursun Aras, Erdal Duru, Şule Korkmaz, Ali Şaşmaz. Atrial Refractoriness Early After Percutaneous Mitral Balloon Commissurotomy in Patients with Mitral Stenosis and Sinus Rhythm. . 2003; 31(9): 482-488