Akut Miyokard İskemisinde İnflamasyonun Rolü ve Prognostik Önemi
Okan ERDOĞAN1, Zeki ÖNGEN1İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı. İstanbulKararsız angina pektoris ve akut miyokard infarktüsü oluşumunda, kronik inflamasyonun alevlenerek aterom plağının kararsız duruma gelmesine ve plağın yırtılmasına yol açtığı düşünülmektedir. Bu düşünce doğrultusunda, akut iskemik sendromlarda akut inflamasyonun rolünü ve prognoza etkisini ortaya koymak amacıyla, çalışmaya alınma kriterlerine uyan kararlı angina pektorisli (34 hasta), kararsız angina pektorisli (27 hasta) ve akut miyokard infarktüslü (17 hasta) ardışık toplam 78 hastada, prospektif olarak C-reaktif protein (CRP) ve fibrinojen düzeyleri ölçüldü ve karşılaştırıldı. Hastaneye başvurduklarında ölçülen CK-MB enzim değerleri tüm hastalarda normal düzeydeydi. Birinci gruptaki hastalardan kan örnekleri semptomsuz dönemde bir kez; ikinci gruptakilerden ilk kan örneği göğüs ağrısı başlangıcından sonraki 24 saat içinde, ikinci örnek bundan 6-12 saat sonra, üçüncü örnek en az iki ağrısız geçen günden sonra ve son örnek hastaneden çıktıktan en az bir ay geçtikten sonra alındı. Üçüncü gruptaki hastalardan ise kan örnekleri ağrı başlangıcından sonraki ilk 6 saat sonra ve hastaneden ayrılırken alındı. Alınan kan örneklerinden kantitatif olarak CRP ve fibrinojen düzeylerinin yanında, ikinci ve üçüncü gruptakilerden hastaneye başvurduklarında ve sonraki ilk 24 saatlik dönemde CK-MB enzim düzeyleri belirlendi. Grup 2'de birinci ve sonuncu ortalama CRP değerleri sırasıyla 1,34±1,34 mg/dl ve 0,75±0,65 mg/dl bulundu ve aralarında anlamlı düzeyde farklılık saptandı (p=0,024). Başlangıçta artmış olan CRP düzeyi ağrısız dönemde anlamlı olarak azalmaktadır. Majör koroner olay saptananlara ve saptanmayanlarda, CRP ve fibrinojen düzeyleri karşılaştırıldığında anlamlı farklılık gözlenmedi. Grup 3'de birinci ve sonraki ortalama CRP değerleri arasında anlamlı fark saptanmazken, sırasıyla birinci ve sonuncu gibrinojen düzeyleri ise 269±112 mg/dl ve 439±116 mg/dl olarak bulundu ve aralarında anlamlı fark olduğu görüldü (p=0.000). Fibrinojen düzeyinin geç dönemde arttığı anlaşılıyordu. Majör ve minör koroner olayları belirlemede, fibrinojenin özgüllük ve pozitif kestirim değeri %100 olarak bulundu. Üç grubun sırasıyla ilk CRP değerleri 0,59 ± 0,19 mg/dl, 1,34 ± 1,34 mg/dl ve 0,96 ± 1,33 mg/dl karşılaştırıldığı, aralarında anlamlı fark olduğu görüldü (p=0,014) ve bu farkın grup 1 ve 2 arasında olduğu ortaya çıkarıldı. Üç gruptaki hastaların tümünün ilk ölçülen CRP ve fibrinojen değerlerinin korelasyonu yapıldığında, beklenenin aksine aralarında zayıf ancak anlamlı bir bağıntının olduğu görülmüştür (n=0,31; p=0,006). Sonuçta, akut iskemik sendromların tetiklenmesinde akut inflamasyonun rolü olabileceğini ve akut faz proteinlerinin prognostik yönden yararlı olmadıklarını söyleyebiliriz.
Anahtar Kelimeler: Akut miyokard iskemisi. İnflamasyonRole and Prognostic Significance of Inflammation in Acute Myocardial Ischemia
Okan ERDOĞAN1, Zeki ÖNGEN1Chronic inflammation plays an important role in the pathophysiology of atherosclerosis. It is suggested that some triggering factors exacerbate chronic inflammation process in stable atherosclerotic plaque and might lead to acute ischemic syndromes. In order to investigate the role of acute inflammation in acute ischemic syndromes, we conducted a study comprising 78 patients with stable angina pectoris (34 patients), unstable angina pectoris (27 patients) and acute myocardial infarction (17 patients). The C-reactive protein (CRP) and fibrinogen levels which are sensitive markers of acute inflammation were measured in all patients and compared prospectively during the acute and convalscence phases. CK-MB values measured at admission were normal in all of the patients included in the study. Mean CRP concentrations in patients with unstable angina pectoris measured at hospital admission and one month later of hospital discharge were 1,34± 1,34 mg/dl and 0,75±0,65 mg/dl, respectively (p=0,024). The elevated initial CRP value decreased significantly during the Iate convalescence phase. The mean CRP and fibrinogen values in patients with and without major coronary events were not significantly different from each other. These was not any significant difference between the initial and last mean CRP values in patients with and without major coronary events were not significantly different from each other. There was not any significant difference between the initial and last mean CRP values in patients with acute myocardial infraction. However, the initial and last mean fibrinogen concentrations were 269± 112 mg/dl and 439± 116 mg/dl respectively (p=O,OOO). The fibrinogen level increased significantly and gradually during the convalescence phase. In predicting the major and minor coronary events, fibrinogen showed high specificity and positive predictive value. The initial mean CRP values in group 1,2 and 3 were 0,59±0,19 mg/dl, 1,34±1,34 mg/dl and 0,9±1,33 mg/dl, respectively (p=0,014). The mean CRP value in group 2 was significantly different from group l. The correlation of the initial mean CRP and fibrinogen concentrations measured in all patient was weak (r=0,31; p=0,006). According to our results, we suggest that acute inflammation might play an active role in triggering unstable angina pectoris. In addition, both CRP and fibrinogen are not useful prognostic guides in acute ischemic syndromes.
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |