Bir tıp fakültesi eğitim hastanesinde apikal hipertrofik kardiyomiyopati tanısı konan olguların sıklığı, klinik ve morfolojik özellikleri
Hürkan Kurşaklıoğlu1, Turgay Çelik1, Atila İyisoy1, Sedat Köse1, Basri Amasyalı1, Ersoy Işık1Gülhane Askeri Tıp Akademisi Kardiyoloji Anabilim Dalı, AnkaraAmaç: Hastanemizde son 13 yıl içinde hipertrofik kardiyomiyopati (HKM) tanısı konan hastalar arasında apikal HKM’nin görece sıklığı ve bu hasta grubunun klinik ve morfolojik özellikleri incelendi. Çalışma planı: Çalışmada, 1991-2004 yılları arasında HKM tanısı konan 193 hasta arasından apikal HKM tanısı konan 11 olgunun (%5.7; 3 erkek, 8 kadın; ort. yaş 56; dağılım 41-70) klinik, demografik, elektrokardiyografik, ekokardiyografik ve anjiyografik verileri geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Apikal HKM’li hastalarda en sık rastlanan elektrokardiyografik bulgular prekordiyal derivasyonlarda gözlenen 10 mm’nin üzerinde dev T negatiflikleri (7 hasta, %63.6) ve sol ventrikül hipertrofisinin voltaj özellikleri (6 hasta, %54.6) idi. Ekokardiyografik incelemede tüm hastalarda papiller adalenin altında kalan sol ventrikül apikal bölgesinde 15 mm’nin üzerinde duvar kalınlaşması görüldü. Ayrıca, iki hastada hafif derecede mitral yetersizlik, iki hastada hafif derecede aort yetersizliği, iki hastada orta derecede triküspit yetersizliği saptandı. En önemli bulgu ise, kontrast ventrikülografide tüm hastalarda diyastol sonunda tipik “maça ası” görüntüsünün izlenmesi idi. Koroner anjiyografide, bir hastada iki damar hastalığı, bir hastada koroner ektazi, bir hastada ise sol ön inen koroner arterin orta segmentinde miyokardiyal kas bandı belirlendi. Bir hastada sol ön inen koroner arter ile sol ventrikül arasında mikrofistüller saptandı. Sonuç: Tüm ülke için genelleme yapmak mümkün olmasa da, hastalarımızda apikal HKM Batı ülkelerine göre daha sık görülmektedir. Ayrıca, hastalarımızın klinik, morfolojik, elektrokardiyografik ve ventrikülografik bulguları Japon tipi apikal HKM’yle benzerlik göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Kardiyomiyopati, hipertrofik/epidemiyoloji; koroner anjiyografi; ekokardiyografi; elektrokardiyografiThe prevalence, clinical, and morphological characteristics of cases with apical hypertrophic cardiomyopathy diagnosed in a training hospital of a medical faculty
Hürkan Kurşaklıoğlu1, Turgay Çelik1, Atila İyisoy1, Sedat Köse1, Basri Amasyalı1, Ersoy Işık1Objectives: We evaluated the relative frequency and clinical and morphological features of apical hypertrophic cardiomyopathy (HCM) among patients diagnosed as having HCM in our hospital in the last 13 years. Study design: Among 193 patients whose diagnoses of HCM were made between 1991 and 2004, we reviewed clinical, demographic, electrocardiographic, echocardiographic, and angiographic data of 11 patients (5.7%; 3 males, 8 females; mean age 56 years; range 41 to 70 years) who were found to have apical HCM. Results: The most frequent electrocardiographic finding in patients with apical HCM was giant negative T waves more than 10 mm in depth in the precordial leads (7 patients, 63.6%) followed by voltage criteria for left ventricular hypertrophy (6 patients, 54.6%). Echocardiographic examination showed left ventricular apical wall thickness of greater than 15 mm below the papillary muscles in all the patients, and mild mitral (n=2), aortic (n=2), and tricuspid (n=2) valve insufficiencies. Most importantly, the typical “ace of spades" configuration of the left ventricle at end-diastole was observed in all the patients during contrast ventriculography. On coronary angiography, three patients had two-vessel disease, coronary ectasia, and myocardial muscular bridge in the middle segment of the left anterior descending artery, respectively. One patient had microfistulae between the left anterior descending artery and the left ventricle. Conclusion: Although it is difficult to generalize for the overall population, apical HCM seems to be more frequent in our patient population compared to that of western countries, with clinical, morphological, electrocardiographic, and ventriculographic findings similar to the Japanese type.
Keywords: Cardiomyopathy, hypertrophic/epidemiology; coronary angiography; echocardiography; electrocardiography| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |