. 1995; 23(4): 242-247

Renovasküler Hipertansiyonda Perkütan Transluminal Renal Anjiyoplasti Sonrası Klinik Takip Sonuçları

Kamil ADALET1, Mehmet MERİÇ1, Fehmi MERCANOĞLU1, Ayşen HELVACI1, Kemalettin BÜYÜKÖZTÜRK1, Güngör ERTEM1
İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul

Çalışma, renovasküler hipertansiyonun tedavisinde perkütan transluminal renal anjiyoplastinin (PTA) yerini ve uzun süreli klinik takip sonuçlarını değerlendirmek amacıyla yapıldı. Çalışmaya 21-57 yaşları arasında 8'i kadın, 10'u erkek toplam 18 renovasküler hipertansiyonlu hasta (yaş ortalaması 37±10) alındı. Renovasküler hipertansiyonun etiyolojisi 14 hastada fibromusküler displazi, 3 hastada aterosklerotik lezyon ve 1 hastada da arteritis olarak belirlendi. Vakalara selektif renal anjiyografi ve (bazılarına aynı seansta) PTA uygulandı. Primer anjiyografik başarı oranı % 94.7 idi. PTA ile darlık oranı % 81±15'den, % 15±11'e azaldı (p<0.001). Hastaların hiçbirinde işlemle ilgili komplikasyon gelişmedi. PTA denenen 19 lezyonun 18'inde "tam başarı" sağlandı. Başarılı rena PTA yapılan 17 hastanın tamamında kan basıncı normale döndü. Hastaların ortalama 20 ay (4-36) süreyle takipleri yapıldı; hastaların 4'ünde arter basıncı tekrar yükseldi (% 24) ancak bu vakaların sadece birinde PTA uygulanan renal arterde total tıkanma mevcuttu. Buna göre uzun süreli klinik iyileşme oranı % 76 idi. Sonuç olarak; renovasküler hipertansiyonudn tedavisinde PTA'nın etkili, güvenilir bir metod olduğu ve uzun süreli takipte olumlu etkisinin devam ettiği kanısına varıldı.

Anahtar Kelimeler: Perkütan transluminal renal anjiyoplasti, renovasküler hipertansiyon


Percutaneous Transluminal Dilatation for the Treatment of Renovascular Hypertension: A Clinical Follow-up Study

Kamil ADALET1, Mehmet MERİÇ1, Fehmi MERCANOĞLU1, Ayşen HELVACI1, Kemalettin BÜYÜKÖZTÜRK1, Güngör ERTEM1

The aim of this study was to determine the longterm effects of percutaneous transluminal dilatation (PTD) on blood pressure (BP) in patients with renovascular hypertension. 19 dilatation procedures were performed in 18 (8 females, 10 males, mean age 37±10 years; age range 21-57) patients with renovascular hypertension (14 with fibromuscular dysplasia, 3 with atherosclerotic stenosis and 1 arteritis). Renal artery stenosis was unilateral in 17 patients and bilateral 1 patient. In one patient, PTD could not be performed for technical reasons, in the remaining 18 lesions (95%), PTD was successful, as the residual stenosis was 50 percent or less determined by postdilatation angiography. BP declined to normal in all patients with successful PTD. The BP response was followed up for 4-36 months (mean 20 months) in 4 patients; recurrence of hypertension occurred, but angiography showed occlusion of the dilated artery in only 1 patient. Thus follow-up clinical success rate was 76%. We conclude that these results document the favorable medium-term effects of PTD in patients with renovascular hypertension.

Keywords: Percutaneous transluminal renal angioplasty, renovascular hypertension


Kamil ADALET, Mehmet MERİÇ, Fehmi MERCANOĞLU, Ayşen HELVACI, Kemalettin BÜYÜKÖZTÜRK, Güngör ERTEM. Percutaneous Transluminal Dilatation for the Treatment of Renovascular Hypertension: A Clinical Follow-up Study. . 1995; 23(4): 242-247


ARAÇLAR
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş


Benzer makaleler
Google Scholar