Koroner yavaş akımlı hastalarda DNA hasarı ve total antioksidan kapasite

Demirbağ, Recep; Yılmaz, Remzi; Gür, Mustafa Gür; Kunt, Alper Sami; Koçyiğit, Abdurrahim; Çelik, Hakim; Güzel, Salih; Selek, Sahabettin

Recep Demirbağ¹, Remzi Yılmaz¹, Mustafa Gür Gür¹, Alper Sami Kunt², Abdurrahim Koçyiğit³, Hakim Çelik³, Salih Güzel³, Sahabettin Selek³

¹Departments of Cardiology Medicine Faculty of Harran University, Şanlıurfa
²Departments of Cardiovascular Surgery Medicine Faculty of Harran University, Şanlıurfa
³Departments of Clinical Biochemistry Medicine Faculty of Harran University, Şanlıurfa

Amaç: Koroner yavaş akımın klinik ve patofizyolojik özellikleri tarif edilmesine karşın, altta yatan esas mekanizma tam olarak aydınlatılamamıştır. Bu çalışmada koroner yavaş akım ile DNA hasarı arasındaki ilişki değerlendirildi.
Çalışma planı: Yavaş akımlı 23 hasta ve 23 sağlıklı gönüllü çalışma gruplarını oluşturdu. DNA hasarı periferik kanda lenfositte alkalen comet yöntemiyle, plazma total antioksidan kapasitesi ise yeni geliştirilen otomatik yöntemle ölçüldü.
Bulgular: Koroner yavaş akımlı olgularda DNA hasarı kontrol grubundan daha fazla bulunmasına karşın aradaki fark anlamlı değildi (sırasıyla 106.6±38.2 AU ve 80.5±51.7 AU; p=0.055). İki grup arasında total antioksidan kapasite değerleri açısından da anlamlı farklılık bulunmadı (1.32±0.32 mmol Trolox equiv./L’e karşın 1.35±0.26 mmol Trolox equiv./L, p=0.667). Yavaş akımlı olgularda DNA hasarı yaşla pozitif (r=0.775, p<0.001), total antioksidan kapasite (r=-0.791, p<0.001) ve HDL-kolesterol (r=-0.456, p=0.029) ile negatif ilişki gösterdi. Çoklu regresyon analizinde, yaş ve total antioksidan kapasitenin yavaş akımlı olgularda DNA hasarıyla bağımsız ilişkide olduğu bulundu.
Sonuç: Bulgularımız, koroner yavaş akımlı olgularda DNA hasarının artmadığını ve total antioksidan kapasitenin azalmadığını göstermektedir. Bu durumda, DNA hasarı koroner yavaş akımın ayırıcı tanısında yararlı olmayabilir.

Anahtar Kelimeler:

DNA damage and plasma total antioxidant capacity in patients with slow coronary artery flow

Recep Demirbağ¹, Remzi Yılmaz¹, Mustafa Gür Gür¹, Alper Sami Kunt², Abdurrahim Koçyiğit³, Hakim Çelik³, Salih Güzel³, Sahabettin Selek³

Objectives: Although clinical and pathophysiologic features of slow coronary artery flow (SCAF) have been previously described, the underlying pathophysiology has not been fully elucidated. The aim of this study was to investigate the association between DNA damage and SCAF.
Study design: The study was comprised of 23 patients with SCAF and 23 healthy volunteers. DNA damage was assessed by the alkaline comet assay in peripheral lymphocytes and plasma total antioxidant capacity (TAC) was determined by a novel, automated method.
Results: Although DNA damage was higher in the SCAF group than in controls, this did not reach significance (106.6±38.2 AU vs 80.5±51.7 AU; p=0.055). Similarly, TAC levels did not differ significantly between the two groups (1.32±0.32 mmol Trolox equiv./L vs 1.35±0.26 mmol Trolox equiv./L, p=0.667). In the patient group, DNA damage showed a positive correlation with age (r=0.775, p<0.001) and a negative correlation with TAC (r=-0.791, p<0.001) and HDL cholesterol levels (r=-0.456, p= 0.029). In multiple linear regression analysis, TAC and age were found to be independent predictors of DNA damage in patients with SCAF.
Conclusion: These findings indicate that SCAF is not associated with increased DNA damage and decreased TAC, suggesting that DNA damage may not be useful in the differential diagnosis of SCAF.

Keywords:

Recep Demirbağ, Remzi Yılmaz, Mustafa Gür Gür, Alper Sami Kunt, Abdurrahim Koçyiğit, Hakim Çelik, Salih Güzel, Sahabettin Selek. DNA damage and plasma total antioxidant capacity in patients with slow coronary artery flow. . 2006; 34(2): 89-93

Sorumlu Yazar: Recep Demirbağ, Türkiye