Çocuklarda transkateter atriyal septal defekt kapatılması sırasında radyasyon maruziyetini azaltmak mümkün müdür?
İbrahim Cansaran Tanıdır1, Selman Gökalp1, Erkut Özturk1, Erman Çilsal1, Mehmet Akın Topkarcı2, Alper Guzeltaş11İstanbul Saglık Bilimleri Universitesi Mehmet Akif Ersoy Gögüs Kalp ve Damar Cerrahisi Egitim Arastirma Hastanesi, Pediatrik Kardiyoloji Bölümü, İstanbul2İstanbul Saglık Bilimleri Universitesi Mehmet Akif Ersoy Gögüs Kalp ve Damar Cerrahisi Egitim Arastirma Hastanesi, Anestezi ve Reanimasyon Bölümü, İstanbul
Amaç: Kalp kateterizasyonu, doğuştan kalp hastalığı olan hastalarda radyasyona maruz kalmanın ana nedeni olmaya devam etmektedir. Çocuklar radyasyonun hem yıkıcı hem de zararlı etkisine daha yatkındırlar ve bu hastalarda maruziyeti azaltmak için her türlü çaba gösterilmelidir. Radyasyonun azaltılmasının bir yolu da düşük atım floroskopi hızı kullanmaktır. Bu çalışmanın amacı, transkateter atriyal septal defekt (ASD) kapatılması sırasında, 15 fps (saniyedeki resim atım hızı) protokolü ve 3.75 fps floroskopi protokolünün radyoasyon maruziyetini karşılaştırmaktadır.
Yöntemler: Aralık 2014 ile Eylül 2016 tarihleri arasında gerçekleştirilen transkatater ASD kapatma prosedürleri (Grup 1; 3.75 fps floroskopi oranı kullanılarak) ile Aralık 2011 ile Kasım 2014 (Grup 2; 15 fps floroskopi oranı kullanılarak) arasında gerçekleştirilen prosedürler radyasyon maruziyeti açısından karşılaştırıldı. Radyasyon dozu; hava kerma (mGy) ve doz alan çarpımı (DAP; mGy/m2) olarak ölçüldü.
Bulgular: Her iki grupta 80 hasta vardı. Demografik özellikler, vücut ağırlığı ve boy açısından gruplar birbirine benzerdi. Ortalama floroskopi süresi Grup 2’de anlamlı olarak uzundu. Gruplar arasında floroskopi süresi farklı olduğundan, DAP ve hava kerma floroskopi süresine göre indekslendi. Grup 1’de indekslenmiş DAP ve hava kerma dozu ile vücut ağırlığına göre indekslenmiş DAP ve hava kerma Grup 2’de daha düşüktü (p<0.001).
Sonuç: Pratikte kullanılan en düşük hız olan 3.75 fps floroskopi protokolü ile radyasyon dozunda anlamlı bir azaltma olduğunu saptadık. Uygulanan yenilikçi radyasyon dozu azaltma protokolü, transkatater ASD kapatılması işleminin güvenirliliğini ve etkinliğini azaltmadan kolayca uygulanabilir. Bu yöntem hastaların ve sağlık personelinin güvenliği için de uygulanmalıdır.
Is it possible to reduce radiation exposure during transcatheter atrial septal defect closure in children?
İbrahim Cansaran Tanıdır1, Selman Gökalp1, Erkut Özturk1, Erman Çilsal1, Mehmet Akın Topkarcı2, Alper Guzeltaş11Department of Pediatric Cardiology, İstanbul University of Health Sciences İstanbul Mehmet Akif Ersoy Thoracic and Cardiovascular Surgery Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey2Department of Anesthesiology and Reanimation, İstanbul University of Health Sciences İstanbul Mehmet Akif Ersoy Thoracic and Cardiovascular Surgery Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey
Objective: Cardiac catheterization continues to be a major source of radiation exposure for patients with congenital heart disease. As children are more prone to both deterministic and stochastic effects of radiation, every effort should be made to reduce radiation exposure. One way to reduce the radiation dose is to lower the pulse fluoroscopy rate. This study is an examination of the magnitude of radiation exposure with a 3.75 frames per second (fps) pulse fluoroscopy rate and a comparison with the previous 15 fps protocol used for transcatheter atrial septal defect (ASD) closure.
Methods: The radiation dose delivered during ASD device closure procedures performed between 2014 and 2016 (Group 1: 3.75 fps fluoroscopy rate) was compared with that recorded in procedures performed between 2011 and 2014 (Group 2: 15 fps fluoroscopy rate). The radiation dose was quantified as air kerma dose (milligray, mGy) and dose area product (DAP; mGy/m2).
Results: There were 80 patients in each group. Baseline demographic characteristics and the body weight and height measurements were similar between groups. The mean fluoroscopy time was significantly longer in Group 2. Since the fluoroscopy time was significantly different between groups, the DAP and air kerma dose were indexed according to fluoroscopy time. In Group 1, the DAP and air kerma indexed to body weight values were statistically lower than those of Group 2 (p<0.001).
Conclusion: A significant reduction in the radiation dose was observed with the implementation of 3.75 fps pulse fluoroscopy, which is the lowest in use. Novel radiation dose reduction protocols can be easily applied without compromising safety or the effectiveness of transcatheter ASD closure and should be utilized for the safety of patients and healthcare staff.
Sorumlu Yazar: İbrahim Cansaran Tanıdır, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |