Perimembranöz Ventrikül Septum Defektinde Septum Anevrizma Oluşumu: 188 Vak'ada Ekokardiyografik Longitudinal İzleme Sonuçları
Teoman ONAT1, Gülay AHUNBAY1, Gülhis BATMAZ1, Ahmet ÇELEBİ1istanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Çocuk Kardiyoloji Bilim DalıPerimembranöz tipte VSD'i olan 188 vak'a median 0.33 yaşından izlenmeye başlanmıştır (% 80'i 0.08 ile 3.80 arasında). İzleme süresi 5.40±5.65 (median 2.42) yıl idi. Ventrikül septum anevrizması (VSA) oluşumu gelişen 105 vak'ada (% 55.85) izleme 4.94 yıl idi (median 2.79; % 80'i 0.33 ile 13.33 arasında), VSA'na eko'da ilk olarak üç gün ile 22.75 yaşları arasında rastlanmıştır (median 1.50; % 80'inde 0.15-11.83). Değişik yaş gruplarında VSA görülme sıklığı ortalama % 32 oranındaydı. Uzun sürede kumulatif VSA gelişme ihtimali Kaplan-Meier çarpım metodunun ortalamasına göre 1 yaştan küçüklerde % 38 iken, sonraki yıllarda artarak % 100'e varmaktadır. Bunun % 95 güvenirlik sınırları 14 yaşından sonraya kadar % 75 ile % 100 arasındadır. VSD'in kapanma oranı VSA oluştuktan sonraki ilk 6 ay içinde % 8.33 iken VSA formasyonundan 2-3 yıl sonra % 41'e, 4 yıldan fazla sürede ise % 50'ye çıkmaktadır. Bu ortalama değerlerin % 95 güvenirlik sınırlarına göre VSA formasyonundan > 4 yıl geçmiş ise defektin kapanma ihtimali % 31 ile % 69 arasında oynamaktadır. Ayrıca, VSA formasyonundan sonra defekt çapında anlamlı küçülme gözlenmiştir. Bu küçülmenin ortalaması VSA'dan 1 yıl sonraya kadar izlenenlerde 1.84 mm, 1-3 yılda 2.53 mm, > 3 yılda ise 4.30 mm ile anlamlı iken, VSA olmayanlarda, anlamlı değildi. Ancak 6 yıldan fazla izlenen 18 vak'ada çap farkı -1.9±2.20 ile anlamlı idi (t=3.580, p<0.01). Bu iki gruba ait defekt çap farkı ile olan regresyon eğrileri hesaplanıp sunulmuştur. VSA olanlarda subaortik fibröz çıkıntıya 1 vak'ada, sol ventrikül ile sağ atrium arasında şanta ise 4 vak'ada (% 3.81) rastlanmış olup bu hiç birinde önemli derecede değildi.
Anahtar Kelimeler: Perimembranöz VSD, longitudinal izleme, ventrikül septal anevrizma formasyonu, defektin spontan kapanması, defekt çapıVentricular Septal Aneurysm Formation in Perimembranous Ventricular Septal Defect: Longitudinal Echocardiographic Results in 188 Patients
Teoman ONAT1, Gülay AHUNBAY1, Gülhis BATMAZ1, Ahmet ÇELEBİ1188 Patients with perimembranous (PM) VSD were followed up from a median age of 0.33 (10 to 90. percentile: 0.08 to 3.80 years) for 5.40±5.65 years (median 2.42). Ventricular septal aneurysmal (VSA) transformatian was observed in 105 patients (% 55.85) who were followed up for a mean of 4.94 years (80% between 0.33 and 13.33 years). The range of age at which VSA was first observed in the EkoKG was between 3 days and 22.75 years (median 1.50; and in 80% between 0.15-11.83). The average incidence of VSA transformatian for each age group was 32%. While the mean actuarial probability of formatian of VSA in PM defects calculated by the Kaplan-Meier product method was 38% before age one, this increased to %100 during adolescence. The 95% confidence limits after age 14 was between 75 and 100%. The incidence of spontaneous closure of the defect during the first 6 months after the VSA transformation was 8.33%, and this increased to 41% after 2-3 years and to 50% in those with longer duration than 4 years (95% canfidence limits of the latter were between 31 and 69%). Besides the closure, there was a significant decrease in the diameter of the defect after the VSA transformation, i.e., the mean decrease was 1.84 mm in the year after the VSA was observed, 2.53 mm after 1-3 years, 4.30 mm in more than 3 years, while the decrease in diameter was insignificant in the group without VSA. Regression equations presented showed a yearly decrease of 0.6 mm in diameter of the defect in the group with VSA (p<0.001) while the trend was insignificant in those without VSA. A subaortic fibrous ridge was observed in only one patient, and LV to RA shunt in 4 (%3.81), but these were hemodynamically insignificant.
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |