. 2010; 38(2): 90-94

Dilate kardiyomiyopatili hastalarda sol ventrikül çapının sol atriyum apandisi boyutu ve trombüs oluşumuna etkisi

Aurora Bakalli1, Lulzim Kamberi1, Ejup Pllana1, Bedri Zahiti1, Gani Dragusha1, Ahmet Brovina2
1Department of Cardiology, University Clinical Center of Kosova, Prishtine, Kosove
2Department of Hematology, University Clinical Center of Kosova, Prishtine, Kosove

Amaç: Dilate kardiyomiyopatili hastalar sol ventrikülde (SV) trombüs oluşumu açısından yüksek risk grubunda kabul edilirler. Ancak, bu hasta grubunda sol atriyum apandisi (SAA) de trombüs oluşumunda bir odak olabilir. Bu çalışmada, SV boyutu ile sol atriyum/SAA boyutu arasında ilişki olup olmadığı araştırıldı ve SV boyutu genişlemiş veya normal olan hastalarda SV, sol atriyum ve SAA’da spontan eko kontrast (SEK)/trombüs varlığı incelendi.
Çalışma planı: Bu prospektif çalışmada, 45 hasta transtorasik ve transözofageal ekokardiyografi ile incelendi. Sol ventrikül boyutu 19 hastada genişlemiş bulunurken (grup 1: SV diyastol sonu çapı ≥58 mm), 26 hastada (grup 2) normal bulundu. Grup 1’de 13 hastada (%68.4), grup 2’de ise 14 hastada (%53.9) kapak hastalığı ile ilgili olmayan atriyum fibrilasyonu (AF) vardı. Ekokardiyografik parametrelerden SV boyutu ve ejeksiyon fraksiyonu, sol atriyum çapı, en büyük SAA alanı ölçüldü ve SV, sol atriyum ve SAA’da SEK ve trombüs varlığı araştırıldı.
Bulgular: İki hasta grubu demografik ve klinik özellikler açısından benzerdi. Grup 1’deki hastalarda SV diyastol sonu çapı anlamlı derecede yüksek (63.5±3.8 mm ve 50.9±0.9 mm; p<0.001), ejeksiyon fraksiyonu düşük (%45.3±11.7 ve %56.0±10.2; p=0.002) bulundu. Sol atriyum çapı iki grup arasında anlamlı farklılık göstermezken, en büyük SAA alanı grup 1’de anlamlı derecede büyüktü (4.9±2.3 cm2 ve 3.3±0.8 cm2; p=0.002). Sol ventrikül, sol atriyum ve SAA’da saptanan SEK ve trombüs sıklıkları açısından, SAA’da trombüs görülme sıklığı grup 1’de anlamlı derecede yüksekti (%36.8 ve %7.7; p=0.05). Normal SV boyutu ve AF olan hastalarla karşılaştırıldığında, genişlemiş SV boyutuna AF’nin eşlik ettiği hastalarda SV diyastol sonu çapı (p<0.001) ve en büyük SAA alanı (p=0.02) anlamlı derecede daha yüksek bulundu.
Sonuç: Sol ventrikül genişlemesi olan hastalarda SAA alanı daha büyük ve SAA trombüs oluşma riski daha yüksektir.

Anahtar Kelimeler: Atriyum apandisi/ultrasonografi, atriyum fibrilasyonu/komplikasyon; kardiyomiyopati, dilate/komplikasyon; ekokardiyografi, transözofageal; tromboz/tanı.


The influence of left ventricular diameter on left atrial appendage size and thrombus formation in patients with dilated cardiomyopathy

Aurora Bakalli1, Lulzim Kamberi1, Ejup Pllana1, Bedri Zahiti1, Gani Dragusha1, Ahmet Brovina2
1Department of Cardiology, University Clinical Center of Kosova, Prishtine, Kosove
2Department of Hematology, University Clinical Center of Kosova, Prishtine, Kosove

Objectives: Patients with dilated cardiomyopathy are considered a high risk group for left ventricular (LV) thrombus formation. However, the left atrial appendage (LAA) might be an additional site for thrombus formation in this patient group. We evaluated the association between LV size and left atrium/LAA size and determined the incidence of spontaneous echo contrast (SEC)/thrombus in the LV, left atrium, and LAA in patients with and without enlarged LV dimensions.
Study design: In a prospective design, we examined 45 patients with transthoracic and transesophageal echocardiography. Nineteen patients had an enlarged LV dimension (group 1: LV end-diastolic diameter ≥58 mm), and 26 patients had a normal LV size (group 2). Nonvalvular atrial fibrillation (AF) was present in 13 patients (68.4%) in group 1 and in 14 patients (53.9%) in group 2. Echocardiographic parameters included LV dimension and ejection fraction, left atrial diameter, LAA maximal area, and detection of SEC/thrombus in the LV, left atrium, and LAA.
Results: The two groups were similar with regard to demographic and clinical features. Patients in group 1 had a significantly increased LV end-diastolic diameter (63.5±3.8 mm vs. 50.9±0.9 mm; p<0.001) and decreased ejection fraction (45.3±11.7% vs. 56.0±10.2%; p=0.002). Left atrial diameter did not differ significantly, but maximal LAA area was significantly greater in group 1 (4.9±2.3 cm2 vs. 3.3±0.8 cm2; p=0.002). Among the frequencies of SEC and thrombus in the LV, left atrium, and LAA, only the frequency of thrombus in the LAA was significantly higher in group 1 (36.8% vs. 7.7%; p=0.05). Compared to patients with a normal LV size and AF, the coexistence of AF with dilated LV was significantly associated with a greater LV end-diastolic diameter (p<0.001) and LAA maximal area (p=0.02).
Conclusion: Patients with a dilated LV have a larger LAA and seem to be at a higher risk for LAA thrombus formation.

Keywords: Atrial appendage/ultrasonography, atrial fibrillation/complications; cardiomyopathy, dilated/complications; echocardiography, transesophageal; thrombosis/diagnosis.


Aurora Bakalli, Lulzim Kamberi, Ejup Pllana, Bedri Zahiti, Gani Dragusha, Ahmet Brovina. The influence of left ventricular diameter on left atrial appendage size and thrombus formation in patients with dilated cardiomyopathy. . 2010; 38(2): 90-94

Sorumlu Yazar: Aurora Bakalli, Kosovo


ARAÇLAR
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder

Benzer makaleler
Google Scholar