Primer perkütan koroner girişim uygulanan hastalarda eritrosit dağılım genişliği ile kontrast madde nefropatisi arasındaki ilişki
Dursun Çayan Akkoyun1, Aydın Akyüz1, Ömer Kurt2, Bülent Bilir3, Şeref Alpsoy1, Niyazi Güler11Namık Kemal Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Tekirdağ, Türkiye2Namık Kemal Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Üroloji Anabilim Dalı, Tekirdağ, Türkiye
3Namık Kemal Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Tekirdağ, Türkiye
AMAÇ: Bu çalışmada, primer perkütan koroner girişim (PKG) uygulanan hastalarda eritrosit dağılım genişliği (EDG) ile kontrast madde nefropatisi (KMN) arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçladık.
YÖNTEMLER: Çalışmaya ST yükselmeli miyokart enfarktüsü (STYME) nedeniyle primer PKG uygulanan toplam 359 hasta alındı. Başlangıç değerlere göre PKG’den 48 saat sonra serum kreatinin değerinin %25 ya da 0.5 mg/dl’nin üzerinde artması KMN olarak tanımlandı.
BULGULAR: Çalışmaya alınan hastaların %13.8’inde KMN gelişti. EDG değerleri KMN gelişen grupta KMN gelişmeyen gruba göre anlamlı derecede daha yüksekti (sırasıyla, 16.9±2.00 ve 14.8±2.14, p<0.001). KMN gelişen grupta KMN gelişmeyen gruba göre, yaş, diabetes mellitus sıklığı, başlangıç kreatinin, Δ- kreatinin ve kontrast madde miktarı belirgin olarak daha yüksek iken sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu ve başlangıç glomerül filtrastyon hızı (GFH) daha düşüktü. EDG ile kreatinin seviyesindeki değişiklik (Δ- kreatinin) arasında istatistiksel olarak zayıf ilişki saptandı (r=0.250, p=0.002). Diabetes mellitus (odds oranı [OO]: 3.252, %95 GA=1.184– 8.951, p=0.022), yüksek EDG (OO: 1.716, %95 GA=1.363– 2.157, p<0.001), başlangıç düşük GFH (OO: 0.941, %95 GA=0.925–0.971, p<0.001), kreatinin seviyesindeki değişiklik (Δ- kreatinin) (OO 1.197, %95 GA 1.061–2.986, p=0.006) ve yüksek kontrast madde miktarı (OO: 1.187, %95 GA=1.048– 3.02, p=0.001) KMN gelişimi için bağımsız öngördürücüler olarak gözlendi.
SONUÇ: Diabetes mellitus, yüksek EDG, başlangıç düşük GFH, kreatinin seviyesindeki değişiklik ve yüksek kontrast madde miktarı, STYME nedeniyle primer PKG uygulanan hastalarda KMN için bağımsız öngördürücülerdir.
Relationship between red cell distribution width and contrast-induced nephropathy in patients who underwent primary percutaneous coronary intervention
Dursun Çayan Akkoyun1, Aydın Akyüz1, Ömer Kurt2, Bülent Bilir3, Şeref Alpsoy1, Niyazi Güler11Department of Cardiology, Namik Kemal University Faculty of Medicine, Tekirdag,turkey2Department of Urology, Namik Kemal University Faculty of Medicine, Tekirdag,turkey
3Department of Internal Medicine, Namik Kemal University Faculty of Medicine, Tekirdag,turkey
OBJECTIVE: This study evaluated the relationship between contrast-induced nephropathy (CIN) and red cell distribution width (RDW) in patients who underwent primary percutaneous coronary intervention (PCI).
METHODS: A total of 359 patients with ST elevation myocardial infarction (STEMI) who had undergone primary PCI were included in the study. An increase of 25% in serum creatinine value after 48 h, or an increase of >0.5 mg/dL in the basal value was defined as CIN.
RESULTS: Of the patients included in the study, 49 (13.8%) developed CIN. Compared to the CIN-negative group, CINpositive patients had increased RDW values (16.9±2.00 and 14.8±2.14 respectively, p<0.001). The latter were also older patients, and had increased age rates of diabetes mellitus, baseline creatinine, Δ-creatinine and amount of contrast media were higher and left ventricular ejection fraction and baseline glomerular filtration rate (GFR) were lower in the CIN-positive group than in the CIN-negative group. A statistically weak correlation was found between RDW and change in creatinine levels (Δ-creatinine) (r=0.250, p=0.002). Diabetes mellitus (odds ratio [OR]: 3.252, 95% CI=1.184-8.951, p=0.022), high RDW (OR: 1.716, 95% CI=1.363–2.157, p<0.001), baseline low GFR (OR: 0.941, 95% CI=0.925– 0.971, p<0.001), Δ-creatinine (OR: 1.197, 95% CI=1.061- 2.986, p=0.006) and increased amount of contrast media (OR: 1.187, 95% CI=1.048–3.02, p=0.001) used were observed as independent predictors of CIN.
CONCLUSION: The study found diabetes mellitus, high RDW, basal low GFR, Δ-creatinine and increased contrast amount used to be the independent predictors of CIN in STEMI patients who underwent PCI.
Sorumlu Yazar: Dursun Çayan Akkoyun, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |