Radyofrekans Kateter Ablasyonu Uygulanan Supraventriküler ve Ventriküler Taşiaritmili Hastalarda Seri Ekokardiyografik İnceleme ile Komplikasyonların Araştırılması
Kâmil ADALET1, Fehmi MERCANOĞLU1, Recep GÜNDOĞDU1, Ercüment YILMAZ1, Aytaç ÖNCÜL1, Kemalettin BÜYÜKÖZTÜRK1, Güngör ERTEM1İstanbul Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul.Çalışmanın amacı radyofrekans kateter (RFA) uygulanan supraventriküler ve ventriküler taşiaritmili hastalarda işleme bağlı komplikasyonları seri olarak yapılan ekokardiyografik incelemeler ile araştırmaktır. Çalışma grubunu supraventriküler veya ventriküler taşiaritmili 125 hasta (80 erkek ve 45 kadın; yaş ort. 37.5±14 yıl; yaş aralığı: 3.5-69 yıl) oluşturdu. Preeksitasyonlu 75 hastada 84 aksesuar yol ablasyonu, atrioventriküler nodal reentran taşikardi'li 21 hastada yavaş yol ablasyonu, ektopik atrial taşikardi'li 7 hastada odak ablasyonu, atrial "flutter"'li 1 hastada triküspid anulusu boyunca "lineer ablasyon", atrial fibrilasyon'lu 1 hastada yavaş yol modifikasyonu, atrial fibrilo-flutter'lı 3 hastada His bundle ablasyonu ve ventriküler taşikardi'li 17 hastada odak ablasyonu (veya sağ dal ablasyonu) uygulandı. Tüm hastalara RFA'dan önce ekokardiyografik inceleme (ALT-7) yapıldı, işlemden hemen sonra, 3. ve 7. günlerde tekrar edildi. Valvül yetersizliği valvüler orifisten oluşan jetin büyüklüğüne göre 1'den 4'e kadar semikantitatif olarak derecelendirildi; segmental duvar hareketleri ise normal, hipokinetik, akinetik ve diskinetik olarak sınıflandırıldı. İşlem öncesi 50 (% 40) hastada değişik ekokardiografik anormallikler (16 mitral kapak prolapsusu, 7 sol ventrikül duvar hareket bozukluğu, 5 romatizmal kapak hastalığı, 8 dilate kardiyomiyopati, 2 hiheptrofik kardiyomiyopati, 2 aritmojenik sağ ventrikül displazisi, 1 Ebstein anomalisi, 3 patent foramen ovale, 1 atrial septum anevrizması, 5 diğer kapak anormallikleri, 1 "Eustach" kapakçığı ve 2 hipertansif kalp hastalığı ve sol ventrikül hipertrofisi) belirlendi. Beş hastada perikard sıvısı şüphesi uyandıran subepikardiyal yağ yastıkçığı mevcuttu. İşlemden hemen sonra yapılan ekokardiyografik incelemede 5 (% 4) hastada komplikasyonlar (2 perikardial sıvı artışı, 1 yeni ortaya çıkan hafif aort yetersizliği, 1 önceden varolan triküspid yetersizliğinin derecesinde artış ve 1 sol ventrikül trombüsü) belirlendi. Hastaların hiçbirinde işleme bağlı olarak gelişen duvar hareket anormalliği saptanmadı. İşlemin 3. ve 7. günlerinde yapılan ekokardiyografik incelemelerde ek bir patolojik bulguya rastlanmadı. Sonuç olarak, RFA'nun emin bir tedavi yöntemi olduğu, işlem öncesi ve hemen sonrasında yapılan ekokardiyografik incelemenin anatomik anormalliklerin ve komplikasyonların ortaya çıkarılmasında yararlı bir metod olduğu, ancak işlem sonrasında rutin olarak birden fazla ekokardiyografik inceleme yapmanın gereksiz olduğu kanısına varılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Radyofrekans kateter ablasyonu, ekokardiyografiComplications Resulting from Radiofrequency Catheter Ablation in Patients With Supraventricular and Ventricular Tachyarrhythmias by Serial Echocardiographic Examinations
Kâmil ADALET1, Fehmi MERCANOĞLU1, Recep GÜNDOĞDU1, Ercüment YILMAZ1, Aytaç ÖNCÜL1, Kemalettin BÜYÜKÖZTÜRK1, Güngör ERTEM1The aim of this study was to evaluate the complications following radiofrequency catheter ablation (RFA) in patients with supraventricular or ventricular tachyarrhythmias. The study material was consisted of 125 (80 males, 45 females; the mean age was 37 .5± 14 years; age range 3.5-69 years) patients. It was applied that 84 ablations of accessory pathway in 75 patients with preexitation syndrome, slow pathway ablation in 21 patients with atrioventricular nodal reentrant tachycardia, focus ablation in 7 patients with ectopic atrial tachycardia, linear ablation in 1 patient with atrial flutter, modification of slow pathway in 1 patient with atrial fibrillation, ablation of His bundle in 3 patients with atrial fibrillo-flutter, and focus ablation - or right bundle ablation- in 17 patients with ventricular tachycardia. The acute anatomic and valvular consequences of radiofrequency ablation were evaluated by means of serial (before and 1, 3, 7 days after the procedure) echocardiographic investigations. Semiquantative assessment of valvular incompetence and classification into one of four grades according to the width and extensions of the jet from the valvular orifice were carried out. Segmental wall motion abnormalities were evaluated semiquantitatively with four grades of severity (normal, hypokinesia, akinesia or dyskinesia). Before the procedure, various echocardiographic abnormalities (mitral valve prolapsus in 16, segmental wall motion abnormality in 7, rheumatic valve disease in 5, dilated cardiomyopathy in 8, hypertrophic cardiomyopathy in 2, arrhythmogenic right ventricular dysplasia in 2, Ebstein abnormality in 1, patent foramen ovale in 3, atrial septal aneurysm in 1, other valvular abnormalities in 5, Eustachian valve in 1 and hypertensive heart disease and left ventricular hypertrophy in 2) were established in 50 (% 40) patients. Subepicardial fat simulating pericardial effusion was observed in 5 patients. New echocardiographic abnormalities were observed in 5 (4 %) patients, medium (<1 cm) pericardial effusion in 2 patients, mild aortic incompetence in 1 patient, increase in severity of tricuspid incompetence in 1 patient and left ventricular thrombus in 1 patient one day after radiofrequency ablation. Segmental wall motion abnormality related to the procedure was not detected. No any other abnormality was detected after the first echocardiographic investigation following ablation. We concluded that these findings confirm the safety of the radiofrequency catheter ablation in the treatment of patients with supraventricular and ventricular tachyarrhythmias, and more than one echocardiographic examination after RFA is unnecessary in all patients.
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |