Yeni Atriyal Fibrilasyonda Kendiliğinden Sonlanma Belirleyicileri ve Propafenon ile Uzun Süreli Sinüs Ritminin İdamesi
Abdullah Doğan1, Oktay Ergene1, Cem Nazlı1, Ozan Kınay1, Mustafa Öztürk2, Ahmet Altınbaş1, Ülkü Ergene3, Ömer Gedikli1, Yeşim Hoşcan11Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalları, Isparta2Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Halk Sağlığı Anabilim Dalları, Isparta
3Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalları, Isparta
Yeni atriyal fibrilasyonlu (AF) vakalarda, sinüs ritmine (SR) kendiliğinden dönüşün belirleyicilerini ve kardiyoversiyon sonrası uzun süreli SR'nin korunmasında propafenonun etkinliğini araştırmak bu çalışmanın amacıdır. Çalışmaya AF süresi 48 saati geçmemiş yeni AF'li 102 hasta prospektif olarak alındı. Akut koroner sendromu (n:17), kalp yetersizliği (n:5) ve akciğer hastalığı (n:2) olan toplam 24 hasta çalışmadan dışlandı. Kalan 78 hasta esas çalışma grubunu oluşturdu. Vakalar, SR?ne kendiliğinden dönüş için 12 saat boyunca gözlendiler. Sinüs ritmi gözlenen vakalar propafenon (n:21, ortalama yaş: 59.9 ±11.4 yıl) veya plasebo (n:24, ortalama yaş: 62.7 ±9.5 yıl) gruplarına randomize edildiler ve ritim kontrolü için 12 ay boyunca izlendiler. Takipte çalışmadan çıkan vaka olmadı. İki grubun klinik özellikleri benzerdi. Sinüs ritminde kalma Kaplan-Meier eğrisi ile değerlendirildi. Sinüs ritmine kendiliğinden dönüş, 78 hastanın 45 (58%)'inde gözlendi. Multivariye analizde, yaş, cinsiyet, altta yatan kalp hastalığı, AF süresi, sol atriyum (SA) çapı ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (SVEF) değişkenlerinden, yalnız 24 saatten kısa süren AF kendiğinden dönüş için bağımsız belirleyici olarak bulundu (OR:7.1, 95% CI: 1.6-31.3; p=0.01). On iki aylık takipte, propafenon grubundaki hastaların 16 (76%)'sı, plasebo grubundakilerin ise 10 (42%)'u SR'nde kaldılar (p=0.02). Multivariye analizde, propafenonla tedavi uzun süreli SR'nin idamesinde tek bağımsız belirleyiciydi (p=0.02). Yaş, cinsiyet, altta yatan kalp hastalığı, AF süresi, SA çapı ve SVEF belirleyici olarak bulunmadı. Propafenona ait ciddi yan etki gözlenmedi. Hemodinamik durum izin verdiği sürece, yeni AF'lu vakalar, kendiliğinden SR'ne dönüş için, en az 12 saat izlenmelidirler. Kendiliğinden dönüş sonrası, uzun süreli ritim kontrolünde, propafenonun plasebodan üstün olduğu gözükmektedir
Anahtar Kelimeler: Atriyal fibrilasyon, kardiyoversiyon, propafenonPredictors of Spontaneous Conversion of Recent Onset Atrial Fibrillation to Sinus Rhythm and the Long-term Maintenance of Sinus Rhythm with Propafenone
Abdullah Doğan1, Oktay Ergene1, Cem Nazlı1, Ozan Kınay1, Mustafa Öztürk2, Ahmet Altınbaş1, Ülkü Ergene3, Ömer Gedikli1, Yeşim Hoşcan112
3
We investigated predictors of spontaneous conversion of recent onset atrial fibrillation (AF) to sinus rhythm (SR) and the long-term efficacy of propafenone for maintaining SR after conversion in patients with the first episode of recent AF. This prospective study consisted of consecutive 102 patients with recent onset AF (?48 hours). Twenty-four patients were excluded due to acute coronary syndome (n:17), heart failure (n:5) and pulmonary disease (n:2). The remaining 78 patients constituted the main study population. After spontaneous conversion to SR within 12 hours, they were randomized to propafenone (n:21, mean age:59.9 ±11.4 years) or placebo groups (n:24, mean age: 62.7±9.5 years) and were followed up for long-term SR maintenance during 12 months. There was no withdrawal at follow-up. Clinical characteristics in both groups were comparable. The maintenenance of SR was analyzed by the Kaplan-Meier method. Spontaneous SR was observed in 45 (58%) of 78 patients. Among the variables of age, gender, underlying heart disese, AF duration, left atrial dimension (LAD) and left ventricular ejection fraction (LVEF), duration of AF ?24 hours was the only independent predictor of spontaneous conversion in multivariate analysis (OR:7.1, 95% CI:1.6-31.3; p=0.01). At 12 months, SR was maintained in 16 (76%) patients assigned to the propafenone group whereas it was so in those 10 (42%) assigned to placebo (p=0.02). By multivariate analysis, treatment with propafenone was the only predictor for maintenance of SR (p=0.02) in a model comprising age, gender, underlying heart disese, AF duration, LAD and LVEF had no predictive value. No major side effects occurred. Patients with recent onset AF should be monitored for at least 12 hours to observe spontaneous conversion as long as hemodynamics are stable. Propafenone seems to be superior to placebo for long-term maintenance of SR after spontaneous conversion.
Keywords: Atrial fibrillation, propafenone, spontaneous conversion| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |