. 2004; 32(2): 91-98

Kardiyak Resenkronizasyon Tedavisinin Sol Atriyal Apendiks Fonksiyonu ve Pulmoner Ven Akım Paterni Üzerine Etkisi

Y.Ahmet VURAL1, Y.Ayşen AĞAÇDİKEN1, Doç Dilek URAL1, Y.Tayfun ŞAHİN1, Y.Güliz KOZDAĞ1, Y.Göksel KAHRAMAN1, Ertan URAL1, Y.Haluk AKBAŞ2, Kaya SÜZER3, Baki KOMSUOĞLU1
1Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Kocaeli
2Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kalp Damar Cerrahisi, Anabilim Dalı, Kocaeli
3Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalı, Kocaeli

Kardiyak resenkronizasyon tedavisinin (KRT) sol ventrikül ve sol atriyumda "reverse remodeling" gelişmesine sol ventrikül sistolik fonksiyonunda iyileşmeye yol açtığı değişik çalışmalarda ortaya konmuştur. Bu çalışmanın amacı, KRT'nin sol atriyal apendiks fonksiyonu ve pulmoner ven akım paterni üzerine olan etkisini araştırmaktır. Sol ventrikül sistolik fonksiyon bozukluğu bulunan ve komplet sol dal bloklu 18 dilate kardiyomiyopatili hastaya biventriküler pacemaker implantasyonu uygulandı. Sol atriyal apendiks ve pulmoner ven akım paternindeki değişiklikleri değerlendirmek amacıyla pacemaker implantasyonundan bir hafta önce ve implantasyondan 1 ve 6 ay sonra transtorasik ve transözofajiyal ekokardiyografik incelemeler yapıldı. KRT sonrası hastaların 17'sinde (%94) anlamlı klinik iyileşme ve NYHA fonksiyonel kapasitelerinde artış gözlendi. Sol atriyal apendiks (SAA) ejeksiyon fraksiyon artışı ile birlikte sol atriyal apendiks maksimum ve minimum (SAAmax, SAAmin) alanlarında anlamlı küçülme saptandı [SAAmax: 4.6 ± 2cm2 den 1. ayda 4.2 ± 1.8 cm2'ye (p<0.001) ve 6. ayda 4.0 ± 1.8 cm2'ye (p<0.001); SAAmin: 2.7 ± 1.3 cm2'den 1. ayda 2.3 ± 1.2 cm2' ye (p<0.001) ve 6. ayda 2.2 ±1.2 cm2'ye (p<0.001); SAA ejeksiyon fraksiyonu: %41 ± 12'den 1. ayda %46 ± 10'a (p=0.007) ve 6. ayda %47 ± 8'e (p=0.003)]. Ayrıca, SAA aktif boşalma ve doluş akım hızları, pulmoner ven sistolik akım hızları KRT sonrası anlamlı artış gösterdi. Atriyal apendiks aktif boşalma akım hızı ile, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (r=0.50, p=0.002), SAA ejeksiyon fraksiyonu (r=0.51, p=0.002), sol atriyal maksimum volüm (r=-0.44, p=0.007), sol atriyal minimum volüm (r= -0.50, p=0.002) ve pulmoner ven sistolik akım hızı (r=0.33, p=0.05) arasında anlamlı korelasyon gözlendi. Dilate kardiyomiyopatili hastalarda KRT, sol atriyal apendiks fonksiyonunda belirgin iyileşmeye ve pulmoner ven akım paterninde olumlu değişikliklere yol açmaktadır. (Türk Kardiyol Dern Arş 2004; 32: 91-98)

Anahtar Kelimeler: Kardiyak resenkronizasyon, sol atriyal apendiks fonksiyonu, pulmoner ven akım paterni


Effect of Cardiac Resynchronization Therapy on Left Atrial Appendage Function and PulmonaryVenous Flow Pattern

Y.Ahmet VURAL1, Y.Ayşen AĞAÇDİKEN1, Doç Dilek URAL1, Y.Tayfun ŞAHİN1, Y.Güliz KOZDAĞ1, Y.Göksel KAHRAMAN1, Ertan URAL1, Y.Haluk AKBAŞ2, Kaya SÜZER3, Baki KOMSUOĞLU1
1
2
3

Previous studies have shown improvement in left ventricular function and development of the reverse remodeling in left ventricle and left atrium after cardiac resynchronization therapy (CRT). The aim of this study was to investigate the effect of CRT on left atrial appendage function and pulmonary venous flow pattern. Eighteen patients with systolic heart failure and complete left bundle-branch block underwent implantation of biventricular pacemaker devices. In order to follow changes in left atrial appendage, transthoracic and transesophageal echocardiographic examinations were performed one week before, and repeated one and six months after pacemaker implantation. CRT resulted with significant clinical improvement and decrease in NYHA functional class in 17 patients (94%). Maximum and minimum areas of left atrial appendage (LAAmax and LAAmin) decreased, with a concomitant increase in LAA ejection fraction. [LAAmax: from 4.6 ± 2 cm2 to 4.2 ± 1.8 cm2 at the 1st (p<0.001) and to 4.0 ± 1.8 cm2 at the 6th month (p<0.001); LAAmin: from 2.7 ± 1.3 cm2 to 2.3 ± 1.2 cm2 at the 1st (p<0.001) and to 2.2 ±1.2 cm2 at the 6th month (p<0.001) and LAA ejection fraction: from 41 ± 12% to 46 ± 10% at the 1st (p=0.007) and to 47 ± 8% at the 6th month (p=0.003)]. Left atrial appendage active emptying and filling flow and pulmonary venous systolic velocities also increased after CRT. The appendage active emptying velocity correlated significantly with left ventricular ejection fraction (r=0.50, p=0.002), LAA ejection fraction (r=0.51, p=0.002), left atrial maximum volume (r=-0.44, p=0.007), left atrial minimum volume (r=-0.50, p=0.002) and pulmonary vein systolic flow velocity (r=0.33, p=0.05). Conclusion: Treatment of heart failure by CRT results in marked improvement in LAA functions and increases pulmonary venous systolic velocity. (Türk Kardiyol Dern Arş 2004; 32: 91-98)

Keywords: Cardiac resynchronization, left atrial appendage function, pulmonary venous flow pattern


Y.Ahmet VURAL, Y.Ayşen AĞAÇDİKEN, Doç Dilek URAL, Y.Tayfun ŞAHİN, Y.Güliz KOZDAĞ, Y.Göksel KAHRAMAN, Ertan URAL, Y.Haluk AKBAŞ, Kaya SÜZER, Baki KOMSUOĞLU. Effect of Cardiac Resynchronization Therapy on Left Atrial Appendage Function and PulmonaryVenous Flow Pattern. . 2004; 32(2): 91-98


ARAÇLAR
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş


Benzer makaleler
Google Scholar