Yeni "PISA" Yöntemlerinin Mitral Darlığında Kapak Alanı Ölçümünde Kullanımı
Bülent GÖRENEK1, Necmi ATA1, Hamza ESEN1, Y. Ahmet ÜNALIR1, Barbaros DOKUMACI1, Muhammed AMANGANE1, Mustafa KILIÇ2, Yusuf ERZURUM3, Bilgin TİMURALP11Osmangazi Üniversitesi (Eski Anadolu Üniversitesi) Tıp Fakültesi Kardiyo/oji ve Biyofizik Anabilim Dalı, Eskişehir2Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı, Denizli
3SSK Eskişehir Hastanesi Kardiyoloji Servisi, Eskişehir
Araştırmamızda mitral kapak alanı ölçümünde kullanılan non-invazif metotların birbirleriyle karşılaştırılması amaçlandı. Bu amaçla 34 romatizmal mitral darlıklı olgu çalışmaya alındı. Otuzdört olguda ekokardiyografik olarak planimetrik yöntem, basınç yarılanma zamanı, Proximal Isovelocity Surface Area (PISA), düzeltilmiş PISA ve yeni oluşturduğumuz matematiksel yöntemi kullanarak elde edilen ortalama mitral kapak alanı değerleri sırasıyla; 1.39±0.06 cm2, 1.41±0.08 cm2, 1.41±0.05 cm2, 1.42±0.08 cm2, olarak bulundu. Beş yöntem arasında da pozitif korelasyon tespit edildi (her biri arasında p<0.01). Planimetrik metotla en fazla korelasyonu basınç yarılanma zamanı ile kapak alanı hesaplanması gösterdi (r=0.94). bunu sırasıyla düzeltilmiş PISA yöntemi (r=0.92), yeni matematiksel yöntem (r=0.88) ve PISA yöntemi (r=0.85) izledi. Yeni matematiksel metod ile elde edilen sonuçların, planimetrik mitral kapak alanı değerlerine, PISA ile elde edilen değerlerden daha yakın olması, PISA metodunun MD'na uygulanmasındaki bazı hatalarından kaynaklanmaktadır. İzovelosite alanlarını yarım küre değil, koni kesmesi şeklinde kabul eden ve ilk kez kliniğimizce geliştirilip tebliğ edilen yeni yöntemle bu hatalar büyük oranda ortadan kaldırıldı. Hafif mitral yetmezliği, aort yetmezliği varlığında ya da normal hızda ventrikül yanıtına sahip atriyum fibrilasyonunda yöntemler arasındaki korelasyonun etkilendiği gözlendi. Sonuç olarak, beş metodun bazı hatalarına rağmen birbirlerine yakın neticeler verdiği, yeni matematiksel yöntemin PISA metoduna göre daha üstün olduğu ve klinikte mitral kapak alanı ölçümünde güvenle kullanılabileceği ortaya konuldu
Anahtar Kelimeler: Ekokardiyografji, mitral darlığı, PISAUse of New PISA Methods to Calculate the Mitral Valve Area in Mitral Stenosis
Bülent GÖRENEK1, Necmi ATA1, Hamza ESEN1, Y. Ahmet ÜNALIR1, Barbaros DOKUMACI1, Muhammed AMANGANE1, Mustafa KILIÇ2, Yusuf ERZURUM3, Bilgin TİMURALP112
3
Our study aimed to compare the validity of five noninvasive methods used in the calculation of the mitral valve area. We studied 34 patients with rheumatic mitral stenosis. Mitral valve area was calculated for all patients using planimetric method, pressure-half time method, PISA, and corrected PISA methods and new mathematical method. The calculated average mitral valve areas were similar for all techniques (139±0.06 cm2, 141±0.05 cm2, 142±0.08 cm2, respectively) (p<0.01). The most relevant correlation to the planimetry was obtained with the pressure-half time method (r=0.94). The other was between the planimetry and the corrected PISA method (r=0.92). These correlations were followed by the new mathematical method (r=0.88) and the PISA method (r=0.85). In view of the anatomy of the valvular and subvalvular apparatus, since the assumption of PISA as a half-spherical area is inaccurate and the assumption as a horizontally cut funnel-shaped area is more appropriate as in our mathematical model, this new method may have correlated better with the planimetry than the PISA method. In conclusion, all five techniques can be used in assessing mitral valve area in patients with mitral stenosis. The new method is proposed as an alternative to determine the mitral valve area.
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |