Amlopidin İle Hipertansiyon Tedavisinin Sol Ventrikül Kitlesi ve Diyastolik Fonksiyonları Üzerine Etkisi
Ali S. FAK1, Metin OKUCU1, Hakan TEZCAN1, Gökhan BODUR1, Ahmet OKTAY1Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, İstanbulHipertansif hastalarda amlodipin ile anti-hipertansif tedavinin sol ventrikül hipertrofisi (SVH) ve sol ventrikül diyastolik fonksiyonu üzerindeki etkisi incelendi. İki haftalık ilaçların arındırma ve 4 haftalık tek-kör plasebo dönemi sonrasında hafif-orta dereceli sistemik hipertansiyonu olan ve ekokardiyografide SVH (sol ventrikül kitle indeksi (SVKİ) kadınlarda > 110 g/m2, erkeklerde > 134 g/m2) ve diyastolik disfonksiyon (mitral E/A < 1) saptanan hastalara amlodipin (5 mg/gün) verildi; gerektiğinde doz 10 mg/gün'e çıkarıldı. Antihipertansif tedavi verilen ve 6. ayda kan basıncı kontrol altında olan 30 hasta değerlendirmeye alındı. Tedavi ile kan basıncı 164±13/04±6 mmHg'dan, 3. ayda 134±10/84±5 mmHg'ya (p<0.01), 6. ayda 131±10/85±5 mmHg'ya (p<0.01); SVKİ ise 157.7±30.0 g/m2'den 3. ada 135.7±27.2 g/m2'ye (p<0.01), 6 ayda 131.8±24.9 g/m2'ye (p<0.01) düştü. Sol ventrikül kitlesindeki azalmanın esas olarak interventriküler septum kalınlığının azalmasına bağlı olduğu görüldü; bazal, 3. ve 6. ay değerleri sırasıyla 12.8±0.2, 11.7±1.8 (p<0.05) ve 11.2±1.8 mm (p<0.01) olarak bulundu. Mitral giriş akımı E/A oranlarında normale doğru düzelme olmakla birlikte anlamlı değişim gözlenmedi (bazal, 3. ve 6. ay değerleri sırasıyla 0.76±0.23, 0.83±0.16 ve 0.86±0.22). Sonuç olarak, amlodipinin (1) kan basıncı kontrol altında alınan hafif-orta şiddette hipertansiyon hastalarında sol ventrikül kitlesini 3. aydan itibaren azalttığı, (2) bu azalmanın 6. ayda da devam ettiği, (3) kitledeki azalmanın başlıca septum kalınlığındaki azalmaya bağlı olduğu ve (4) bu süre içinde diyastolik fonksiyonda anlamlı bir düzelme sağlamadığı bulundu.
Anahtar Kelimeler: Sistemik hipertansiyon, sol ventrikül hipertrofisi, amlodipinEffects of Antihypertensive Therapy with Amlodipine on Left Ventricular Mass and Diastolic Function
Ali S. FAK1, Metin OKUCU1, Hakan TEZCAN1, Gökhan BODUR1, Ahmet OKTAY1The effect of antihypertensive therapy with amlodipine on left ventricular mass and diastolic function was examined. After a wash-out period of 2 weeks and a single-blind placebo period of 4 weeks, patients found to have mild to moderate systemic heypertension, left ventricular hypertrophy (LVH) and diastolic dysfunction (DD) with echo-Doppler were included in the study. LVH was described as left ventricular mass index (LVMI) > 134 g/m2 in men and > 110 g/m2 in women and DD as mitral inflow E/A < 1. Amlodipine was given 5 mg daily and if neccessary was increased to 10 mg in the 4th week and continued for 6 months. 30 patients in the sixth month with controlled hypertension were reevaluated. Blood pressure decreased from 164±13/104±6 to 134±10/84±5 in the 3rd month (p<0.01) and to 131±10/85±5 mmHg in the 6th month. LVMI decreased from 157.7±30 to 135.7±27.2 in the 3rd month (p<0.01) and to 131.8±24.9 g/m2 in the 6th month (p<0.01). The regression of LVH was seen to be due mainly on the regression of septal thickness (12.8±0.2 baseline, 11.7±1.8 in 3 months p<0.05, and 11.2±1.8 p<0.01, in 6 months). Although a small improvement in E/A ratio was observed in 6 months, the change was not significant. In conclusion; 1) amlodipine was found to be effective in reducing LVH in patients with mild to moderate hypertension, 2) the regression in LVH was persistent in 6 months, 3) the regression in LVH was mainly due to regression in septal thickness and 4) despite blood pressure control and regression in left ventricular mass, a significant improvement in diastolic function was not achieved.
Keywords: Systemic hypertension, left ventricular hypertrophy, amlodipine| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |