Aort Yetersizliğinde Koroner Kan Akımının Transözofajiyal Ekokardiyografi ile Değerlendirilmesi
Hayrettin KARAEREN1, Mehmet UZUN1, Oben BAYSAN1, Kürşad ERİNÇ1, Atilla İYİSOY1, Turgay ÇELİK1, Ertan DEMİRTAŞ1Gülhane Askeri Tıp Akademisi ve Askeri Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim DalıAort yetersizliği (AY), aort kapağının diyastolde yeterli kapanamamasından kaynaklanan bir kalp kapak hastalığıdır. Bu çalışmada, AY bulunan hastalarda görülen koroner kan akımı değişikliklerini transözofajiyal ekokardiyografi ile değerlendirmeyi amaçladık. Çalışma GATA Kardiyoloji Kliniğinde yürütüldü. Çalışmaya 7'si kadın; 23'ü erkek 30 hasta alındı (Yaş ortalaması = 24±8 yıl). Hastalar hafif ve ağır AY gruplarına ayrıldı. Kontrol grubu (n=10), öykü, fizik muayene, elektrokardiyografi ve ekokardiyografik olarak herhangi bir kalp hastalığı bulunmayan hastalardan seçildi. Bireylere anamnez ve fizik muayene sonrası transtorasik ekokardiyografik (TTE) ve bunu takiben de transözofajiyal ekokardiyografi (TÖE) uygulandı. TTE ile hesaplanan sol ventrikül kitlesi hastanın vücut yüzey alanına bölünerek sol ventrikl kitle indeksi hesaplandı. TÖE sırasında, sol ana koroner arter bifurkasyonunun hemen distalinde ön inen daldan (LAD) pulsed Doppler akım kaydı alınarak videoya kaydedildi. Ölçümler daha sonra bu kayıtlar üzerinden yapıldı. Akım kaydından, ortalama ve pik sistolik akım hızları, ortalama ve pik diyastolik akım hızları, diyastolik ve sistolik akım hız integrali, LAD arter çapı ölçüldü. AY şiddeti, parasternal uzun eksen görüntüye göre değerlendirildi; jet akımın mitral ön yaprak uç kısmından daha distale geçmesi durumunda ağır; geçmemesi durumunda hafif AY olarak kabul edildi. Gruplar arası karşılaştırmalarda Mann-Whitney U testi kullanıldı, p<0.,05 olması anlamlı kabul edildi. Kontrol ve hafif AY grubu arasında fark saptanmazken; ağır AY grubu ile kontrol ve hafif AY grubu arasında ortalama sistolik akım hızı, pik sistolik akım hızı, ortalama diyastolik akım hızı, pik diyastolik akım hızı, diyastolik akım hız integrali, sistolik akım hız integrali, LAD arter çapları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı. Akım/kitle indeksi ağır AY grubunda hafif AY grubuna oranla daha düşük bulundu (14.6±3.6'ya karşılık 11.7±2.4). Sonuç olarak, hafif AY'de koroner kan akım paterninde değişiklik olmamaktadır. Ağır AY'de ise, koroner kan akımı artmakta, fakat bu artış AY nedeniyle eksantrik olarak hipertrofiye olan kas kitlesini karşılayacak düzeyde olmamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Aort yetersizliği, koroner kan akımı, transözofajiyal ekokardiyografiAssessment of Coronay Blood Flow with Transesophageal Echocardiography in Aortic Regurgitation
Hayrettin KARAEREN1, Mehmet UZUN1, Oben BAYSAN1, Kürşad ERİNÇ1, Atilla İYİSOY1, Turgay ÇELİK1, Ertan DEMİRTAŞ1Aortic regurgitation (AR) is a valvular heart disease resulting from defective diastolic closure of aortic valve. In this study, we tried to assess the coronary blood changes by transesophageal echocardiography in patients with AR. The study was performed in the Gülhane Military Medical Academy Cardiology Clinic. It involved 30 patients of whom 7 were female and 23 male (mean age: 24±8 years). The patients were divided into mild and severe AR groups. Ten free of cardiovascular disease according to history, physical, electrocardio graph i cal and echocardiographical examination were selected as the control group. The subjects underwent transthoracic (TTE) and subsequently transesophageal echocardiography {TEE) after appropriate history and physical examination. Left ventricular mass index was estimated by dividing transthoracic echocardiographically estimated left ventricular mass by boyd surface area. During TEE, pulsed Doppler flow video recordings were obtained from LAD just distally to the bifurcation. measurements were then obtained from these video recordings. Following parameters were obtained: mean and peak systolic flow velocities, mean and peak diastolic flow velocities, diastolic and systolic flow velocity integrals. Severity of AR was assessed by TTE from parastemal long axis view; when regurgitation jet was beyond the edge of anterior mitral leaflet, it was consideret as severe, otherwise as mild. For statistical comparisons, Mann-Whitney U test was used, p<0.05 being considered as significant. While there were no differences between the control group and the mild AR group with respect to any of the parameters, there were statistically significant differences between the severe AR group and btoh the mild AR group and the control group with respect to peak systolic flow velocity, peak diastolic flow velocity, mean systolic flow velocity, riıean diastolic flow vlocity, systolic velocity time integral, diastolic velocity time integral: LAD artery diameter. In severe AR group, flow/mass index ratio was significantly lower. ' In conclusion, in mild AR, coronary flow _patterns are s imilar to normal · subjects; but jn severe AR coronary flow increases though this increases though this increase is not sufficient to compensate eccentrically hypertrophied myocardial m~ss.
Keywords: Aortic regurgitation, transesophageal echocardiography, coronary blood flow.| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |