Hipertansiyonlu hastalarda sol ventrikülün eş zamanlı kasılmasını etkileyen faktörler: Arteriyel katılık ve merkezi kan basıncı etkili mi?
Abdulkadir Kırış1, Gülhanım Kırış2, Kayıhan Karaman3, Mürsel Şahin1, Ömer Gedikli1, Şahin Kaplan1, Asım Örem4, Merih Kutlu1, Zeynep Kazaz51Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilimdalı, Trabzon2Ahi Evren Göğüs Kalp Ve Damar Cerrahisi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, Trabzon
3Kahramanmaraş Devlet Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, Kahramanmaraş
4Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilimdalı, Trabzon
5Of Devlet Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, Of, Trabzon
Amaç: Sol ventrikül (SV) eş zamanlı kasılma bozukluğu hipertansiyonlu hastalarda sık rastlanılan bir bulgu olup SV hipertrofisi ile ilişkilidir. Arteriyel katılık (AK) ve merkezi (aortik) kan basıncı, SV hipertrofisi gibi hipertansiyon kaynaklı hedef organ hasarında önemli rol oynar. Bu çalışmada, AK, merkezi sistolik ve diyastolik kan basınçları (KB) ve SV senkronizasyon bozukluğu arasındaki ilişki incelendi.
Çalışma planı: Yeni hipertansiyon tanısı konmuş 35 hasta ve 40 kontrol çalışmaya alındı. Tüm çalışma popülasyonuna ‘doku senkronizasyon görüntülemesini’ (DSG) de içeren kapsamlı ekokardiyografik inceleme yapıldı. SV’nin pik sistolik doku hız zamanı (Zs) 12 segment modeli ile ölçüldü ve iki eş zamanlı kasılma bozukluğu indeksi hesaplandı. Nabız dalga hızı (NDH) ve artış indeksini (AIx@75) içeren AK parametreleri ile merkezil sistolik ve diyastolik KB aplanasyon tonometresi ile değerlendirildi.
Bulgular: Kan basınçları dışında her iki grubun temel klinik ve ekokardiyografik parametreleri benzerdi. Eş zamanlı kasılma bozukluğu indeksleri hipertansiyonlu hastalarda kontrol grubuna göre uzamıştı: 12 segmentin Zs’nın standart sapması (48.7±18.8 ve 25.8±13.1, p<0.001); herhangi iki segmentin maksimum Zs farkı (143.9±52.2 ve 83.8±39.4, p<0.001), NDH (11.9±2.5 ve 9.5±1.4, p<0.001), AIx@75 (27.4±8.3 ve 18.3±9, p=0.009), merkezi sistolik (147.6±20.8 ve 105.4±11, p<0.001) ve diyastolik (99.8±14.4 ve 72.8±9.5, p<0.001) basınçlar hipertansiyonlu hastalarda kontrol grubundan daha yüksekti. Çok değişkenli analizde, merkezi sistolik KB (β=0.496, p=0.03), SV kitle indeksi (β=0.232, p=0.027) ve beden kütle indeksi (β=0.308, p=0.002) eş zamanlı kasılma bozukluğu ile bağımsız ilişkili bulundu.
Sonuç: Merkezi sistolik KB, yeni tanı konmuş hipertansiyonlu hastalarda SV’nin eş zamanlı kasılma bozukluğunun bağımsız öngördürücüsüdür. Ancak AIx@75, SV eş zamanlı kasılması üzerinde doğrudan etkiye sahip değildir.
Factors affecting left ventricular synchronicity in hypertensive patients: are arterial stiffness and central blood pressures influential?
Abdulkadir Kırış1, Gülhanım Kırış2, Kayıhan Karaman3, Mürsel Şahin1, Ömer Gedikli1, Şahin Kaplan1, Asım Örem4, Merih Kutlu1, Zeynep Kazaz51Department of Cardiology, Faculty of Medicine, Karadeniz Technical University, Trabzon, Turkey2Department of Cardiology, Ahi Evren Cardiovascular And Thoracic Surgery Training And Research Hospital, Trabzon, Turkey
3Cardiology Clinic, Kahramanmaraş State Hospital, Kahramanmaraş, Turkey
4Department of Biochemistry, Faculty of Medicine, Karadeniz Technical University, Trabzon, Turkey
5Cardiology Clinic, of State Hospital, Of, Trabzon, Turkey
Objectives: Left ventricular (LV) dyssynchrony is a common finding in patients with hypertension and is associated with LV hypertrophy. Arterial stiffness (AS) and central (aortic) blood pressures play a significant role in end-organ damage such as LV hypertrophy caused by hypertension. The objective of this study was to investigate the relationship between AS, central blood pressures (BP) and LV dyssynchrony.
Study design: Thirty-five newly diagnosed hypertensive patients and 40 controls were enrolled in the study. The entire study population underwent a comprehensive echocardiographic study including tissue synchrony imaging. The 12 segmental model was used to measure the time to regional peak systolic tissue velocity (Ts) in the LV and two dyssynchrony indices were computed. Parameters of AS including pulse wave velocity (PWV), augmentation index (AIx@75), and central systolic and diastolic BP were evaluated by applanation tonometry.
Results: The baseline clinical and echocardiographic parameters of both groups were similar except for their BPs. Dyssynchrony indices were prolonged in patients with hypertension as compared to the controls. The standart deviation of Ts of 12 LV segments in patients with hypertension and the controls were 48.7±18.8 vs. 25.8±13.1, respectively (p<0.001), and the maximal difference in Ts between any 2 of 12 LV segments was 143.9±52.2 for hypertension patients vs. 83.8±39.4 for controls (p<0.001). PWV (11.9±2.5 vs. 9.5±1.4, p<0.001), AIx@75 (27.4±8.3 vs. 18.3±9, p=0.009), and central systolic (147.6±20.8 vs. 105.4±11, p<0.001) and diastolic (99.8±14.4 vs. 72.8±9.5, p<0.001) pressures were higher in patients with hypertension than in the controls, respectively. In multivariable analysis, central systolic BP (β=0.496, p=0.03), LV mass index (β=0.232, p=0.027), and body mass index (β=0.308, p=0.002) were found to be independently related to dyssynchrony.
Conclusion: Central systolic BP is an independent predictor of LV dyssynchrony, but AIx@75 did not have an independent effect on LV synchronicity in patients with newly-diagnosed hypertension.
Sorumlu Yazar: Abdulkadir Kırış, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |