Yaşlılarda koroner arter hastalığına yaklaşım
Barış İkitimurİstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, İstanbulKalp damar hastalıkları tüm ölüm nedenleri arasında birinci sırayı almaktadır. Her yıl kardiyovasküler hastalıklardan (KVH) ölenlerin yarısından fazlasını 70 yaş üzerinde olanların oluşturmakta olup yaşlı popülasyonda koroner arter hastalığının (KAH) önlenmesi, tanısı, tedavisi ve takibi daha genç hastalara göre bazı farklılıklar içermektedir. Yaşlılarda sırf yaş nedeni ile oluşan çok yüksek KVH global risk skorlarının varlığında farmakolojik tedaviye başlama eşiği dikkatle belirlenmeli ve olası yan etkiler ile klinik kazançlar iyi dengelenmelidir. Yaşlı hastalarda KAH tanısında ko-morbid durumlar, efor kapasitesi azlığı, yüksek hastalık prevelansı nedeniyle yanlış negatif sonuçlar gibi nedenlerle non-invazif stres testlerinin kullanımı sınırlanmaktadır. Yaşlı KAH hastalarında bir yandan ilaç yan etkilerine dikkat edilirken, kanıta dayalı kılavuz önerileri doğrultusunda optimal medikal tedaviden vazgeçilmemelidir. Gerektiğinde invazif KAH tedavileri planlanır. Tedaviler düzenlenirken hastanın yaşının nümerik değerinden ziyade biyolojik yaşının dikkate alınması ve kırılganlık durumunun belirlenmesi ve hasta ile beraberce tedavinin en iyi risk/fayda oranlarını elde etmek üzere optimize edilmesi akılcı olacaktır.
Anahtar Kelimeler: Koroner arter hastalığı, yaşlılık.Approach to coronary artery disease in the elderly
Barış İkitimurDepartment of Cardiology, İstanbul University Cerrahpaşa Faculty of Medicine, İstanbul, TurkeyCardiovascular disease (CVD) is the most important contributor to overall mortality in the general population. More than half of all patients dying from CVD are older than 70 years. Prevention, diagnosis and management of coronary artery disease (CAD) in the elderly population differ in many respects compared to younger patients. Age per se can contribute significantly to overall global cardiovascular risk in the elderly population: in such cases when age is the sole risk factor for CVD, threshold for initiation of pharmacological intervention should be gauged carefully to balance possible side effects and clinical benefits. The use of non-invasive stress test for the diagnosis of CAD is limited by factors like co-morbidities, diminished exercise capacity, and false negative results due to high disease prevalence. While carefully considering possible drug side effects, one should not refrain from optimal medical therapy as recommended by evidence based guidelines in the elderly CAD patients. Biological age, rather than the calendar age, as well as frailty status should be considered while planning treatment in elderly CAD patients: involvement of the patient in the decision process would be beneficial while optimizing the treatment to attain the best risk/benefit ratio in geriatric CAD subjects.
Keywords: Coronay artery disease, elderly.Sorumlu Yazar: Barış İkitimur, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |