Kardiyak Resenkronizasyon Tedavisinden Yarar Gören Bir Olgu
Erdem DİKER1, Deniz ŞAHİN1, Telat KELEŞ1, Hülya ÇİÇEKÇİOĞLU1, Kadir POLAT2, Alper CANBAY1, Sinan AYDOĞDU11Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, Ankara2Ankara City Hospital, Kardiyoloji Bölümü, Ankara
Kardiyak resenkronizasyon tedavisi, kalp yetersizlikli hastaların tedavisinde kullanılan yeni bir non-farmakolojik yaklaşımdır. Yapılan çalışmalar bu tedavinin güvenliğini ve etkinliğini göstermiştir. Fakat, kardiyak resenkronizasyon tedavisinden yarar görecek hastayı seçmek, kritik ve hala tartışmalı bir konudur. Bu seçim için çeşitli klinik, elektrokardiyografik ve ekokardiyografik kriterler öne sürülmüştür. Hala, bu tedaviden yarar görecek hasta alt grubunu belirleyecek tatmin edici seçim kriterlerine sahip değiliz. Bu makalede kardiyak resenkronizasyon tedavisi amacıyla atriyobiventriküler kalıcı kalp pili implante edilmiş 60 yaşındaki bir kadın hasta sunulmuştur. Olgumuzun, QRS süresinin 190 ms olması, PQ süresinin 170 ms olması, mitral yetersizliği süresinin 380 ms olması ve septum-posteriyor duvar hareket gecikmesi süresinin > 130 ms olması nedeniyle kardiyak resenkronizasyon tedavisinden yarar göreceği beklenmiştir. Tedavi sonrasında da hastanın semptomları, fonksiyonel kapasitesi ve egzersiz toleransı belirgin düzelmiştir ve bu düzelmenin bir plasebo etkisi olmadığı gösterilmiştir. Bu vesile ile kardiyak resenkronizasyon tedavisinden en çok kimin yarar göreceği, klasik kriterlere ek olarak kullanılacak yeni kriterlerin ne olacağı tartışılmıştır. (Türk Kardiyol Dern Arş 2004; 32: 44-51)
Anahtar Kelimeler: Kardiyak resenkronizasyon tedavisi, atriyobiventriküler kalp pili, kronik kalp yetersizliğiA Case Who Benefited From Cardiac Resynchronization Therapy
Erdem DİKER1, Deniz ŞAHİN1, Telat KELEŞ1, Hülya ÇİÇEKÇİOĞLU1, Kadir POLAT2, Alper CANBAY1, Sinan AYDOĞDU112
Cardiac resynchronization therapy is a novel non-pharmacological treatment approach in the treatment of heart failure. Previous studies proved the safety and efficacy of this treatment. The selection of the most suitable candidate for cardiac resynchronization therapy is a crucial issue and still a matter of debate. Variable clinical, electrocardiographic and echocardiographic criteria have been proposed for appropriately selecting candidates for this therapy. Unfortunately, we still do not have satisfactory selection criteria set, which determines patients who will mostly benefit from this therapy. In this case report, we present a 60-year-old woman with dilated cardiomyopathy, who underwent atriobiventricular pacemaker implantation for cardiac resynchronization therapy. This patient would presumebly benefit from this therapy due to long (180 ms) QRS duration, long (170 ms) PQ duration, long ( 380 ms) mitral regurgitation duration and reltively long (> 130 ms) septum-posterior wall motion delay. As expected, symptoms, functional class and exercise capacity improved dramatically after therapy and it is shown that this improvement is not a placebo effect. We discussed which patient will benefit mostly from cardiac resynchronization therapy. (Türk Kardiyol Dern Arş 2004; 32: 44-51)
Keywords: Cardiac resynchronization therapy, atriobiventricular pacing, chronic heart failure| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |