Protez kalp kapak trombozu olan hastalarda trombolitik tedavinin hemen sonrasında endotel fonksiyonlarında gözlenen iyileşme
Beytullah Çakal1, Macit Kalçık2, Ahmet Güner3, Mahmut Yesin4, Mustafa Ozan Gürsoy5, Sabahattin Gündüz6, Süleyman Karakoyun4, Emrah Bayam7, Semih Kalkan6, Mehmet Özkan81İstanbul Medipol Üniversitesi Hastanesi Kardiyoloji Kliniği, Bağcilar, İstanbul2Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Çorum
3Mehmet Akif Ersoy Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, İstanbul
4Kars Kafkas Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Kliniği, Kars
5İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İzmir
6Kartal Kosuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, İstanbul
7Umraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, İstanbul
8Ardahan Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Yüksekokulu, Ardahan
Amaç: Protez kapak trombozu (PKT) gelişimi protez kalp kapaklı hastalarda ciddi bir komplikasyondur. Son zamanlarda trombolitik tedavi (TT) PKT tedavisinde ilk tercih olarak yaygın olarak kullanılmaktadır. Daha önceki çalışmalarda PKT hastalarında endotel disfonksiyonunun varlığı bildirilmiştir. Bu çalışmada, PKT hastalarında TT sonrasında endotel fonksiyonlarında olan değişiklikleri araştırmayı amaçladık.
Yöntemler: Bu çalışmaya TT öncesi ve sonrası prospektif olarak takip edilen 85 PKT hastası [kadın: 53 (%62,3), ortalama yaş: 48,7±13,9 yıl] dahil edildi. Tüm hastalar transtorasik ve transözofajiyal ekokardiyografi ile değerlendirildi. Tüm hastalarda düşük doz ultra yavaş infüzyon rejimine göre TT uygulandı. Endotel fonksiyonları reaktif hipereminin neden olduğu akım aracılı genişleme (Flow Mediated Dilation, FMD) ölçülmesi ile değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya 38 (%44,7) tıkayıcı ve 47 (%55,3) tıkayıcı olmayan PKT hastası alındı. Tıkayıcı PKT hastaları tıkayıcı olmayan PKT hastalarına göre daha düşük bazal FMD değerlerine sahiplerdi (%5,31±0,76 ve %5,87±0,84; p=0,003). TT 79 (%92,9) PKT hastasında başarılı idi. Ortama FMD değerleri başarılı TT grubunda TT sonrasında anlamlı olarak yükseldi (%5,65±0,86 ve %7,13±1,26; p<0,001). Başarısız TT grubunda TT sonrası FMD değerlerinde anlamlı değişiklik izlenmedi (%5,07±0,61 ve %5,38±0,95; p=0,371). Tıkayıcı PKT olan hastalarda TT sonrasında FMD değerleri anlamlı olarak yükseldi (%5,31±0,76 ve %8,22±1,15; p<0,001). Fakat, tıkayıcı olmayan PKT hastalarında TT sonrası FMD değerlerinde anlamlı değişiklik izlenmedi (%5,87±0,84 ve %6,11±0,95; p=0,276).
Sonuç: Bu çalışmada, tıkayıcı PKT hastalarında başarılı TT’nin bozulan endotel fonksiyonlarının düzelmesine katkı sunabildiği gösterilmiştir.
Improvement of endothelial function early after thrombolytic therapy in patients with prosthetic heart valve thrombosis
Beytullah Çakal1, Macit Kalçık2, Ahmet Güner3, Mahmut Yesin4, Mustafa Ozan Gürsoy5, Sabahattin Gündüz6, Süleyman Karakoyun4, Emrah Bayam7, Semih Kalkan6, Mehmet Özkan81Department of Cardiology, İstanbul Medipol University Hospital, İstanbul, Turkey2Department of Cardiology, Hitit University Faculty of Medicine, Çorum, Turkey
3Department of Cardiology, Mehmet Akif Ersoy Thoracic and Cardiovascular Surgery Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey
4Department of Cardiology, Kafkas University Faculty of Medicine, Kars, Turkey
5Department of Cardiology, İzmir Katip Çelebi University Atatürk Training and Research Hospital, İzmir, Turkey
6Department of Cardiology, Kartal Koşuyolu High Specialization Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey
7Department of Cardiology, Ümraniye Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey
8Division of Health Sciences, Ardahan University, Ardahan, Turkey
Objective: Prosthetic valve thrombosis (PVT) is a serious complication among patients with prosthetic heart valves. Thrombolytic therapy (TT) is now widely used as first-line treatment for PVT. Endothelial dysfunction has previously been reported in patients with PVT. The aim of this study was to investigate the changes in endothelial function soon after TT in PVT patients.
Methods: The study group included 85 patients with PVT [female: 53 (62.3%); age: 48.7±13.9 years] who were evaluated prospectively before and shortly after TT. All of the patients were evaluated using transthoracic and transesophageal echocardiography. TT was administered in all cases with a low-dose, ultra-slow infusion regimen. Endothelial function was evaluated using a noninvasive measurement of flow-mediated dilatation (FMD) of the brachial artery during reactive hyperemia.
Results: The study population included 38 (44.7%) obstructive and 47 (55.3%) non-obstructive PVT patients. The obstructive PVT patients had lower baseline FMD values than the non-obstructive PVT group (5.31±0.76% vs. 5.87±0.84%; p=0.003). TT was successful in 79 patients (92.9%). FMD was significantly increased in the successfully thrombolyzed patients after TT (5.65±0.86% vs. 7.13±1.26%; p<0.001). There was no significant difference in the FMD values after TT in patients who were unresponsive to TT (5.07±0.61% vs. 5.38±0.95%; p=0.371). There was a significant increase in FMD values after TT in patients with obstructive PVT (5.31±0.76% vs. 8.22±1.15%; p<0.001). However, this difference was not statistically significant for patients with non-obstructive PVT (5.87±0.84% vs. 6.11±0.95%; p=0.276).
Conclusion: This study demonstrated that successful TT may contribute to improvement of impaired endothelial function in patients with obstructive PVT.
Sorumlu Yazar: Macit Kalçık, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |