Anjiyotensin Dönüştürücü Enzim Geni Polimorfizmi ve Kardiyovasküler Hastalıklar
Cem BOSTAN1, Sezer KARCIER - (MÜNİBOĞLU)1İstanbul Üniversitesi Kardiyoloji Enstitüsü, İstanbulEndotel hücrelerinde membrana bağlı olarak bulunan anjiyotensin dönüştürücü enzim (ACE) anjiyotensin I (AI)'in anjiyotensin II (AII) ye dönüşümünü ve bradikininin parçalanmasını sağlayarak dolaşımdaki homeostazda önemli rol oynar. Dolaşımdaki AII düzeyi, AI düzeyi ve ACE aktivitesine bağımlıdır. Dolaşımdaki ACE nin çoğu vasküler endotelden kaynaklanır. Fonksiyonel olarak benzer, birbiri ile ilişkili dolaşımda ve dokuda olmak üzere iki renin anjiotensin sistemi (RAS) vardır. Doku RAS aktivitesinin artmasında ACE düzeyi en önemli faktördür. Böylece doku AII düzeyi de artar. Son zamanlarda tesbit edilen ACE geni polimorfizmi, ACE ekspresyonunda değişikliklere neden olur. Anjiyotensin dönüştürücü enzim geni polimofizminin çeşitli iskemik ve iskemik olmayan kardiyovasküler hastalıklarla ilişkili olduğu ileri sürülmektedir. Hipertansiyonla ACE geni polimorfizmi arasında ilişki olmadığı bildirilmekte ise de, aksine raporlar da vardır. Bu konu halen tartışmalıdır. Anjiyotensin dönüştürücü enzim geni polimorfizmi ile sol ventrikül hipertrofisi (SVH) arasında ilişki olduğu hakkında fikir birliği vardır. Bu gen ACE düzeyini arttırdığından, AII oluşumu artışı ve bradikinin kallikrein sisteminin bloke oluşu nedeniyle nitrik oksit (NO) ve diğer vazodilatör prostaglandinlerin salınımı azalır , endotel disfonksiyonu ortaya çıkar. Endotel disfonsiyonu aterosklerozun öncüsüdür. DD genotipli kişilerde yüksek ACE düzeyleri AII oluşumunu arttırdığından çeşitli mekanizmalarla iskemik olaylar başlayabilir. Halen anjiyotensin dönüştürücü enzim geni polimofizmi ile miyokard infarktüsü , dilate kardiyomiyopati (KMP), hipertrofik KMP ve koroner anjiyoplasti sonrası restenozun ilişkisi tartışılmaktadır. İleride yapılacak çeşitli çalışmalarla ACE geni veya polimorfizminin kardiyovasküler hastalıkların fizyolojik ve patolojik özellikleri üzerinde etkili bağımsız bir risk faktörü olduğu onaylanırsa, hastalar genotiplerine göre çeşitli risk kategorilerine ayrılarak uygun tedavileri yapılabilecektir.
Angiotensin-Converting Enzyme Polymorphisms and Cardiovascular Diseases
Cem BOSTAN1, Sezer KARCIER - (MÜNİBOĞLU)1Angiotensin converting enzyme (ACE), bound to the cell membrane of endothelial cells catalyzes the conversion of A I to A II and degradation of bradykinins. Circulating AII levels depend on AI levels and ACE activity. Major source of circulation ACE is the vascular endothelium. There are two distinct, functionally similar and interrelated RASs : tissue RAS and the circulatory RAS. The increase in tissue RAS activity and consequent increase in tissue A II level is predominantly influenced by ACE levels. Angiotensin converting enzyme gene (ACEG) polymorphism is thought to be associated with ischaemic and nonischaemic cardiovascular disease. The relatonship between ACEG polymorphism and hypertension is still controversial whereas the relation with left ventricular hypertrophy is well established. "The enhanced ACE activity caused by this gene polymorphism not only increases the A II generation, it's also associated with the blokadge of bradykinin-kallikrein system which stimulates the release of NO and other vasodilatory prostaglandins. The resulting endothelial dysfunction is a significant precursor to atherosclerosis. Subjects with DD genotype have an increased risk of ischaemic events attributed to high ACE and A II levels. The association between ACEG polymorphism and myocardial infarction, dilated / hypertrophic cardiomyopathy and post PTCA restenosis is still contraversial. Further studies confirming the ACEG or ACEG polymorphism as an independent risk factor in the physiologic and pathologic characteristics of cardiovascular disease would enable the clinicians to stratify patients into various risk categories and to institute appropriate risk factor modulations.
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |