Korunmasız sol ana koroner arter revaskülarizasyonunun uzun dönem sonuçları üzerine koroner arter hastalığı yaygınlığının etkisi
Serkan Kahraman, Hicaz Zencirkiran Agus, Gökhan Demirci, Cemil Can, Ali Rıza Demir, Ahmet Güner, Ali Kemal Kalkan, Fatih Uzun, Mehmet Ertürk, Mustafa YıldızSağlık Bilimleri Üniversitesi, Mehmet Akif Ersoy Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Bölümü, İstanbul, TürkiyeAmaç: Sol ana koroner arter hastalığının optimal tedavisi halen tartışmalıdır. Çalışmamızdaki amacımız sol ana koroner arter hastalığına perkütan koroner girişim (PKG) uygulanan hastalardaki uzun dönem prognostik belirteçleri ve bu popülasyondaki koroner arter hastalığı (KAH) yaygınlığının rolünü incelemektir.
Yöntemler: Toplam 60 adet ardışık sol ana koroner artere PKG uygulanan hasta çalışmamıza dahil edildi. SYNTAX skoru (SS), SS II ve rezidüel SS (rSS) yanı sıra bazal demografik ve klinik değişkenler kayıt edildi. Çalışmamızın birincil sonlanım noktaları tüm nedenlere bağlı ölüm, işleme bağlı olmayan miyokart enfarktüsü (ME) ve inmedir. Hastalar daha sonra 2 gruba ayrıldı: Kompozit sonlanım noktası olmayan hastalar (Grup 1) ve kompozit sonlanım noktasına sahip olanlar (Grup 2).
Bulgular: Altmış hastanın 15’i (%25) kadın olup ortalama yaş 59.8±14.7 idi. Ortanca takip süresi 25 (dağılım, 12–33 ay) aydı. Birincil kompozit sonlanım kriterleri 16 hastada (%26.7) görülmüş olup 10 hastada (%16.7) hastada mortaliteyi, 4 hastada (%6.6) ME’yi ve 2 hastada (%3.3) inmeyi içermektedir. Hedef damar revaskülarizasyonu 3 hastada (%5) uygulanmıştır. Ortanca SYNTAX skoru (Grup 1: 19.9±9.8; Grup 2: 26.8±12.2, p=0.029), SYNTAX II PKG skoru [Grup 1: 27.7 (dağılım, 17.7–36.8); Grup 2: 34.2 (dağılım, 27.9–55.2), p=0.030] ve rSS [Grup 1: 0 (dağılım, 0–5); Grup 2: 12.5 (dağılım, 3.5–22.5), p=0.001] birleşik sonlanımları olan hastalarda daha yüksektir. Ayrıca kreatinin (odds oranı [OR]=13.098; %95 güven aralığı [GA]=1.471–116.620; p=0.021), postdilatation yapılmaması (OR=8.340; %95 GA=1.230–56.570; p=0.030) ve rSS (OR=1.157; %95 GA=1.024–1.307; p=0.019) birincil birleşik sonlanımlar için bağımsız ön gördürücüler olarak saptandı.
Sonuç: KAH yaygınlığının sol ana koroner artere PKG uygulanan hastalarda mortalite, ME ve inme üzerine prognostik değeri vardır. Artmış başlangıç SS ve işlem sonrası rezidüel SS’leri olumsuz kardiyovasküler sonlanımlar ile ilişkilidir. rSS ayrıca MACCE ve mortalitenin bağımsız öngördürücüsüdür.
The impact of coronary artery disease severity on long-term outcomes in unprotected left main coronary artery revascularization
Serkan Kahraman, Hicaz Zencirkiran Agus, Gökhan Demirci, Cemil Can, Ali Rıza Demir, Ahmet Güner, Ali Kemal Kalkan, Fatih Uzun, Mehmet Ertürk, Mustafa YıldızDepartment of Cardiology, University of Health Sciences, Mehmet Akif Ersoy Thoracic and Cardiovascular Surgery Center, Training and Research Hospital, İstanbul, TurkeyObjective: The optimal treatment modality for left main coronary artery (LMCA) disease is still controversial. The aim of this study was to investigate long-term prognostic determinants of percutaneous coronary intervention (PCI) for LMCA disease and the role of coronary artery disease (CAD) severity in this population.
Methods: A total of 60 consecutive patients who underwent LMCA PCI were enrolled in this study. Baseline demographic and clinical variables were recorded, as well as the SYNTAX score (SS), SS II, and residual SS (rSS). The primary endpoints of the study were all-cause death, non procedural myocardial infarction (MI), and stroke. The patients were then divided into 2 groups: patients without a composite endpoint (Group 1) and those with a composite endpoint (Group 2).
Results: Of the 60 patients, 15 (25%) were female and the mean age was 59.8±14.7 years. The median follow-up time was 25 months (range: 12–33 months). A primary composite endpoint was observed in 16 patients (26.7%): mortality occurred in 10 patients (16.7%), 4 (6.6%) experienced MI, and stroke was seen in 2 patients (3.3%). Target vessel revascularization was performed in 3 patients (5%). The mean SYNTAX score (Group 1: 19.9±9.8; Group 2: 26.8±12.2; p=0.029), SS II PCI (Group 1: 27.7 [range: 17.7–36.8]; Group 2: 34.2 [range: 27.9–55.2]; p=0.030) and rSS (Group 1: 0 [range: 0–5]; Group 2: 12.5 [range: 3.5–22.5]; p=0.001) were higher in patients with a composite endpoint. Additionally, creatinine (odds ratio [OR]: 13.098; 95% confidence interval [CI]: 1.471–116.620; p=0.021), non-postdilatation (OR: 8.340; 95% CI: 1.230–56.570; p=0.030), and rSS (OR: 1.157; 95% CI: 1.024–1.307; p=0.019) were independent predictors of a primary composite endpoint.
Conclusion: CAD severity has prognostic value for mortality, MI, and stroke in patients who undergo unprotected LMCA PCI. An increased initial SS and post-procedural rSS were related to adverse cardiovascular outcomes. The rSS was also an independent predictor of major adverse cardiac and cerebrovascular events and mortality.
Sorumlu Yazar: Serkan Kahraman, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |